Harika bir yazar, kendisinin eğlenceli olmasına izin verir, ya da daha doğrusu: Geçen yıl Almanca yayınlanan mini bir suç hikayesi hikayesi yazdı. Kanadalı Margaret Atwood, çoğu edebi türde evde, harika bir şekilde yayınlandı, ancak yaşlı bir bayan “üfleme ve okşayarak” üç yaşlı kadın da dördüncü bir yaşlı kadının intikamını almak için bir cinayet tamamlayıcısı yazdı.
Çünkü dördüncüsü, erkek bir eleştiri ve meslektaş kalabalığından uzak, bir kez daha perişan incelemelere elverişli oldu. Yok edildi.
Uzak, üçü önce karar verir, bunu öğrenmemelidir. “Bizi durdururdu.” Özellikle kötü incelemelere rağmen yakında başarılı olduğu için. Ama onları nasıl yapmalılar, cinayetler? Pencereden dışarı itin mi? Avantaj: Polis bunun Ruslar olduğunu düşünebilir.
Bu yüzden Leonie, Chrissy ve Myrna Leonie'nin bahçesinde oturuyor, zeytin ve ince kraker yiyin, alkol içiyor veya alkol içermiyor (myrna, kanser tedavisi var) ve cinayet yöntemlerini tartışıyor. “Güveçte narsus soğan?” “Çayda böcek koruması?” Ama bir kaza gibi görünmek en iyisidir. Her neyse, sekizinci var – yoksa dokuz muydu? – Çocuğa çok kötü olan, hak ettiğinden daha fazla olan yaşlı beyaz adamlar. Bununla birlikte, ölüm anında, neden ölmek zorunda olduklarını da anlamak zorunda kalacaklardı. Çünkü başka ne olurdu?
Ve üç ya da dört açıklanamayan ölümden sonra, kalan şüpheli olur ve polise giderse? Chrissy Watches Serisi. Diyerek şöyle devam etti: “Bu programlarda, kimsenin polise aşırı, histerik şeyler söylediğine inanılmıyor, çünkü aksi takdirde (…) hiçbir eylem olmazdı.”
Feminist ve benlik -ironik
Berlin Verlag şimdi “Hieb und Straich” i sinyal kırmızısı, mükemmel yalancı kitap olarak yayınladı. Bir saat içinde zahmetsiz ve zevkle okuyabilirsiniz. Bu feminist bir hikaye, aynı zamanda bir öz -ironik, yaştaki rahatsızlıklara, en azından edebi dünyada değil, her yerde kadınların dezavantajı kadar hafif bir şekilde odaklanan bir hikaye.
1939'da Ottawa'da doğan Atwood, topluma ve siyasete her zaman keskin bir göz attı. Sadece 60 sayfada şaka olsa bile hiçbirini kaybetmedi.
New York'ta Kanadalı vatandaşı Mavis Gallant'ı (1922-2014), savaştan sonra sadece Avrupa'dan seyahat eden, Paris'e yerleşen, sert, akıllı ve özenli bir gözlemci ve büyük bir anlatıcı olduğunu hatırlattı. Bu noktada, çeteye (sonunda ölü beyaz adam olmadığı) sadece mini bir gerilim filmi değil, aynı zamanda Mavis Gallant'ın kısa öykülerinin (yeniden) okunması önerilir.
Margaret Atwood: Hieb ve Line. Hikaye. Monika Baark tarafından İngilizlerden. Berlin Verlag, Berlin 2025. 62 sayfa, 6 Euro
Çünkü dördüncüsü, erkek bir eleştiri ve meslektaş kalabalığından uzak, bir kez daha perişan incelemelere elverişli oldu. Yok edildi.
Uzak, üçü önce karar verir, bunu öğrenmemelidir. “Bizi durdururdu.” Özellikle kötü incelemelere rağmen yakında başarılı olduğu için. Ama onları nasıl yapmalılar, cinayetler? Pencereden dışarı itin mi? Avantaj: Polis bunun Ruslar olduğunu düşünebilir.
Bu yüzden Leonie, Chrissy ve Myrna Leonie'nin bahçesinde oturuyor, zeytin ve ince kraker yiyin, alkol içiyor veya alkol içermiyor (myrna, kanser tedavisi var) ve cinayet yöntemlerini tartışıyor. “Güveçte narsus soğan?” “Çayda böcek koruması?” Ama bir kaza gibi görünmek en iyisidir. Her neyse, sekizinci var – yoksa dokuz muydu? – Çocuğa çok kötü olan, hak ettiğinden daha fazla olan yaşlı beyaz adamlar. Bununla birlikte, ölüm anında, neden ölmek zorunda olduklarını da anlamak zorunda kalacaklardı. Çünkü başka ne olurdu?
Ve üç ya da dört açıklanamayan ölümden sonra, kalan şüpheli olur ve polise giderse? Chrissy Watches Serisi. Diyerek şöyle devam etti: “Bu programlarda, kimsenin polise aşırı, histerik şeyler söylediğine inanılmıyor, çünkü aksi takdirde (…) hiçbir eylem olmazdı.”
Feminist ve benlik -ironik
Berlin Verlag şimdi “Hieb und Straich” i sinyal kırmızısı, mükemmel yalancı kitap olarak yayınladı. Bir saat içinde zahmetsiz ve zevkle okuyabilirsiniz. Bu feminist bir hikaye, aynı zamanda bir öz -ironik, yaştaki rahatsızlıklara, en azından edebi dünyada değil, her yerde kadınların dezavantajı kadar hafif bir şekilde odaklanan bir hikaye.
1939'da Ottawa'da doğan Atwood, topluma ve siyasete her zaman keskin bir göz attı. Sadece 60 sayfada şaka olsa bile hiçbirini kaybetmedi.
New York'ta Kanadalı vatandaşı Mavis Gallant'ı (1922-2014), savaştan sonra sadece Avrupa'dan seyahat eden, Paris'e yerleşen, sert, akıllı ve özenli bir gözlemci ve büyük bir anlatıcı olduğunu hatırlattı. Bu noktada, çeteye (sonunda ölü beyaz adam olmadığı) sadece mini bir gerilim filmi değil, aynı zamanda Mavis Gallant'ın kısa öykülerinin (yeniden) okunması önerilir.
Margaret Atwood: Hieb ve Line. Hikaye. Monika Baark tarafından İngilizlerden. Berlin Verlag, Berlin 2025. 62 sayfa, 6 Euro