semaver
New member
Şarj aygıtı ve kulaklık bir akıllı telefonun en kıymetli 2 aksesuarı, hatta şayet olmazsa olmazı. Lakin yeni jenerasyon bir akıllı telefon satın alanlar, arşa çıkan fiyatların yanında hem şarj aygıtı birebir vakitte kulaklık için ekstra para ödemek zorunda kalıyorlar. Apple’ın 2020’de piyasaya sürdüğü iPhone 12 ile başlayan bu salgın, her ne kadar karşı çıksalar da vakit içinde öbür firmalar tarafınca da benimsenmeye başlandı.
Bir akıllı telefon kutusundan şarj aygıtı yahut kulaklığı çıkarmanın temel maksadı şüphesiz maliyetleri düşürme yoluyla kâr etmek. Ayrıyeten kutuların ufalması yardımıyla “aynı boyuttaki konteynere daha fazla telefon sığdırabilmek” üzere ekstra kâr kalemleri de var. Dünyanın çabucak her ülkesini her ay milyonlarca eser sevkiyatı yapan Apple üzere dev şirketler için tek seferde daha fazla eser gönderebilmek; maliyetleri kıymetli ölçüde azaltıyor, bu biçimdece satılan her bir iPhone başına yapılan kâr artmış oluyor.
olağan olarak tek maksat kâr elde etmek değil, etrafa verilen ziyanı azaltmak(!):
İsmail Abi’nin o meşhur repliği akıllara gelse de Apple, 2 yıldır şarj aygıtı olmadan telefon satarak ‘2 milyon metrik ton daha az karbon emisyonu’ gerçekleştirmiş. Pekala bu ne demek? Araştırmayı yapan The Mac Observer’ın deklare ettiğı bilgilere nazaran trafikten tam 500.000 adet fosil yakıt kullanan aracın kaldırılmasıyla eşdeğer…
Lakin telefonun şarjı %1’ken kim önemser emisyonu, çevreyi… Değil mi? Firmaların son kullanıcı aklına uymayan bu “çevrecilik” yaklaşımı, güya şarj aygıtları için farklı kutulama ve başka sevkiyat, farklı karbon salınımı yapılmıyormuş üzere davranmaları mevzuyu bir daha başladığımız yere, İsmail Abi’ye getiriyor. Çenemizi yormadan “Aslolan para” deyip mevzumuza dönüyoruz.
Apple şarj aygıtını kutudan çıkarınca 2 yılda 6,5 milyar dolar, yani 96,3 milyar TL kâr elde etti:
Geri ödemesinin 11 yıl sürmesi beklenen çiçeği burnunda 1915 Çanakkale Köprüsü’nün maliyeti ise 3,1 milyar euro, yani 50,6 milyar TL:
Apple’ın yap, işlet, devret modeliyle çalışmadığını ve bu kârı eser satarak değil “eksik ürün” satarak ya da “ürün satmayarak” elde ettiğini söylemek mümkün. Şarj aletlerinin ayrıyeten satışından elde edilen gelir yalnızca 293 milyon dolar, yani kutudan çıkarılma yoluyla elde edilen 6,5 milyar doların 22’de 1’i kadar.
elbette bu para, piyasa bedeli 2,6 trilyon dolar; yani sıfırsız, kemiksiz 38,53 trilyon TL olan Apple için devede kulak kalıyor… bir daha de günümüzün devleri için asıl gelir kaynağının eser satmak değil, makul satmak olduğunu gösteriyor.
Alışılmış ki Apple yöneticileri cepte kalan parayla işi bırakıp bir Ege kasabasına yerleşmiyor:
Apple’ın iPhone 13’lerde kullandığı A15 Bionic isimli çipi, baş parmağınızın ucu kadar alanda mucizeler yaratıyor. Bu mucizenin en şimdiki bedeli şu an 17 bin 500 TL’den başlasa da Apple, aldığı bu paranın bir kısmını artık şarj aygıtı üzere ekstra masraflar için kullanmıyor. Onun yerine yeni kuşak işlemcileri geliştirmeye ayırıyor. Tahminen de iPhone 14 ve yeni iPad üzere gelecek aygıtlarla bilgisayar ihtiyacını büsbütün ortadan kaldıracak güçte minik işlemciler tasarlıyor.
Bir akıllı telefon kutusundan şarj aygıtı yahut kulaklığı çıkarmanın temel maksadı şüphesiz maliyetleri düşürme yoluyla kâr etmek. Ayrıyeten kutuların ufalması yardımıyla “aynı boyuttaki konteynere daha fazla telefon sığdırabilmek” üzere ekstra kâr kalemleri de var. Dünyanın çabucak her ülkesini her ay milyonlarca eser sevkiyatı yapan Apple üzere dev şirketler için tek seferde daha fazla eser gönderebilmek; maliyetleri kıymetli ölçüde azaltıyor, bu biçimdece satılan her bir iPhone başına yapılan kâr artmış oluyor.
olağan olarak tek maksat kâr elde etmek değil, etrafa verilen ziyanı azaltmak(!):
İsmail Abi’nin o meşhur repliği akıllara gelse de Apple, 2 yıldır şarj aygıtı olmadan telefon satarak ‘2 milyon metrik ton daha az karbon emisyonu’ gerçekleştirmiş. Pekala bu ne demek? Araştırmayı yapan The Mac Observer’ın deklare ettiğı bilgilere nazaran trafikten tam 500.000 adet fosil yakıt kullanan aracın kaldırılmasıyla eşdeğer…
Lakin telefonun şarjı %1’ken kim önemser emisyonu, çevreyi… Değil mi? Firmaların son kullanıcı aklına uymayan bu “çevrecilik” yaklaşımı, güya şarj aygıtları için farklı kutulama ve başka sevkiyat, farklı karbon salınımı yapılmıyormuş üzere davranmaları mevzuyu bir daha başladığımız yere, İsmail Abi’ye getiriyor. Çenemizi yormadan “Aslolan para” deyip mevzumuza dönüyoruz.
Apple şarj aygıtını kutudan çıkarınca 2 yılda 6,5 milyar dolar, yani 96,3 milyar TL kâr elde etti:
Geri ödemesinin 11 yıl sürmesi beklenen çiçeği burnunda 1915 Çanakkale Köprüsü’nün maliyeti ise 3,1 milyar euro, yani 50,6 milyar TL:
Apple’ın yap, işlet, devret modeliyle çalışmadığını ve bu kârı eser satarak değil “eksik ürün” satarak ya da “ürün satmayarak” elde ettiğini söylemek mümkün. Şarj aletlerinin ayrıyeten satışından elde edilen gelir yalnızca 293 milyon dolar, yani kutudan çıkarılma yoluyla elde edilen 6,5 milyar doların 22’de 1’i kadar.
elbette bu para, piyasa bedeli 2,6 trilyon dolar; yani sıfırsız, kemiksiz 38,53 trilyon TL olan Apple için devede kulak kalıyor… bir daha de günümüzün devleri için asıl gelir kaynağının eser satmak değil, makul satmak olduğunu gösteriyor.
Alışılmış ki Apple yöneticileri cepte kalan parayla işi bırakıp bir Ege kasabasına yerleşmiyor:
Apple’ın iPhone 13’lerde kullandığı A15 Bionic isimli çipi, baş parmağınızın ucu kadar alanda mucizeler yaratıyor. Bu mucizenin en şimdiki bedeli şu an 17 bin 500 TL’den başlasa da Apple, aldığı bu paranın bir kısmını artık şarj aygıtı üzere ekstra masraflar için kullanmıyor. Onun yerine yeni kuşak işlemcileri geliştirmeye ayırıyor. Tahminen de iPhone 14 ve yeni iPad üzere gelecek aygıtlarla bilgisayar ihtiyacını büsbütün ortadan kaldıracak güçte minik işlemciler tasarlıyor.