Ev
edebiyat
Yanlış bahar karşısında iyi niyetli öğüt
Kirpiler, kış uykusuna geri dönün! Artık bahar duygularınıza inanırsanız, ayaz sizi daha da çok ürkütür. Buna manolya ağrısı denir.
Ulrich Seidler
Don tekrar gelene kadar manolyalar tam çiçek açar.imago
dikkat! Bugünlerde hava, yaşam deneyimi ve okuma güvenliği gerektiriyor. Cuma öğleden sonra, toplu iş sözleşmesinin garanti ettiği mola sırasında, bu satırların yazarı, Berlin’in gazeteler semtinde yürürken bir umut ve mutluluk duygusuna kapıldı. Hava durumu uygulaması hafif bir ceket önerdi ve haklıydı. Güneş çıktı, dostane rüzgar kadife eldivenli birkaç pamuk bulutu yana itti. Yoldan geçen biri, sağlık ve yaşama sevinciyle dolup taşan refakatçi köpeği için bir ağaçtan etkileyici bir sosis toplamak için pembe bir plastik torba kullandı. Ve şimdiden park çalılarının birbirine dolanmış dallarından dışarı çıkmaya çalışan çalı tomurcuklarının cesareti bulaşıcıydı.
Durun, sizi deliler! Ocak ayı, Noel yeni geçti. Frost bu hafta için açıklandı! Kış uykusuna geri dönün, sizi kirpiler! Buds, başınızı eğin ve tasmalarınızı kaldırın! Ve eğer bahar nezlesi ortaya çıktıysa, onu hemen tekrar yakalayın ve onu kalbinizin karanlık derinliklerine gömün ki, önümüzdeki soğuk ve zorlu haftalardan sağ çıkabilesiniz. Çünkü bilin ki elektriğe çok erken umut bağlarsanız, kardelenler çınlamadan enerjiniz tükenir.
Aristokrat İngiliz kadınlarının korunmasız yanak derisi
Ruh çok çabuk sabrını yitirdiğinde ve yeni yıllık döngü için olgunlaşmamış olarak kendini mücadeleye attığında başına gelen felaketin bir adı var. Onu Joachim Meyerhoff’un otobiyografik kitabı “Bu boşluk, bu korkunç boşluk”tan tanıyoruz. Şurada okuyalım: “Bahçemizin en önemli parçası çok gövdeli bir manolyaydı. Zaten çiçek açmış olan manolya donup karardığında ve hatta açık çiçeklerin üzerine kar yağdığında, büyükannem umutsuzluğa kapıldı, artık bahçeye giremedi ve ona – kendi deyimiyle – manolya ağrısına karşı fazladan bir hap aldı.
İlk manolya türleri Mart ayına kadar etli çiçeklerini açmamalıdır; bu çiçekler, beyazdan pembe-kırmızıya değişen renkleri nedeniyle, küçük dantel şemsiyeleri tarafından kaçırıldıktan sonra parlak bir şekilde kıkırdayan utanç dolu İngiliz soylu kadınlarının çıplak, korunmasız yanak derisini anımsatır. cesur bir bahar esintisi. Ancak sıcaklık sıfırın altına düştüğünde ve çiçeğe yeni salınan, narin damarları ve kılcal damarları genişletip patlatan suları dondurduğunda dikkatli olun. Sonra çiçekler yapılarını kaybeder, büzülür, kararır, yere düşer ve yoldan geçen birinin pembe çantasına koyduğu gibi görünür.
edebiyat
Yanlış bahar karşısında iyi niyetli öğüt
Kirpiler, kış uykusuna geri dönün! Artık bahar duygularınıza inanırsanız, ayaz sizi daha da çok ürkütür. Buna manolya ağrısı denir.
Ulrich Seidler
Don tekrar gelene kadar manolyalar tam çiçek açar.imago
dikkat! Bugünlerde hava, yaşam deneyimi ve okuma güvenliği gerektiriyor. Cuma öğleden sonra, toplu iş sözleşmesinin garanti ettiği mola sırasında, bu satırların yazarı, Berlin’in gazeteler semtinde yürürken bir umut ve mutluluk duygusuna kapıldı. Hava durumu uygulaması hafif bir ceket önerdi ve haklıydı. Güneş çıktı, dostane rüzgar kadife eldivenli birkaç pamuk bulutu yana itti. Yoldan geçen biri, sağlık ve yaşama sevinciyle dolup taşan refakatçi köpeği için bir ağaçtan etkileyici bir sosis toplamak için pembe bir plastik torba kullandı. Ve şimdiden park çalılarının birbirine dolanmış dallarından dışarı çıkmaya çalışan çalı tomurcuklarının cesareti bulaşıcıydı.
Durun, sizi deliler! Ocak ayı, Noel yeni geçti. Frost bu hafta için açıklandı! Kış uykusuna geri dönün, sizi kirpiler! Buds, başınızı eğin ve tasmalarınızı kaldırın! Ve eğer bahar nezlesi ortaya çıktıysa, onu hemen tekrar yakalayın ve onu kalbinizin karanlık derinliklerine gömün ki, önümüzdeki soğuk ve zorlu haftalardan sağ çıkabilesiniz. Çünkü bilin ki elektriğe çok erken umut bağlarsanız, kardelenler çınlamadan enerjiniz tükenir.
Aristokrat İngiliz kadınlarının korunmasız yanak derisi
Ruh çok çabuk sabrını yitirdiğinde ve yeni yıllık döngü için olgunlaşmamış olarak kendini mücadeleye attığında başına gelen felaketin bir adı var. Onu Joachim Meyerhoff’un otobiyografik kitabı “Bu boşluk, bu korkunç boşluk”tan tanıyoruz. Şurada okuyalım: “Bahçemizin en önemli parçası çok gövdeli bir manolyaydı. Zaten çiçek açmış olan manolya donup karardığında ve hatta açık çiçeklerin üzerine kar yağdığında, büyükannem umutsuzluğa kapıldı, artık bahçeye giremedi ve ona – kendi deyimiyle – manolya ağrısına karşı fazladan bir hap aldı.
İlk manolya türleri Mart ayına kadar etli çiçeklerini açmamalıdır; bu çiçekler, beyazdan pembe-kırmızıya değişen renkleri nedeniyle, küçük dantel şemsiyeleri tarafından kaçırıldıktan sonra parlak bir şekilde kıkırdayan utanç dolu İngiliz soylu kadınlarının çıplak, korunmasız yanak derisini anımsatır. cesur bir bahar esintisi. Ancak sıcaklık sıfırın altına düştüğünde ve çiçeğe yeni salınan, narin damarları ve kılcal damarları genişletip patlatan suları dondurduğunda dikkatli olun. Sonra çiçekler yapılarını kaybeder, büzülür, kararır, yere düşer ve yoldan geçen birinin pembe çantasına koyduğu gibi görünür.