Her bir başlangıç yeni bir seyahate çıkmaktır ve yola çıkmak her vakit kolay da olmayabilir. Birinci kez terapiye geleceklerin bir birden fazla sürece hakim değildir ve birçok birey artık yaşadığı zorlukla çaba edemediği anda bir korkuyla gelir başında onlarca soru işareti ve belirsizlikle. Daha evvel yardım almış bireylerde gerilim ile gelebilirler. Hiç bilmediği bir şahsa ömrüne dair her şeyi anlatmak üzere geldiğini düşünürsek olağan bir gerilim olduğunu düşünüyorum.
Terapi seyahatinin başları iki tarafında birbirini ölçüp tarttığı bir müddetçtir. Yardım alan kişi için en kıymetli şeylerden biri inançtır. ‘Acaba anlaşılacak mıyım?’ süreci vakit içinde içsel bir ‘Güveniyorum’a dönüştüğünde süreç başlayacaktır ki bu süreç herkeste farklılık gösterir. Bağlantı kurmak anlamaya çaba eden bir yardım verenle mümkündür. “Anlamaya çaba eden “ diyorum zira kimse kimseyi tam manasıyla anlayamaz. Yalnızca anlamaya çalışır. Kimse kimseye objektif olamaz. Sizin anlattığınız şey ile karşı tarafın duyduğu şey birçok vakit farklıdır. Herkes kendi sübjektifliğiyle dünyayı kıymetlendirir. Yardım eden kişi sübjektifliğinden mümkün olduğunca arınarak yaklaştığı için arkadaş ortamından farklı bir yer, bir sağaltım alanıdır o oda.
Değişim için ülkemizin yaygın kalıplaşmış inançları vardır. Bu saatten daha sonra değişir miyim, bu benim karakterim yahut mizacım, insan yedisinde her neyse yetmişinde de odur, bu biçimde gelmiş bu biçimde geçer, birinin bana yardımcı olacağını düşünmüyorum vb. biroldukça telaffuzla karşılaşıyorum. Öfkeli olmak, mükemmeliyetçi tutumlar sergilemek, hüzünlü olmak bir mizaç yahut karakter özelliği değil çözülmemiş sıkıntıların sonuçlarıdır. Bu telaffuzlar bir dirençtir. (ondan sonrasındaki paylaşımlarımda bu bahse değineceğim).
En epey karşılaştığım şeylerden birisi de süratlice tahlile ulaşmak isteyenlerdir. Bu niçinle ülkemizde ve dünyada psikiyatrik yardım ve ilaç kullanması katlanarak artıyor. Keza şahsi gelişim kitapları yahut görüntülerine da talep bir çok arttı. elbette ilacın gerekli olduğu durumlar olduğu üzere şahsi gelişim ile ilgili şeyler okuyup, dinlenildiğinde kişiyi motive eden tarafları olabilir. Lakin kalıcı bir güzelleşme için kâfi değildir. Bir saatten daha sonra o motive eden kitaplar yahut konuşmaların karşılığında harekete geçemeyen yahut kısa müddetliğine aksiyon halinde bulunan kişi yahut ilaç kullanmasının karşılığında hala olumsuz hisler yaşayan kişinin ümitsizliğe sürüklenmesi pek yüksektir. Bireylerin kimileri acıyla temas etmek yerine bir ömür uzunluğu sorunlarla yüzleşmeden yaşlanmayı tercih ederler. Bir şey yapmama hali bir şey yapma halinden daha büyük bir efor olduğunu fark edemez bu şahıslar. Gerçek olan şey rahatsızlık veren şey her ne ise onunla temas etmektir. Karanlıktan korkan biri ışığı açmak yerine karanlıktaki kendine, ne yaşadığına, hislerine, fikirlerine ve vücuduna odaklanması gerekir.
Sanıldığının tersine değişim her vakit mümkündür. Çabucak sonuca ulaşmak isteyenler duymaktan hoşnut olmasa da doğrusu şudur: Tamir etmediğin şey tekrar eder( tamirden kastım düzeltmek değil anlamlandırmaya uğraş edip farkında olarak yaşamak) Değişim süratli olmaz, değişim sancılıdır lakin değişim her vakit mümkündür.
Not: Bu sürece vakit biçen bir yardım veren var ise kişinin yavaşça uzaklaşması gerekir. Süratlice gelen değişim süratlice değişir. Bunun büyüsünü kapılmamak süreci sağlıklı kılar. Zorlanan herkesi değişmek için niyet etmeye davet ediyorum.
“Acı çeken dostuna dinlenmesi için yer göster. Lakin dikkat et, yatak sert olsun.”
Nietzsche-Ağladığında
Terapi seyahatinin başları iki tarafında birbirini ölçüp tarttığı bir müddetçtir. Yardım alan kişi için en kıymetli şeylerden biri inançtır. ‘Acaba anlaşılacak mıyım?’ süreci vakit içinde içsel bir ‘Güveniyorum’a dönüştüğünde süreç başlayacaktır ki bu süreç herkeste farklılık gösterir. Bağlantı kurmak anlamaya çaba eden bir yardım verenle mümkündür. “Anlamaya çaba eden “ diyorum zira kimse kimseyi tam manasıyla anlayamaz. Yalnızca anlamaya çalışır. Kimse kimseye objektif olamaz. Sizin anlattığınız şey ile karşı tarafın duyduğu şey birçok vakit farklıdır. Herkes kendi sübjektifliğiyle dünyayı kıymetlendirir. Yardım eden kişi sübjektifliğinden mümkün olduğunca arınarak yaklaştığı için arkadaş ortamından farklı bir yer, bir sağaltım alanıdır o oda.
Değişim için ülkemizin yaygın kalıplaşmış inançları vardır. Bu saatten daha sonra değişir miyim, bu benim karakterim yahut mizacım, insan yedisinde her neyse yetmişinde de odur, bu biçimde gelmiş bu biçimde geçer, birinin bana yardımcı olacağını düşünmüyorum vb. biroldukça telaffuzla karşılaşıyorum. Öfkeli olmak, mükemmeliyetçi tutumlar sergilemek, hüzünlü olmak bir mizaç yahut karakter özelliği değil çözülmemiş sıkıntıların sonuçlarıdır. Bu telaffuzlar bir dirençtir. (ondan sonrasındaki paylaşımlarımda bu bahse değineceğim).
En epey karşılaştığım şeylerden birisi de süratlice tahlile ulaşmak isteyenlerdir. Bu niçinle ülkemizde ve dünyada psikiyatrik yardım ve ilaç kullanması katlanarak artıyor. Keza şahsi gelişim kitapları yahut görüntülerine da talep bir çok arttı. elbette ilacın gerekli olduğu durumlar olduğu üzere şahsi gelişim ile ilgili şeyler okuyup, dinlenildiğinde kişiyi motive eden tarafları olabilir. Lakin kalıcı bir güzelleşme için kâfi değildir. Bir saatten daha sonra o motive eden kitaplar yahut konuşmaların karşılığında harekete geçemeyen yahut kısa müddetliğine aksiyon halinde bulunan kişi yahut ilaç kullanmasının karşılığında hala olumsuz hisler yaşayan kişinin ümitsizliğe sürüklenmesi pek yüksektir. Bireylerin kimileri acıyla temas etmek yerine bir ömür uzunluğu sorunlarla yüzleşmeden yaşlanmayı tercih ederler. Bir şey yapmama hali bir şey yapma halinden daha büyük bir efor olduğunu fark edemez bu şahıslar. Gerçek olan şey rahatsızlık veren şey her ne ise onunla temas etmektir. Karanlıktan korkan biri ışığı açmak yerine karanlıktaki kendine, ne yaşadığına, hislerine, fikirlerine ve vücuduna odaklanması gerekir.
Sanıldığının tersine değişim her vakit mümkündür. Çabucak sonuca ulaşmak isteyenler duymaktan hoşnut olmasa da doğrusu şudur: Tamir etmediğin şey tekrar eder( tamirden kastım düzeltmek değil anlamlandırmaya uğraş edip farkında olarak yaşamak) Değişim süratli olmaz, değişim sancılıdır lakin değişim her vakit mümkündür.
Not: Bu sürece vakit biçen bir yardım veren var ise kişinin yavaşça uzaklaşması gerekir. Süratlice gelen değişim süratlice değişir. Bunun büyüsünü kapılmamak süreci sağlıklı kılar. Zorlanan herkesi değişmek için niyet etmeye davet ediyorum.
“Acı çeken dostuna dinlenmesi için yer göster. Lakin dikkat et, yatak sert olsun.”
Nietzsche-Ağladığında