Alkol kullanım bozukluğunu tedavi etmek için psychedelics kullanmanın terapötik etkileri üzerine yapılan küçük bir araştırma, psikoterapi ile eşleştirilmiş sadece iki doz psilosibin sihirli mantarının, katılımcılar arasında ağır içmede yüzde 83’lük bir düşüşe yol açtığını buldu. Plasebo verilenler alkol alımını yüzde 51 oranında azalttı.
Araştırmacılara göre, sekiz aylık denemenin sonunda, psilosibin alanların yaklaşık yarısı, plasebo verilenlerin yaklaşık dörtte biri ile karşılaştırıldığında tamamen içmeyi bırakmıştı.
Çarşamba günü JAMA Psychiatry’de yayınlanan çalışma, depresyon, anksiyete ve travma sonrası stres bozukluğundan varoluşsal korkuya kadar çeşitli zihinsel sağlık problemlerini tedavi etmek için zihin değiştiren bileşiklerin faydalarını araştıran bir dizi yeni araştırmanın en sonuncusu. ölümcül hasta tarafından.
Çoğu psychedelics, federal yasalar altında yasa dışı kalsa da, Gıda ve İlaç İdaresi, Ecstasy olarak bilinen ilaç olan psilosibin, LSD ve MDMA gibi bileşiklerin potansiyel terapötik kullanımlarını tartıyor.
NYU Langone Psikedelik Tıp Merkezi direktörü ve çalışmanın baş araştırmacısı Dr. Michael Bogenschutz, bulguların aşırı alkol tüketimiyle mücadele eden yaklaşık 15 milyon Amerikalı için – tüm yetişkinlerin kabaca yüzde 5’i – umut verdiğini söyledi. Aşırı alkol kullanımı her yıl tahmini 140.000 kişiyi öldürüyor.
Dr. Bogenschutz, “Bunlar heyecan verici sonuçlar” dedi. “Alkol kullanım bozukluğu ciddi bir halk sağlığı sorunudur ve şu anda mevcut tedavilerin ve ilaçların etkileri küçük olma eğilimindedir.”
Çift kör, randomize çalışma, 32 hafta boyunca 93 katılımcıyı izledi ve onları iki gruba ayırdı: Biri psilosibin ve diğeri antihistamin hapları şeklinde bir plasebo aldı. Hepsi aşırı alkol tüketimi ile mücadele eden katılımcılar, ilk dozlarını almadan birkaç hafta önce başlayan ve son dozdan bir ay sonra devam eden 12 terapi seansına da katıldılar. Psilosibin dozu, katılımcıların kilosuna göre belirlendi ve sekiz saatlik seanslar boyunca kalp atışları ve kan basıncı izlendi.
Psilosibin alan katılımcıların hiçbiri ciddi yan etkiler bildirmemiş olsa da, çalışmanın dikkate değer bir sınırlaması vardı: Her seanstan sonra, neredeyse tüm çalışma denekleri psilosibin mi yoksa plasebo mu aldıklarını başarılı bir şekilde tahmin edebildiler. Yazarlar, “Önyargılı beklentiler sonuçları etkilemiş olabilir,” diye yazdı, “bu konu, psikedeliklerle ilgili klinik araştırmalar için bir zorluk olmaya devam ediyor.”
Wash., Burien’den Mary Beth Orr, psilosibin çalışmasına kaydolmadan önce her akşam ve hafta sonları daha fazla beş veya altı içki içerdi. Kredi… Ted S. Warren/Associated Press
Psilosibin alan çalışma katılımcılarından Mary Beth Orr, tedavilerin alkolle olan yıkıcı ilişkisini değiştirmeye yardımcı olduğunu söyledi. Hiçbir zaman kendinden geçmemesine ve kendini “klas bir içici” olarak tanımlamamasına rağmen, sabahları kendisini mutsuz hissetmesine neden olan gece içkileri yüzünden hayatı yine de azaldı.
Seattle yakınlarında yaşayan emekli bir müze arka teknisyeni olan 69 yaşındaki Orr, “Her gün akşamları içmemeyi düşünerek çok zaman geçirdim” dedi. “Durmak istedim ama yapamadım.”
Psilosibin seanslarının zaman zaman sinir bozucu ama nihayetinde aydınlatıcı olduğunu söyledi. Mistik, rüya gibi yolculuklar, canlı renk sıçramaları, fantastik yaratıklar ve ölen babasıyla duygusal bir karşılaşmayı içeriyordu. “Mücevherler ve duvarlardaki nişlerden bana bakan tanrı figürleriyle bir tünelden aceleyle geçme hissi ile muhteşem bir gösteri gibiydi” dedi. O bir kanepede uzanırken rehberleri olarak iki terapist hizmet etti, gözleri maskelenirken kulaklıklarına yatıştırıcı müzik çalındı.
Daha az renkli ve canlandırıcı olsa da, ikinci seans, yıllar boyunca büyük acılarına neden olduğunu söylediği bir aile üyesiyle su altı önemli bir sohbetle demirlendi. Sonunda akrabasına geçmiş olsun diledi ve öpücükle ayrıldılar.
Paket servis mesajının hem başkaları hem de kendisi için affetme, anlayış ve sevgi olduğunu söyledi. “Artık duygulardan korkmuyorum ve daha derin bir hayat yaşıyorum” dedi.
Son seansından üç yıldan fazla bir süre sonra, Bayan Orr, nadiren içki içtiğini, ancak arada bir kadeh şarap içmesine izin verdiğini söyledi. “İçtiğimi izlediğimden değil, sadece bunun hakkında düşünmüyorum, bu benim için harika olan kısım.”
Bilim adamları, psilosibin ve diğer psychedelics’in zihin üzerinde nasıl çalıştığını tam olarak anlamıyor, ancak ilaçların, nöroplastisiteyi veya beynin yeniden kablolanmasını teşvik ettiği ve psikiyatrik sorunları olanların hastalıklarını ve kendine zarar verici davranışlarını ele almanın yeni yollarını bulmasını sağladığı düşünülüyor.
JAMA çalışmasına dahil olmayan Johns Hopkins Medicine’de psychedelic bir araştırmacı olan Dr. Matthew W. Johnson, kısmen çalışmanın nispeten büyük boyutu ve çift kör tasarımı nedeniyle sonuçların kendisini cesaretlendirdiğini söyledi. Psilosibin ve alkol kullanım bozukluğu üzerine daha önceki, umut verici bir denemenin sadece 10 katılımcısı olduğunu kaydetti.
Sigarayı bırakmak için psilosibin kullanımı üzerine federal olarak finanse edilen bir çalışma yürüten psikiyatri ve davranış bilimleri profesörü Dr. Johnson, “Bu, alanı gerçekten ileriye taşıyor” dedi.
Çoğu beyindeki istek, yoksunluk veya ilaç aracılı ödül reseptörlerini hedefleyen mevcut anti-bağımlılık terapileri göz önüne alındığında, psychedelics vaadinin özellikle heyecan verici olduğunu söyledi. Dr. Johnson, aksine, psilosibin ve diğer psychedelic bileşiklerin bağımlılığın psikolojik temellerini etkilediğini söyledi.
“Bu çalışma, psychedelics’in genel bir anti-bağımlılık etkinliğine sahip olabileceğini düşündüren literatüre katkıda bulunuyor, bu gerçekten garip bir şey çünkü potansiyel bir ilacın çoklu bağımlılık biçimleri için etkili olması nadirdir” dedi.
Çalışmanın baş yazarı Dr. Bogenschutz, sonraki bir denemenin 200’den fazla katılımcıyı içereceğini ve tek doz psilosibin etkinliğini test edeceğini söyledi. Denemede ayrıca farklı bir plasebo olan niasin vitamini kullanılacak.
Pazartesi günü, FDA, alkol kullanım bozukluğunun tedavisi için psilosibin-eşli tedavinin kullanımını inceleyen en büyük araştırma olacak olan çalışmayı onayladı.
Araştırmacılara göre, sekiz aylık denemenin sonunda, psilosibin alanların yaklaşık yarısı, plasebo verilenlerin yaklaşık dörtte biri ile karşılaştırıldığında tamamen içmeyi bırakmıştı.
Çarşamba günü JAMA Psychiatry’de yayınlanan çalışma, depresyon, anksiyete ve travma sonrası stres bozukluğundan varoluşsal korkuya kadar çeşitli zihinsel sağlık problemlerini tedavi etmek için zihin değiştiren bileşiklerin faydalarını araştıran bir dizi yeni araştırmanın en sonuncusu. ölümcül hasta tarafından.
Çoğu psychedelics, federal yasalar altında yasa dışı kalsa da, Gıda ve İlaç İdaresi, Ecstasy olarak bilinen ilaç olan psilosibin, LSD ve MDMA gibi bileşiklerin potansiyel terapötik kullanımlarını tartıyor.
NYU Langone Psikedelik Tıp Merkezi direktörü ve çalışmanın baş araştırmacısı Dr. Michael Bogenschutz, bulguların aşırı alkol tüketimiyle mücadele eden yaklaşık 15 milyon Amerikalı için – tüm yetişkinlerin kabaca yüzde 5’i – umut verdiğini söyledi. Aşırı alkol kullanımı her yıl tahmini 140.000 kişiyi öldürüyor.
Dr. Bogenschutz, “Bunlar heyecan verici sonuçlar” dedi. “Alkol kullanım bozukluğu ciddi bir halk sağlığı sorunudur ve şu anda mevcut tedavilerin ve ilaçların etkileri küçük olma eğilimindedir.”
Çift kör, randomize çalışma, 32 hafta boyunca 93 katılımcıyı izledi ve onları iki gruba ayırdı: Biri psilosibin ve diğeri antihistamin hapları şeklinde bir plasebo aldı. Hepsi aşırı alkol tüketimi ile mücadele eden katılımcılar, ilk dozlarını almadan birkaç hafta önce başlayan ve son dozdan bir ay sonra devam eden 12 terapi seansına da katıldılar. Psilosibin dozu, katılımcıların kilosuna göre belirlendi ve sekiz saatlik seanslar boyunca kalp atışları ve kan basıncı izlendi.
Psilosibin alan katılımcıların hiçbiri ciddi yan etkiler bildirmemiş olsa da, çalışmanın dikkate değer bir sınırlaması vardı: Her seanstan sonra, neredeyse tüm çalışma denekleri psilosibin mi yoksa plasebo mu aldıklarını başarılı bir şekilde tahmin edebildiler. Yazarlar, “Önyargılı beklentiler sonuçları etkilemiş olabilir,” diye yazdı, “bu konu, psikedeliklerle ilgili klinik araştırmalar için bir zorluk olmaya devam ediyor.”
Wash., Burien’den Mary Beth Orr, psilosibin çalışmasına kaydolmadan önce her akşam ve hafta sonları daha fazla beş veya altı içki içerdi. Kredi… Ted S. Warren/Associated Press
Psilosibin alan çalışma katılımcılarından Mary Beth Orr, tedavilerin alkolle olan yıkıcı ilişkisini değiştirmeye yardımcı olduğunu söyledi. Hiçbir zaman kendinden geçmemesine ve kendini “klas bir içici” olarak tanımlamamasına rağmen, sabahları kendisini mutsuz hissetmesine neden olan gece içkileri yüzünden hayatı yine de azaldı.
Seattle yakınlarında yaşayan emekli bir müze arka teknisyeni olan 69 yaşındaki Orr, “Her gün akşamları içmemeyi düşünerek çok zaman geçirdim” dedi. “Durmak istedim ama yapamadım.”
Psilosibin seanslarının zaman zaman sinir bozucu ama nihayetinde aydınlatıcı olduğunu söyledi. Mistik, rüya gibi yolculuklar, canlı renk sıçramaları, fantastik yaratıklar ve ölen babasıyla duygusal bir karşılaşmayı içeriyordu. “Mücevherler ve duvarlardaki nişlerden bana bakan tanrı figürleriyle bir tünelden aceleyle geçme hissi ile muhteşem bir gösteri gibiydi” dedi. O bir kanepede uzanırken rehberleri olarak iki terapist hizmet etti, gözleri maskelenirken kulaklıklarına yatıştırıcı müzik çalındı.
Daha az renkli ve canlandırıcı olsa da, ikinci seans, yıllar boyunca büyük acılarına neden olduğunu söylediği bir aile üyesiyle su altı önemli bir sohbetle demirlendi. Sonunda akrabasına geçmiş olsun diledi ve öpücükle ayrıldılar.
Paket servis mesajının hem başkaları hem de kendisi için affetme, anlayış ve sevgi olduğunu söyledi. “Artık duygulardan korkmuyorum ve daha derin bir hayat yaşıyorum” dedi.
Son seansından üç yıldan fazla bir süre sonra, Bayan Orr, nadiren içki içtiğini, ancak arada bir kadeh şarap içmesine izin verdiğini söyledi. “İçtiğimi izlediğimden değil, sadece bunun hakkında düşünmüyorum, bu benim için harika olan kısım.”
Bilim adamları, psilosibin ve diğer psychedelics’in zihin üzerinde nasıl çalıştığını tam olarak anlamıyor, ancak ilaçların, nöroplastisiteyi veya beynin yeniden kablolanmasını teşvik ettiği ve psikiyatrik sorunları olanların hastalıklarını ve kendine zarar verici davranışlarını ele almanın yeni yollarını bulmasını sağladığı düşünülüyor.
JAMA çalışmasına dahil olmayan Johns Hopkins Medicine’de psychedelic bir araştırmacı olan Dr. Matthew W. Johnson, kısmen çalışmanın nispeten büyük boyutu ve çift kör tasarımı nedeniyle sonuçların kendisini cesaretlendirdiğini söyledi. Psilosibin ve alkol kullanım bozukluğu üzerine daha önceki, umut verici bir denemenin sadece 10 katılımcısı olduğunu kaydetti.
Sigarayı bırakmak için psilosibin kullanımı üzerine federal olarak finanse edilen bir çalışma yürüten psikiyatri ve davranış bilimleri profesörü Dr. Johnson, “Bu, alanı gerçekten ileriye taşıyor” dedi.
Çoğu beyindeki istek, yoksunluk veya ilaç aracılı ödül reseptörlerini hedefleyen mevcut anti-bağımlılık terapileri göz önüne alındığında, psychedelics vaadinin özellikle heyecan verici olduğunu söyledi. Dr. Johnson, aksine, psilosibin ve diğer psychedelic bileşiklerin bağımlılığın psikolojik temellerini etkilediğini söyledi.
“Bu çalışma, psychedelics’in genel bir anti-bağımlılık etkinliğine sahip olabileceğini düşündüren literatüre katkıda bulunuyor, bu gerçekten garip bir şey çünkü potansiyel bir ilacın çoklu bağımlılık biçimleri için etkili olması nadirdir” dedi.
Çalışmanın baş yazarı Dr. Bogenschutz, sonraki bir denemenin 200’den fazla katılımcıyı içereceğini ve tek doz psilosibin etkinliğini test edeceğini söyledi. Denemede ayrıca farklı bir plasebo olan niasin vitamini kullanılacak.
Pazartesi günü, FDA, alkol kullanım bozukluğunun tedavisi için psilosibin-eşli tedavinin kullanımını inceleyen en büyük araştırma olacak olan çalışmayı onayladı.