Bu başlığı ve yazıyı “Divanımdaki Erkekler” yapıtından (Dr. Brandy Engler & David Rensin) esinlenerek yazdım. kitabın girişinde şöyleki bir cümle geçmektedir: “Sex, nadiren yalnızca sexti”. Cinsellik yalnızca sex değildir. Çok daha geniş bir manası barındıran bir tecrübedir.
Cinsel alışkanlık ve yaşantıların art planında biroldukça diğer şey yatmaktadır: kimi vakit beşerler bastırılmış hislerini dışa vurmak, kimi vakit denetim edemedikleri hislerini yatıştırmak, kimi vakit güç, onay, özsaygı, özgüven, şefkat üzere gereksinimlerini karşılamak için. kimi vakit de geçmişte kilitli kalan travmaları çözümlemek için bir daha yaşantılama yolunu seçerek cinsellik aracılık etmektedir. Birey bütün bu dürtülerin farkında hiç olmayabilir. Lakin sevdiği, arzuladığı ve yaşantıladığı bir davranış kalıbı yahut biçimi olmaktadır.
Sex ile bir arada insanın dilekleri kendini en net biçimde göstermektedir. kimi vakit cinsellik yakınlık ve canlılık dışında de tecrübelenir. Dilek ve his barındırmayan sex canlı değildir ve yaşandığında insanın kendisinden uzaklaşmasına, birtakım şeyleri yok saymasına ve ortasında olduğu durumdan kopmasına sebep olabilir.
Hele de cinselliğin yanlış ve eksik kodlandığı skor ve performansa indirgendiği, kişinin kendi haz ve duyumunu yaşamaktan partnerini tatmin etmeye odaklanan bir bakıç açısı ile yaşandığında, şahısta canlılık vereceğine yorgunluğa ve bir boşluk yahut anlamsızlık ile müsabakasına sebep olur. Zira arzuladığı ve ortasından geldiği üzere değil zihnindeki formu vücuduna uydurmaya çalışmaktadır. Dıştan geleni içe kabul ettirmek beyhude bir uğraşa ve cansızlığı sebep olmaktadır. Halbu ki içten geleni geldiği üzere dışarı yansıttığında birey iç ve dış uyumlanır ve kişi canlı hissederek mana kazanır. Cinselliğe varoluşçu bakıştan baktığımızda bireyin kendisini olduğu üzere yansıtabilmesi yani bireyin içerisi ile dışarısı içinde bir ahenk yakalayabilmesi olarak söz edilmektedir.
Klinik psikolog ve psikoterapist Fehat Jak İçöz bir röportajında cinselliği yalnızca sekse, hatta yalnızca bir partnerle paylaşılan seksüel davranışa indirgemenin canlılığımıza verebileceğimiz en büyük ziyan olduğunu belirtmektedir. Ayrıyeten şunları da söz etmektedir: cinsellik aslında insanın hayatla kurduğu bir kanal/bir alakadır. İnsan dilekleri ile hareket ettiğinde hayat ile cinsel kanalda buluşmuş olur. Bu yüzden insanın günlük hayatında yaptığı fazlaca şey cinsel olabilir; bir sineması izlemek, bu yazıyı yazmak ya da okumak üzere biroldukça davranış. Buradaki kritik nokta insanın dileğiyle hareket etmesidir. Cinselliği ile temas halinde yaşamanın en kıymetli göstergesinin de birlikteinde getirdiği canlılık hissi olduğunu eklemektedir.
Cinsel alışkanlık ve yaşantıların art planında biroldukça diğer şey yatmaktadır: kimi vakit beşerler bastırılmış hislerini dışa vurmak, kimi vakit denetim edemedikleri hislerini yatıştırmak, kimi vakit güç, onay, özsaygı, özgüven, şefkat üzere gereksinimlerini karşılamak için. kimi vakit de geçmişte kilitli kalan travmaları çözümlemek için bir daha yaşantılama yolunu seçerek cinsellik aracılık etmektedir. Birey bütün bu dürtülerin farkında hiç olmayabilir. Lakin sevdiği, arzuladığı ve yaşantıladığı bir davranış kalıbı yahut biçimi olmaktadır.
Sex ile bir arada insanın dilekleri kendini en net biçimde göstermektedir. kimi vakit cinsellik yakınlık ve canlılık dışında de tecrübelenir. Dilek ve his barındırmayan sex canlı değildir ve yaşandığında insanın kendisinden uzaklaşmasına, birtakım şeyleri yok saymasına ve ortasında olduğu durumdan kopmasına sebep olabilir.
Hele de cinselliğin yanlış ve eksik kodlandığı skor ve performansa indirgendiği, kişinin kendi haz ve duyumunu yaşamaktan partnerini tatmin etmeye odaklanan bir bakıç açısı ile yaşandığında, şahısta canlılık vereceğine yorgunluğa ve bir boşluk yahut anlamsızlık ile müsabakasına sebep olur. Zira arzuladığı ve ortasından geldiği üzere değil zihnindeki formu vücuduna uydurmaya çalışmaktadır. Dıştan geleni içe kabul ettirmek beyhude bir uğraşa ve cansızlığı sebep olmaktadır. Halbu ki içten geleni geldiği üzere dışarı yansıttığında birey iç ve dış uyumlanır ve kişi canlı hissederek mana kazanır. Cinselliğe varoluşçu bakıştan baktığımızda bireyin kendisini olduğu üzere yansıtabilmesi yani bireyin içerisi ile dışarısı içinde bir ahenk yakalayabilmesi olarak söz edilmektedir.
Klinik psikolog ve psikoterapist Fehat Jak İçöz bir röportajında cinselliği yalnızca sekse, hatta yalnızca bir partnerle paylaşılan seksüel davranışa indirgemenin canlılığımıza verebileceğimiz en büyük ziyan olduğunu belirtmektedir. Ayrıyeten şunları da söz etmektedir: cinsellik aslında insanın hayatla kurduğu bir kanal/bir alakadır. İnsan dilekleri ile hareket ettiğinde hayat ile cinsel kanalda buluşmuş olur. Bu yüzden insanın günlük hayatında yaptığı fazlaca şey cinsel olabilir; bir sineması izlemek, bu yazıyı yazmak ya da okumak üzere biroldukça davranış. Buradaki kritik nokta insanın dileğiyle hareket etmesidir. Cinselliği ile temas halinde yaşamanın en kıymetli göstergesinin de birlikteinde getirdiği canlılık hissi olduğunu eklemektedir.