Günaydın.
Duyuru
(Resim:
Stefan Mintert
)
Stefan Mintert, yazılım geliştirmede şirket kültürünü geliştirmek için müşterileriyle birlikte çalışıyor. Şu anda liderlikte en büyük potansiyeli görüyor; hiyerarşik seviyeden bağımsız olarak Bazı yön değişiklikleriyle bir kariyer yolunun ardından bu potansiyelden yararlanmayı kendine görev edindi. Birkaç yıllık danışmanlık deneyimine sahip bir BT geçmişinden gelen, başlangıçta kendi yazılım geliştirme şirketini kurdu. Liderliğin öğrenilmesi gerektiğini ve iyi rol modellerinin nadir olduğunu buldu. Müşterilerinin yazılım geliştirmede en büyük desteğe ihtiyacının kod üretiminde değil liderlik olduğu ortaya çıktı. Dolayısıyla Kutura şirketinin nereye doğru gittiği onun için açıktı: ürünleri geliştiren insanların gelişip büyüyebilmesi için liderliği geliştirmek. Stefan, 1994'ten bu yana iX'te uzun süredir serbest çalışan olarak Haberler için yazıyor.
Bir ekip çevik bir şekilde çalıştığında genellikle bir “Günlük” vardır. Bazen “Günlük Stand-up” veya kısaca “Stand-up” olarak da adlandırılır. Scrum durumunda bu, sabit envanterin bir parçasıdır ve orada “Günlük Scrum” olarak adlandırılır. Şimdiye kadar, çok iyi.
Artık gazeteyi işe yaramaz bulduğum ekiplerle sık sık karşılaşıyorum. Bu benim sorunum olabilir ve bir blog yazısı gerektirmiyor. Ancak ilginç bir şekilde, birçok ekip üyesi bana günlük rutinlerini sıkıcı bulduklarını ve kimsenin onları dinlemediğini söylüyor.
İş bu noktaya nasıl gelebildi?
Bu yüzden genellikle soruyu soruyorum çünkü ekip günlük işleri yapıyor. Ve neden? “Neden?” “Ne için?” sorusundan daha sık yanıt alıyorum. Neden sorusu her türlü kargo kültü gerekçeleriyle harika bir şekilde cevaplanabilir. Örneğin:
Scrum'ın bir parçası. Aynen öyle yapılıyor. Buraya başladığımda da böyleydi. Çalışma günümüz böyle başlıyor.
Neden sorusu bazı takımlar için daha karmaşıktır. Sadece bilmiyorlar. En iyi ihtimalle “koordine olabilelim”, “senkronizasyon için” veya “şeffaflık yaratalım” gibi cevaplar alıyorum.
Görünüşte bunlar iyi yanıtlardır. “Başkalarının söyledikleri sıkıcı”, “kimse beni dinlemiyor” gibi ifadelerde burada bir yanlışlık var. Ya da olumlu bir şekilde ifade etmek gerekirse, toplantının potansiyeli olabilir.
Kendimi bir ekiple böyle bir durumla karşı karşıya bulduğumda örneğin şunları öneriyorum:
Scrum Kılavuzu şunu belirtmektedir: “Günlük Scrum'ın amacı, Sprint Hedefine doğru ilerlemeyi denetlemek ve Sprint İş Listesini gerektiği gibi ayarlayarak bir sonraki programlı çalışmayı ayarlamaktır.”
Oops, sprint golü mü? Bizde hiç yok. Ve sprint biriktirme listesini değiştirmemize izin veriliyor mu? Neden bu? Biletlere söz verdik! Vazgeçmeli miyiz?
Evet, çünkü çevik çalışma şekli, biletlerin körü körüne işlenmesi anlamına gelmiyor. Bu arada: bu blogun adının Özellik Fabrikasından Kaçış olmasının nedeni budur. Değeri olan hedeflere ulaşmakla ilgilidir. Bu yüzden birlikte çalıştığım takımları her zaman biletlere değil, hedeflere bağlı kalmaya teşvik ediyorum.
Yolun yarısında bilet kullanmadan bile bir hedefe ulaşabileceğimi fark edersem bunu neden yapayım? Ve eğer hiçbir amaca hizmet etmiyorsa neden tek bir bileti uygulayayım ki?
Hedef belirleme yönü önemlidir ve bu blogda buna kesinlikle birkaç kez daha rastlayacağız. Daily örneğinde, özellik fabrikasından kaçmak isteyen tüm geliştiricilere yukarıdaki testi öneriyorum: Gönderim kimi hedef alıyor? Ve: Benim ve takımın sprint hedefine biraz daha yaklaşmasına yardımcı olacak katkılar için anında geri bildirim olarak elinizi kaldırın.
MERHABA. Stephen
(kendim)
Haberin Sonu
Duyuru
(Resim:
Stefan Mintert
)
Stefan Mintert, yazılım geliştirmede şirket kültürünü geliştirmek için müşterileriyle birlikte çalışıyor. Şu anda liderlikte en büyük potansiyeli görüyor; hiyerarşik seviyeden bağımsız olarak Bazı yön değişiklikleriyle bir kariyer yolunun ardından bu potansiyelden yararlanmayı kendine görev edindi. Birkaç yıllık danışmanlık deneyimine sahip bir BT geçmişinden gelen, başlangıçta kendi yazılım geliştirme şirketini kurdu. Liderliğin öğrenilmesi gerektiğini ve iyi rol modellerinin nadir olduğunu buldu. Müşterilerinin yazılım geliştirmede en büyük desteğe ihtiyacının kod üretiminde değil liderlik olduğu ortaya çıktı. Dolayısıyla Kutura şirketinin nereye doğru gittiği onun için açıktı: ürünleri geliştiren insanların gelişip büyüyebilmesi için liderliği geliştirmek. Stefan, 1994'ten bu yana iX'te uzun süredir serbest çalışan olarak Haberler için yazıyor.
Bir ekip çevik bir şekilde çalıştığında genellikle bir “Günlük” vardır. Bazen “Günlük Stand-up” veya kısaca “Stand-up” olarak da adlandırılır. Scrum durumunda bu, sabit envanterin bir parçasıdır ve orada “Günlük Scrum” olarak adlandırılır. Şimdiye kadar, çok iyi.
Artık gazeteyi işe yaramaz bulduğum ekiplerle sık sık karşılaşıyorum. Bu benim sorunum olabilir ve bir blog yazısı gerektirmiyor. Ancak ilginç bir şekilde, birçok ekip üyesi bana günlük rutinlerini sıkıcı bulduklarını ve kimsenin onları dinlemediğini söylüyor.
İş bu noktaya nasıl gelebildi?
Bu yüzden genellikle soruyu soruyorum çünkü ekip günlük işleri yapıyor. Ve neden? “Neden?” “Ne için?” sorusundan daha sık yanıt alıyorum. Neden sorusu her türlü kargo kültü gerekçeleriyle harika bir şekilde cevaplanabilir. Örneğin:
Scrum'ın bir parçası. Aynen öyle yapılıyor. Buraya başladığımda da böyleydi. Çalışma günümüz böyle başlıyor.
Neden sorusu bazı takımlar için daha karmaşıktır. Sadece bilmiyorlar. En iyi ihtimalle “koordine olabilelim”, “senkronizasyon için” veya “şeffaflık yaratalım” gibi cevaplar alıyorum.
Görünüşte bunlar iyi yanıtlardır. “Başkalarının söyledikleri sıkıcı”, “kimse beni dinlemiyor” gibi ifadelerde burada bir yanlışlık var. Ya da olumlu bir şekilde ifade etmek gerekirse, toplantının potansiyeli olabilir.
Kendimi bir ekiple böyle bir durumla karşı karşıya bulduğumda örneğin şunları öneriyorum:
- Daily'de kimse bir şey söylemeden önce söylenenlerin kimin umrunda olması gerektiği söyleniyor.
- Konuştuktan sonra herkes yararlı bir şey duyduysa elini kaldırır; Aşağıda biraz farklı bir şekilde ifade edeceğim (farklılığa dikkat edin).
Scrum Kılavuzu şunu belirtmektedir: “Günlük Scrum'ın amacı, Sprint Hedefine doğru ilerlemeyi denetlemek ve Sprint İş Listesini gerektiği gibi ayarlayarak bir sonraki programlı çalışmayı ayarlamaktır.”
Oops, sprint golü mü? Bizde hiç yok. Ve sprint biriktirme listesini değiştirmemize izin veriliyor mu? Neden bu? Biletlere söz verdik! Vazgeçmeli miyiz?
Evet, çünkü çevik çalışma şekli, biletlerin körü körüne işlenmesi anlamına gelmiyor. Bu arada: bu blogun adının Özellik Fabrikasından Kaçış olmasının nedeni budur. Değeri olan hedeflere ulaşmakla ilgilidir. Bu yüzden birlikte çalıştığım takımları her zaman biletlere değil, hedeflere bağlı kalmaya teşvik ediyorum.
Yolun yarısında bilet kullanmadan bile bir hedefe ulaşabileceğimi fark edersem bunu neden yapayım? Ve eğer hiçbir amaca hizmet etmiyorsa neden tek bir bileti uygulayayım ki?
Hedef belirleme yönü önemlidir ve bu blogda buna kesinlikle birkaç kez daha rastlayacağız. Daily örneğinde, özellik fabrikasından kaçmak isteyen tüm geliştiricilere yukarıdaki testi öneriyorum: Gönderim kimi hedef alıyor? Ve: Benim ve takımın sprint hedefine biraz daha yaklaşmasına yardımcı olacak katkılar için anında geri bildirim olarak elinizi kaldırın.
MERHABA. Stephen
(kendim)
Haberin Sonu