Sosyal anksiyete; toplumsal ortamlarda, bilhassa performans gerektiren durumlarda kişinin aşağılanıp utandırılacağı korkusunu duyması durumu olarak tanımlanmaktadır. Toplumsal anksiyete toplumsal fobi olarak da bilinir. Toplumsal anksiyetesi olan çocuklar toplum içerisindeyken yaptıkları her harekette ” Sanki beşerler benim için ne düşünüyor?” fikriyle yaşarlar . Bu sebepten dolayı toplumsal anksiyetesi olan çocuklar küme aktiviteleri, toplum ortasında konuşmak, toplum ortasında yemek yemek, öğretmenine soru sormak, arkadaşlarıyla oyun oynamak üzere durumlardan kaçınırlar.
Sosyal anksiyetesi olan çocuk bu davranışları sergilerken ebeveynler bu durumlardan rahatsızlık duymayabilir bilakis çocuklarının uslu ve sakin birer birey olduğunu düşünebilirler. Toplumsal anksiyetesi olan çocuklar bu davranışları sergilerken ”Ben onlar üzere değilim”, ”Arkadaşlarımın oynadıkları oyunlardan keyif almıyorum” üzere cümleler sarf edebilirler. Bu cümleler onların savunma sistemleridir. halbuki gerçek sebep çocuğun gülünç duruma düşmekten korkmasıdır. bu biçimde bir durumla karşılaşıldığında dikkatli olunmalı ve toplumsal ankisyete ihtimali göz önünde bulundurulmalıdır.
Sosyal anksiyetenin oluşmasının biroldukça niçini vardır. Anne yahut baba kaçıngan utangaç tipte bireyler ise genetik olabilir yahut bu durum daha sonradan öğrenilebilir. Anne ve babanın utangaç davranışları toplumsal anksiyeteyi takviyeler. Çok dertli ebeveyn olma durumu da çocukta toplumsal anksiyeteyi oluşturur, aile toplumsal telaşa müsaade verirse çocuk bu fobiyi daha fazla büyütebilir.
Toplumsal anksiyeteye müdahale edilmediği taktirde ilerde kişinin hayatında biroldukca olumsuz duruma yol açabilir. Bunlar;
-okulda başarısızlık
-arkadaşlık kuramama
-iş hayatında kısıtlılık
-karşı cinsten biriyle bir arada olamama
-depresyon
– husus kullanması
gibi durumlardır.
Çocuklarda toplumsal anksiyete tedavisinde birinci adım ebeveynleri bilgilendirmektir. Ebeveynler bu biçimde bir durumda çocuklarını eleştirmek yerine dayanak veren davranışlarda bulunmalı, çocukta telaş yaratan durumlar üzerine sohbet etmelidirler.Çocuklarının toplumsallaşmaları ismine çocuğun zevk aldığını düşündüğü küme halinde yapılan sporlara yönlendirebilirler. bu biçimde bir durumla karşı karşıya kaldığını düşünen aileler kesinlikle bir uzmandan yardım almalıdırlar.
Sosyal anksiyetesi olan çocuk bu davranışları sergilerken ebeveynler bu durumlardan rahatsızlık duymayabilir bilakis çocuklarının uslu ve sakin birer birey olduğunu düşünebilirler. Toplumsal anksiyetesi olan çocuklar bu davranışları sergilerken ”Ben onlar üzere değilim”, ”Arkadaşlarımın oynadıkları oyunlardan keyif almıyorum” üzere cümleler sarf edebilirler. Bu cümleler onların savunma sistemleridir. halbuki gerçek sebep çocuğun gülünç duruma düşmekten korkmasıdır. bu biçimde bir durumla karşılaşıldığında dikkatli olunmalı ve toplumsal ankisyete ihtimali göz önünde bulundurulmalıdır.
Sosyal anksiyetenin oluşmasının biroldukça niçini vardır. Anne yahut baba kaçıngan utangaç tipte bireyler ise genetik olabilir yahut bu durum daha sonradan öğrenilebilir. Anne ve babanın utangaç davranışları toplumsal anksiyeteyi takviyeler. Çok dertli ebeveyn olma durumu da çocukta toplumsal anksiyeteyi oluşturur, aile toplumsal telaşa müsaade verirse çocuk bu fobiyi daha fazla büyütebilir.
Toplumsal anksiyeteye müdahale edilmediği taktirde ilerde kişinin hayatında biroldukca olumsuz duruma yol açabilir. Bunlar;
-okulda başarısızlık
-arkadaşlık kuramama
-iş hayatında kısıtlılık
-karşı cinsten biriyle bir arada olamama
-depresyon
– husus kullanması
gibi durumlardır.
Çocuklarda toplumsal anksiyete tedavisinde birinci adım ebeveynleri bilgilendirmektir. Ebeveynler bu biçimde bir durumda çocuklarını eleştirmek yerine dayanak veren davranışlarda bulunmalı, çocukta telaş yaratan durumlar üzerine sohbet etmelidirler.Çocuklarının toplumsallaşmaları ismine çocuğun zevk aldığını düşündüğü küme halinde yapılan sporlara yönlendirebilirler. bu biçimde bir durumla karşı karşıya kaldığını düşünen aileler kesinlikle bir uzmandan yardım almalıdırlar.