Doğup büyürken -sürekli büyürken- eşyalarla meskenleri, kıyafetlerle kendimizi süsleriz. Dış dünyamıza oldukçaça itina gösterdiğimiz bir çarkın içine dönüp dururken buluveririz kendimizi. Pekala ruhumuz, hislerimiz, fikirlerimiz …Kendimizle biraz bunlar hakkında konuşalım mı?
Düşünce ve hislerimiz bize kendimiz hakkında biroldukca ipucu verecektir. Tahminen de şu an içinizde, ruhunuz ziyanla gizleyip o çemberin ortasında çıkış yolu arayanlar var.Çocukluğumuzdan bu yana kimi kanıları örgü örenler üzere işleriz ;yavaş yavaş hayata bakış açımız oluşmuştur artık. Kimisi gerçekçi, kimisi gerçek dışı olan bu niyetleri anlamak, kendinize yapacağınız seyahatin birinci adımıdır. Otobüsten seyredilen görüntüler üzeredir his ve kanılar. Sık sık değişirler. Ve kimi vakit de tünele girdiğimiz vakit içinder olur. Daha karanlıktır her şey. Burada sık sık anımsamamız gereken bir gerçek vardır.Duygular, birer konuktur ve o tünel şüphesiz bitecektir.Bireyleri his ve fikirler konusunda en zorlayan taraflardan biri denetim etme durumudur. Denetim edemediğimiz taraflara o denli odaklanırız ki kimi vakit , bir ip yumağına dönüşür denetim edemediğiniz her davranış,her insan, her niyet, her his… Pekala bize ilişkin renkleri nasıl ayıklayacağız bu ip yumağından? Denetim edemediğimiz her şeye güya büyüteçle bakıyormuşuz üzere düşünün. Yani olduğundan fazlaca daha büyüktür o fikir ve artık gerçekdışıdır. Kendimize olan seyahatimize büyüteçle baktıklarımızı fark ederek başlayabiliriz ve ikinci adımda ise bu niyetlerle savaşmayı, biraz olsun bırakıp onları tıpkı kamera kaydı izliyormuşçasına izlemeye davet ediyorum her birinizi. Fikirler izleyen bir tarafınız varsa, bu biçimde siz ne duygunuzla, ne fikir fikrinizle eşdeğersiniz. Siz his ve fikirlerinizden başka ve bunların toplamından hayli daha fazlasısınız. Göz hekimine gidip gözlük kullanmaya başlayan birinin tüm dünyayı daha net görmesi üzeredir kendinize uyanışınız. Matruşka bebekler üzere his ortasından his, niyet ortasından niyet çıkacaktır kim bilir?
En sık rastlanan niyetlerden biriyse ‘düzenli bir yaşama sahip olmanız gerektiğidir’. Birçoğunuzun iç sesi olacak dizelerle kapatalım öyleyse. Bu oldukcaluğu ama bir o kadar ferdi sohbetimizi:
“Kim hayatı büsbütün tertibe sokabilmiş ki? Nizama girecek bir şey midir ömür? Her şeyin muhtemel olduğu, süreklilik denen şeyin gerek deşik edildiği bir vakit tünelinde hayatı tertibe sokmak nedir? Kim uydurur bu kavramları? Kim salar toplumun üzerine?”
Düşünce ve hislerimiz bize kendimiz hakkında biroldukca ipucu verecektir. Tahminen de şu an içinizde, ruhunuz ziyanla gizleyip o çemberin ortasında çıkış yolu arayanlar var.Çocukluğumuzdan bu yana kimi kanıları örgü örenler üzere işleriz ;yavaş yavaş hayata bakış açımız oluşmuştur artık. Kimisi gerçekçi, kimisi gerçek dışı olan bu niyetleri anlamak, kendinize yapacağınız seyahatin birinci adımıdır. Otobüsten seyredilen görüntüler üzeredir his ve kanılar. Sık sık değişirler. Ve kimi vakit de tünele girdiğimiz vakit içinder olur. Daha karanlıktır her şey. Burada sık sık anımsamamız gereken bir gerçek vardır.Duygular, birer konuktur ve o tünel şüphesiz bitecektir.Bireyleri his ve fikirler konusunda en zorlayan taraflardan biri denetim etme durumudur. Denetim edemediğimiz taraflara o denli odaklanırız ki kimi vakit , bir ip yumağına dönüşür denetim edemediğiniz her davranış,her insan, her niyet, her his… Pekala bize ilişkin renkleri nasıl ayıklayacağız bu ip yumağından? Denetim edemediğimiz her şeye güya büyüteçle bakıyormuşuz üzere düşünün. Yani olduğundan fazlaca daha büyüktür o fikir ve artık gerçekdışıdır. Kendimize olan seyahatimize büyüteçle baktıklarımızı fark ederek başlayabiliriz ve ikinci adımda ise bu niyetlerle savaşmayı, biraz olsun bırakıp onları tıpkı kamera kaydı izliyormuşçasına izlemeye davet ediyorum her birinizi. Fikirler izleyen bir tarafınız varsa, bu biçimde siz ne duygunuzla, ne fikir fikrinizle eşdeğersiniz. Siz his ve fikirlerinizden başka ve bunların toplamından hayli daha fazlasısınız. Göz hekimine gidip gözlük kullanmaya başlayan birinin tüm dünyayı daha net görmesi üzeredir kendinize uyanışınız. Matruşka bebekler üzere his ortasından his, niyet ortasından niyet çıkacaktır kim bilir?
En sık rastlanan niyetlerden biriyse ‘düzenli bir yaşama sahip olmanız gerektiğidir’. Birçoğunuzun iç sesi olacak dizelerle kapatalım öyleyse. Bu oldukcaluğu ama bir o kadar ferdi sohbetimizi:
“Kim hayatı büsbütün tertibe sokabilmiş ki? Nizama girecek bir şey midir ömür? Her şeyin muhtemel olduğu, süreklilik denen şeyin gerek deşik edildiği bir vakit tünelinde hayatı tertibe sokmak nedir? Kim uydurur bu kavramları? Kim salar toplumun üzerine?”