Hayat koşulları, artan sorumluluklar derken kendimizi biroldukça işe yetişmeye çalışırken bulabiliriz. Sorumluluklarımızı yerine getirebiliyor olmak fonksiyoneldir, sağlıklı olduğumuzun birer göstergesidir. Kendimize es verme, kusur yapabilme, her şeye yetişme zaruriliği tanımıyorsak düzgündür.
Ancak, kendimizi işkolik üzere tanımladığımız oluyor mu? Güya yarıştaymışçasına bir şeylere yetişmeye zorunlulu hissettiğimiz, meli malı cümleleriyle ” yapmalıyım, düşünmeliydim, yetiştirmeliyim” üzere kendimizden yüksek beklentilerde olduğumuz, kendi sorumluluklarımızı üst seviyede yerine getirmeye çalışıp bir de oburlarının yapabileceklerine koşarken kendimi bulduğumuz, tüm bunları yaşarken ise bir daha de tatmin olmadığımız ve ağır gerginlik duygusu hissettiğimiz vakit içinder oluyorsa bilmeliyiz ki çocukluğumuzdan gelen sesler günümüze eşlik ediyordur. Aile üyelerimizden birileri bizden yüksek beklentide bulunan, onay ve tebriği güç veren, tatmin olmayan, sorumluluklar konusunda zorlayıcı davranan kimseler olabilirler. Buna talepkar ebeveyn sesi diyebiliriz. Aslında onlardan duyduklarımız artık iç sesimiz olmuştur diye özetlenebilir.
Ancak, kendimizi işkolik üzere tanımladığımız oluyor mu? Güya yarıştaymışçasına bir şeylere yetişmeye zorunlulu hissettiğimiz, meli malı cümleleriyle ” yapmalıyım, düşünmeliydim, yetiştirmeliyim” üzere kendimizden yüksek beklentilerde olduğumuz, kendi sorumluluklarımızı üst seviyede yerine getirmeye çalışıp bir de oburlarının yapabileceklerine koşarken kendimi bulduğumuz, tüm bunları yaşarken ise bir daha de tatmin olmadığımız ve ağır gerginlik duygusu hissettiğimiz vakit içinder oluyorsa bilmeliyiz ki çocukluğumuzdan gelen sesler günümüze eşlik ediyordur. Aile üyelerimizden birileri bizden yüksek beklentide bulunan, onay ve tebriği güç veren, tatmin olmayan, sorumluluklar konusunda zorlayıcı davranan kimseler olabilirler. Buna talepkar ebeveyn sesi diyebiliriz. Aslında onlardan duyduklarımız artık iç sesimiz olmuştur diye özetlenebilir.