Bağları ele aldığımızda bizi oraya çeken, bir kişiyi seçmemize sebep olan yahut neyi cazip bulduğumuzu birkaç boyut üzerinden özetleyebiliriz: Benzerlik, zıtlık, ülkü hoşluk algısı, farklılık, tanıdıklık ve en değerlisi tahminen de yaramıza dokunurluk.
Benzerlikler: bir kişi ile olan benzeri taraflarımız (inançlarımız, sözlerimiz, dış görünüşümüz, amaçlarımız, tavırlarımız vs.) bizi birbirimize çeker. Benzerlikler bir iştirak sağlar ve ahengimizi kolaylaştırır sıklıkla. Bize tanıdık geldiği için de daha rahat ve inançta hissedebiliriz.
Zıtlıklar: birebir biçimde bir kişi ile zıt olan taraflarımız da birbirini çekebilir. Zıtlıkların birbirini tamamlama ve birbirinin görünürlüğünü arttırma gücü vardır sonuçta. Her şeyin zıttı ile var olduğu bile söylenebilir. Eksiğimizi tamamlamak isteriz. Tek taraf sıkıcı bile gelebilir. Hatta kendimizden bile sıkılabiliriz. Bizden farklı zıt olan bizim için alımlı ve canlı gelebilir bu yüzden.
Ülkü hoşluk algısı:toplum ve medya tarafınca oluşturulan ülkü hoşluklara otomatik olarak çekilebilir ve onları seçebiliriz. Sonuçta her insanın beğendiği ve istediğinin bizimle yahut bizde olması bizi de daha pahalı hissettirebilir! Ayrıyeten bu ülküye hakikaten inanmaya da başlarız sıklıkla ve tıpkı şeyleri talep etmeye başlarız. Örneğin: “sarışın ve mavi gözlü” üzere bir hoşluk algısı.
Farklılık: birebirler içinde farklı olan her vakit dikkatimizi çeker, gözümüze görünür ve farklı olanı yani az olana sahip olmak isteriz. Zira herkeste olmayan ben de var ise ben de daha özel sayılabilirim hissi bizi daha kuvvetli hissettirir. her insanın sarışın olduğu yerde esmer, her insanın esmer olduğu yerde sarışın daha dikkat alımlı olabilir.
Tanıdıklık:kimi vakit de beynimiz ve kalbimiz bildiği limana koşar kapalı gözlerle. Zira biliyordur ve epeyce düşünmesine gerek yoktur. Ziyanlı ve kuvvetli da olsa tanıdık olan bizi çeker. Geçmişinde ve zihinsel şemalarında şiddet var ise şiddete; hüzün var ise hüzne; kaçış var ise kaçışa çekilmek ya da kendimizi orada bulmak üzere. Tam da şikayet ettiğimiz şeye niçin gidelim ya da niçin gidiyoruz söylemiş olduğiniz duyar üzereyim. Haklısınız, bunu deriz zihnimizle; fakat kalbimizle de çekiliriz. Bildiğimiz yer orasıdır ve bu yüzden orası çeker.
Yaramıza dokunurluk:kimi vakit de hiç bir şey düşünmeden, farkına bile varmadan çekiliriz vakum üzere adeta. Şema kimyası der bazıları, bazıları de birinci görüşte aşk. Ben de yarana bulduğunu zannettiğin meraynı zamandarim. Yaralarımız var geçmişe dair, problemlerimiz ve problemlerimiz. Ve bunlar bir yerlerde yarım yamalak yamanmış ve sarılmıştır ya da kabuk bağlamıştır. Lakin altta yara kalmıştır ya da yara izi.
Yara izi bile hatırlatıcıdır zira bize yaralandığımız vakti hatırlatır. Bu yüzden çekiliriz yaramıza merhem gördüğümüz ya da o denli algıladığımız şeylere. bir daha temizlemek, onarmak ve düzenlemek için adeta. Bir fırsat daha yaratırız tahminen de kendimize. Uğraşır dururuz yaramızla ve merhem sandığımız şeyle/kişiyle. Bu yüzden çekiliriz ya da bize alımlı gelir bir şey, birileri yahut yalnızca biri…
Yaralarınıza merhem olarak bulduğunuzun gerçek merhem tesiri göstermesi ve yaranızı güzelleştirmesi dileğiyle…
Benzerlikler: bir kişi ile olan benzeri taraflarımız (inançlarımız, sözlerimiz, dış görünüşümüz, amaçlarımız, tavırlarımız vs.) bizi birbirimize çeker. Benzerlikler bir iştirak sağlar ve ahengimizi kolaylaştırır sıklıkla. Bize tanıdık geldiği için de daha rahat ve inançta hissedebiliriz.
Zıtlıklar: birebir biçimde bir kişi ile zıt olan taraflarımız da birbirini çekebilir. Zıtlıkların birbirini tamamlama ve birbirinin görünürlüğünü arttırma gücü vardır sonuçta. Her şeyin zıttı ile var olduğu bile söylenebilir. Eksiğimizi tamamlamak isteriz. Tek taraf sıkıcı bile gelebilir. Hatta kendimizden bile sıkılabiliriz. Bizden farklı zıt olan bizim için alımlı ve canlı gelebilir bu yüzden.
Ülkü hoşluk algısı:toplum ve medya tarafınca oluşturulan ülkü hoşluklara otomatik olarak çekilebilir ve onları seçebiliriz. Sonuçta her insanın beğendiği ve istediğinin bizimle yahut bizde olması bizi de daha pahalı hissettirebilir! Ayrıyeten bu ülküye hakikaten inanmaya da başlarız sıklıkla ve tıpkı şeyleri talep etmeye başlarız. Örneğin: “sarışın ve mavi gözlü” üzere bir hoşluk algısı.
Farklılık: birebirler içinde farklı olan her vakit dikkatimizi çeker, gözümüze görünür ve farklı olanı yani az olana sahip olmak isteriz. Zira herkeste olmayan ben de var ise ben de daha özel sayılabilirim hissi bizi daha kuvvetli hissettirir. her insanın sarışın olduğu yerde esmer, her insanın esmer olduğu yerde sarışın daha dikkat alımlı olabilir.
Tanıdıklık:kimi vakit de beynimiz ve kalbimiz bildiği limana koşar kapalı gözlerle. Zira biliyordur ve epeyce düşünmesine gerek yoktur. Ziyanlı ve kuvvetli da olsa tanıdık olan bizi çeker. Geçmişinde ve zihinsel şemalarında şiddet var ise şiddete; hüzün var ise hüzne; kaçış var ise kaçışa çekilmek ya da kendimizi orada bulmak üzere. Tam da şikayet ettiğimiz şeye niçin gidelim ya da niçin gidiyoruz söylemiş olduğiniz duyar üzereyim. Haklısınız, bunu deriz zihnimizle; fakat kalbimizle de çekiliriz. Bildiğimiz yer orasıdır ve bu yüzden orası çeker.
Yaramıza dokunurluk:kimi vakit de hiç bir şey düşünmeden, farkına bile varmadan çekiliriz vakum üzere adeta. Şema kimyası der bazıları, bazıları de birinci görüşte aşk. Ben de yarana bulduğunu zannettiğin meraynı zamandarim. Yaralarımız var geçmişe dair, problemlerimiz ve problemlerimiz. Ve bunlar bir yerlerde yarım yamalak yamanmış ve sarılmıştır ya da kabuk bağlamıştır. Lakin altta yara kalmıştır ya da yara izi.
Yara izi bile hatırlatıcıdır zira bize yaralandığımız vakti hatırlatır. Bu yüzden çekiliriz yaramıza merhem gördüğümüz ya da o denli algıladığımız şeylere. bir daha temizlemek, onarmak ve düzenlemek için adeta. Bir fırsat daha yaratırız tahminen de kendimize. Uğraşır dururuz yaramızla ve merhem sandığımız şeyle/kişiyle. Bu yüzden çekiliriz ya da bize alımlı gelir bir şey, birileri yahut yalnızca biri…
Yaralarınıza merhem olarak bulduğunuzun gerçek merhem tesiri göstermesi ve yaranızı güzelleştirmesi dileğiyle…