Amerikan Pediatri Akademisi kısa bir süre önce Amerika Birleşik Devletleri’nde obezitesi olan 14 milyondan fazla çocuk ve ergenin tedavisi için yeni kılavuzlar yayınladı. Öneriler, çok küçük çocuklar için bile güçlü davranışsal müdahaleleri ve ergenler için ilaç tedavisi veya ameliyatı teşvik ettiğinden, birçok ebeveyn ve bazı uzmanlar için sürpriz oldu.
Kılavuzlar, onlarca yıldır gelişen bilimsel bir obezite anlayışından kaynaklanmaktadır. Obezite, Tip 2 diyabet, yüksek tansiyon, eklem ve sırt ağrısı ve çeşitli kanserler dahil olmak üzere bir dizi hastalık için bir risk faktörüdür. Sorunu mümkün olduğu kadar erken tedavi etmek, çok fazla sefaletin önlenmesine yardımcı olabilir.
İşte pediatrik obezite araştırmaları ve uzmanların neden şimdi agresif tedavi tavsiye ettiği hakkında bazı soruların yanıtları.
Yeni yönergeler obezitenin nedenleri hakkında ne diyor?
AAP tavsiyeleri, obezitenin sadece kötü beslenme alışkanlıklarının ve egzersiz eksikliğinin bir sonucu olmadığını vurgulamaktadır. Obezite, genetik de dahil olmak üzere birçok iç içe nedene sahip kronik bir hastalıktır.
Araştırmacılar artık obezitenin en güçlü kalıtsal özelliklerden biri olduğunu biliyorlar. Onlarca yıl önce yapılan araştırmalar, ayrı yetiştirilen tek yumurta ikizlerinin genellikle benzer vücut şekillerine ve ağırlıklarına sahip olacak şekilde büyüdüğünü gösterdi. Evlat edinilen çocuklar, biyolojik ebeveynleri ile aynı şekil ve ağırlıklara sahip olma eğilimindedir.
Genetik bir yatkınlık, bazı çocukların gıdaların – genellikle düşük kaliteli gıdaların – her yerde olduğu bir ortamda kilo almalarına zemin hazırlar. Ve kilo alımı bir kısır döngü haline gelebilir.
AAP komitesinin yazdığına göre, obezitesi olan çocuklar ve ergenler genellikle alay ve zorbalığa maruz kalıyorlar, bu da “aşırı yeme, sosyal izolasyon, sağlık deva hizmetlerinden kaçınma ve fiziksel aktivitenin azalmasına katkıda bulunarak sağlık gidişatını daha da karmaşık hale getiriyor.”
Bilim adamları fazla kilolu ve obeziteyi nasıl tanımlar?
Vücut kitle indeksi, ağırlık ve boy ölçüsü ile tanımlanırlar. (Bu kusurlu bir ölçüdür; örneğin birçok kaslı sporcunun vücut kitle indeksi yüksektir, ancak mükemmel formdadırlar.)
Aşırı kilo, aynı yaş ve cinsiyetteki çocuklar ve gençler için 85. yüzdelik dilimde veya üzerinde ancak 95. yüzdelik dilimin altında bir BMI anlamına gelir. Obezite, aynı yaş ve cinsiyetteki çocuklar ve gençler için 95. persentilde veya üzerinde bir BMI’dir. (Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri burada BMI büyüme çizelgeleri sunar.)
Pediatrik obezite ne zaman böyle bir sorun haline geldi?
Bilim adamları için alarmlar 1980’lerde ve 1990’larda çaldı. O zamandan önce uzmanlar, 1960’lardaki çocukların ve ergenlerin sadece yüzde 5’inin obeziteye sahip olduğunu belirten verilere dayanarak teselli buldular. Acil bir sorun gibi görünmüyordu.
Zayıflama İlaçları
Kimse müdahale çalışmaları yapmaya çalışmadı mı?
Evet, ancak sonuçlar hayal kırıklığı yarattı. Örneğin 1990’larda Ulusal Sağlık Enstitüleri iki büyük, titiz çalışmaya sponsor oldu. Araştırmacılar, beden eğitimini yaygınlaştırarak, daha besleyici yemekhane yemekleri sunarak, öğrencilere doğru beslenme alışkanlıklarını ve egzersiz ihtiyacını öğreterek ve ebeveynleri dahil ederek okullarda müdahale edilerek çocuklarda kilo alımının önlenip engellenemeyeceğini sordu.
Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü tarafından desteklenen sekiz yıllık, 20 milyon dolarlık bir proje olan bir çalışma, Güneybatı’daki 41 ilkokulda 1.704 üçüncü sınıf öğrencisini takip etti. Oradaki öğrencilerin çoğu, obezite açısından yüksek risk taşıyan bir grup olan Kızılderililerdi.
Okullar iki gruba ayrıldı. Bazı okullara yoğun müdahale yapılırken bazı okullar ise kendi haline bırakıldı. Araştırmacılar, müdahale okullarındaki çocukların diğer okullardakilerden daha zayıf olup olmadığını beşinci sınıftan başlayarak belirlediler.
Ne yazık ki, öğrenciler aktivitenin ve doğru beslenmenin önemine derinden aşina olmalarına rağmen, öyle değillerdi. Yoğun tedavi gören çocuklar da daha az yağ yediler ve toplam diyette yüzde 34’ten yüzde 27’ye çıktılar.
Çalışmanın baş araştırmacısı Johns Hopkins Bloomberg Halk Sağlığı Okulu’ndan Benjamin Caballero, “Vücut ağırlığını değiştirmek yeterli değildi” dedi.
Harvard’da obezite tıbbı uzmanı olan Dr. Fatima Cody Stanford, 1980’lerdeki kendi deneyimlerini hatırladı. Obez çocuklar, daha sağlıklı beslenmeleri ve daha fazla egzersiz yapmaları söylendiği bir “sağlıklı yaşam tarzı” kliniğine gönderildi. Çoğu zaman yardımcı olmadı.
300 kilodan daha ağır olan 15 yaşındaki bir çocuğu hatırladı. Anne babasına, “Belki yağsız süte geçmeli, belki sebzelerini artırmalı,” dedi. “Ah, her gün yarım saat mi çalışıyor? Bunu bir saate çıkaralım.”
Kendisine böyle öğretildiğini ve geriye dönüp baktığında “kalbimi kırdığını” söyledi. Dr. Stanford şimdi tavsiyenin obez çocukları başarısızlığa hazırladığına inanıyor.
Geçmişteki tavsiyelerden farklı olarak, Amerikan Pediatri Akademisi, obezitesi olan 12 yaş ve üstü çocuklara Wegovy gibi onaylanmış ilaçlarla tedavi önerilmesini önermektedir. Kredi… Associated Press aracılığıyla Novo Nordisk
Yönergeler şimdi ne yapılması gerektiğini söylüyor?
Bu, yaşam tarzı müdahalelerinin bazıları için işe yaramayacağı anlamına gelmez. AAP, aşırı kilolu ve obezitesi olan çocuklara ve ergenlere, ilaçlar ve ameliyat dışında en etkili müdahale olan “yoğun davranışsal ve yaşam tarzı tedavisi” sunulması gerektiğini söylüyor.
En etkili programlar, üç ila 12 ay boyunca en az 26 saatlik yüz yüze tedaviyi içerir ve aileyi içerir. Tedavi beslenme, fiziksel aktivite ve davranış değişikliğine odaklanır. Beklenen sonuç? BMI’de bir ila üç puan düşüş
Ancak yoğun programlar her zaman mevcut değildir ve sigortacılar genellikle onlar için ıslık çalmazlar. AAP, doktorların bunun yerine “mümkün olan en yoğun programı sağlamaları” gerektiğini, aileleri gıda güvensizliğine yardımcı olmak için ek programlara ve toplum rekreasyon programlarına yönlendirmelerini tavsiye ediyor.
Altta yatan mesaj aciliyettir. Örneğin AAP, geçmişteki tavsiyelerden önemli ölçüde farklı olarak, obezitesi olan 12 yaş ve üstü çocuklara, önemli ölçüde kilo kaybına neden olan Wegovy (semaglutide için bir marka adı) gibi daha yeni ilaçlar da dahil olmak üzere, onaylanmış birkaç ilaçtan herhangi biriyle tedavi önerilmesini önermektedir. iştahı bastırarak.
Akademi, şiddetli obezitesi olan 13 yaş ve üstü kişilere bariatrik cerrahi önerilmesi gerektiğini söylüyor. Bunlar, doktorların ve ebeveynlerin üzerinde düşünmesi gereken sert (ve pahalı) müdahalelerdir, ancak önerilerin yazarları, obezitenin ortak bir çaba olmaksızın nadiren sona erdiğini belirtmektedir.
Araştırmacılar kilo vermeye çok mu odaklanıyor?
Genel olarak diğer sağlık sorunlarının riskini artırsa da, obeziteye sahip birçok kişi sağlıklı kalır. Kilo kaybı, sağlıklı olmanın tek yolu değildir ve yoğun tıbbi müdahalenin sürekli risklerinden biri, obezitesi olan bir çocuğun kendini damgalanmış hissetmesidir.
Buradaki muamma, araştırmacıların bu çocukların genellikle zaten damgalanmış hissettiklerini söylemeleridir. Sıklıkla sosyal olarak izole, endişeli ve depresiftirler ve çok sık olarak kilolarını kontrol etme iradesinden yoksun başarısız olduklarını hissettirilirler. Hiçbir şey yapmamak izolasyonlarını azaltamaz, derinleştirebilir.
Yeni öneriler bir fark yaratacak mı?
Rochester Üniversitesi’nde obezite uzmanı olan Dr. Stephen Cook, “tamamen uygulanır ve desteklenirse” yönergelerin çocuklarda obezite oranlarını düşürebileceğini söyledi. Ama garanti yok.
Sigortacılar ve Gıda ve İlaç İdaresi, obeziteyi diğer kronik hastalıklardan farklı şekilde tedavi eder. Obezite olan kişiler, örneğin ömür boyu ilaç tedavisine ihtiyaç duyabilir. Ancak sigortacılar, eğer tıslarsa, yalnızca altı aylık veya bir yıllık ilaçlar gibi kısa vadeli tedaviler için ödeme yapmakta ısrar ettiler.
Cook, “Tedavi hizmetleri için ödeme yapılmamaya devam edilirse, sağlık sistemleri bu devayı sağlamak için kaynak ayırmayacaktır” dedi. “Bu konuyu ele almak için yeni nesil sağlık deva sağlayıcıları için tıp ve meslek okullarında asgari eğitim olmayacak.”
New York’taki Weill Cornell Medicine’de obezite tıbbı uzmanı olan Dr. Louis Aronne, doktorların yeni kılavuzları kullanmaya başlamasının yıllar aldığını belirtti. “Yetişkin obezitesi için olanlara hiçbir zaman gerçekten uyulmadı” dedi. Obez yetişkinlere zaten ameliyat veya ilaç tedavisi almaları tavsiye ediliyor, ancak sadece yüzde 2’si bunu yapıyor.
Araştırmacılar, en azından AAP yönergelerinin, doktorların obezitenin çocukları ve ergenleri etkileyen kronik bir hastalık olduğunu ve eski stratejinin – bir tür dikkatli bekleme veya gecikmiş tedavi – yardımcı olmayacağını anlamalarına yardımcı olacağını umuyor.
Yeni tavsiyeler ayrıca Medicaid dahil sigorta şirketlerini yoğun yaşam tarzı tedavisi ve bu çocukların ihtiyaç duyduğu ilaçlar için ödeme yapmaya teşvik edebilir.
Kılavuzlar, onlarca yıldır gelişen bilimsel bir obezite anlayışından kaynaklanmaktadır. Obezite, Tip 2 diyabet, yüksek tansiyon, eklem ve sırt ağrısı ve çeşitli kanserler dahil olmak üzere bir dizi hastalık için bir risk faktörüdür. Sorunu mümkün olduğu kadar erken tedavi etmek, çok fazla sefaletin önlenmesine yardımcı olabilir.
İşte pediatrik obezite araştırmaları ve uzmanların neden şimdi agresif tedavi tavsiye ettiği hakkında bazı soruların yanıtları.
Yeni yönergeler obezitenin nedenleri hakkında ne diyor?
AAP tavsiyeleri, obezitenin sadece kötü beslenme alışkanlıklarının ve egzersiz eksikliğinin bir sonucu olmadığını vurgulamaktadır. Obezite, genetik de dahil olmak üzere birçok iç içe nedene sahip kronik bir hastalıktır.
Araştırmacılar artık obezitenin en güçlü kalıtsal özelliklerden biri olduğunu biliyorlar. Onlarca yıl önce yapılan araştırmalar, ayrı yetiştirilen tek yumurta ikizlerinin genellikle benzer vücut şekillerine ve ağırlıklarına sahip olacak şekilde büyüdüğünü gösterdi. Evlat edinilen çocuklar, biyolojik ebeveynleri ile aynı şekil ve ağırlıklara sahip olma eğilimindedir.
Genetik bir yatkınlık, bazı çocukların gıdaların – genellikle düşük kaliteli gıdaların – her yerde olduğu bir ortamda kilo almalarına zemin hazırlar. Ve kilo alımı bir kısır döngü haline gelebilir.
AAP komitesinin yazdığına göre, obezitesi olan çocuklar ve ergenler genellikle alay ve zorbalığa maruz kalıyorlar, bu da “aşırı yeme, sosyal izolasyon, sağlık deva hizmetlerinden kaçınma ve fiziksel aktivitenin azalmasına katkıda bulunarak sağlık gidişatını daha da karmaşık hale getiriyor.”
Bilim adamları fazla kilolu ve obeziteyi nasıl tanımlar?
Vücut kitle indeksi, ağırlık ve boy ölçüsü ile tanımlanırlar. (Bu kusurlu bir ölçüdür; örneğin birçok kaslı sporcunun vücut kitle indeksi yüksektir, ancak mükemmel formdadırlar.)
Aşırı kilo, aynı yaş ve cinsiyetteki çocuklar ve gençler için 85. yüzdelik dilimde veya üzerinde ancak 95. yüzdelik dilimin altında bir BMI anlamına gelir. Obezite, aynı yaş ve cinsiyetteki çocuklar ve gençler için 95. persentilde veya üzerinde bir BMI’dir. (Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri burada BMI büyüme çizelgeleri sunar.)
Pediatrik obezite ne zaman böyle bir sorun haline geldi?
Bilim adamları için alarmlar 1980’lerde ve 1990’larda çaldı. O zamandan önce uzmanlar, 1960’lardaki çocukların ve ergenlerin sadece yüzde 5’inin obeziteye sahip olduğunu belirten verilere dayanarak teselli buldular. Acil bir sorun gibi görünmüyordu.
Zayıflama İlaçları
- Ozempik : Başlangıçta bir diyabet ilacı olarak tasarlanan bu semaglutid tedavisi, ünlülerin ve TikTok etkileyicilerinin kilo vermek için kullandığını açıklamalarıyla dikkatleri üzerine çekti.
- Yan etkiler:Ozempic gibi kilo vermek için kullanılan diyabet tedavileri, onları alan kişileri yüz yaşlanması, tiroid kanseri ve böbrek yetmezliği gibi risklere maruz bırakabilir.
- Sigorta Sorunları:Birçok sigorta şirketi, doktorlarının tıbbi olarak gerekli gördüğü yeni kilo verme ilaçlarını karşılamayı reddediyor.
- Çocukluk çağı obezitesi:Amerikan Pediatri Akademisi, aşırı kilolu veya obez çocuklar için kilo verme ilaçlarının kullanımı da dahil olmak üzere erken ve yoğun müdahaleler öneren yeni kılavuzlar yayınladı.
Kimse müdahale çalışmaları yapmaya çalışmadı mı?
Evet, ancak sonuçlar hayal kırıklığı yarattı. Örneğin 1990’larda Ulusal Sağlık Enstitüleri iki büyük, titiz çalışmaya sponsor oldu. Araştırmacılar, beden eğitimini yaygınlaştırarak, daha besleyici yemekhane yemekleri sunarak, öğrencilere doğru beslenme alışkanlıklarını ve egzersiz ihtiyacını öğreterek ve ebeveynleri dahil ederek okullarda müdahale edilerek çocuklarda kilo alımının önlenip engellenemeyeceğini sordu.
Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü tarafından desteklenen sekiz yıllık, 20 milyon dolarlık bir proje olan bir çalışma, Güneybatı’daki 41 ilkokulda 1.704 üçüncü sınıf öğrencisini takip etti. Oradaki öğrencilerin çoğu, obezite açısından yüksek risk taşıyan bir grup olan Kızılderililerdi.
Okullar iki gruba ayrıldı. Bazı okullara yoğun müdahale yapılırken bazı okullar ise kendi haline bırakıldı. Araştırmacılar, müdahale okullarındaki çocukların diğer okullardakilerden daha zayıf olup olmadığını beşinci sınıftan başlayarak belirlediler.
Ne yazık ki, öğrenciler aktivitenin ve doğru beslenmenin önemine derinden aşina olmalarına rağmen, öyle değillerdi. Yoğun tedavi gören çocuklar da daha az yağ yediler ve toplam diyette yüzde 34’ten yüzde 27’ye çıktılar.
Çalışmanın baş araştırmacısı Johns Hopkins Bloomberg Halk Sağlığı Okulu’ndan Benjamin Caballero, “Vücut ağırlığını değiştirmek yeterli değildi” dedi.
Harvard’da obezite tıbbı uzmanı olan Dr. Fatima Cody Stanford, 1980’lerdeki kendi deneyimlerini hatırladı. Obez çocuklar, daha sağlıklı beslenmeleri ve daha fazla egzersiz yapmaları söylendiği bir “sağlıklı yaşam tarzı” kliniğine gönderildi. Çoğu zaman yardımcı olmadı.
300 kilodan daha ağır olan 15 yaşındaki bir çocuğu hatırladı. Anne babasına, “Belki yağsız süte geçmeli, belki sebzelerini artırmalı,” dedi. “Ah, her gün yarım saat mi çalışıyor? Bunu bir saate çıkaralım.”
Kendisine böyle öğretildiğini ve geriye dönüp baktığında “kalbimi kırdığını” söyledi. Dr. Stanford şimdi tavsiyenin obez çocukları başarısızlığa hazırladığına inanıyor.
Geçmişteki tavsiyelerden farklı olarak, Amerikan Pediatri Akademisi, obezitesi olan 12 yaş ve üstü çocuklara Wegovy gibi onaylanmış ilaçlarla tedavi önerilmesini önermektedir. Kredi… Associated Press aracılığıyla Novo Nordisk
Yönergeler şimdi ne yapılması gerektiğini söylüyor?
Bu, yaşam tarzı müdahalelerinin bazıları için işe yaramayacağı anlamına gelmez. AAP, aşırı kilolu ve obezitesi olan çocuklara ve ergenlere, ilaçlar ve ameliyat dışında en etkili müdahale olan “yoğun davranışsal ve yaşam tarzı tedavisi” sunulması gerektiğini söylüyor.
En etkili programlar, üç ila 12 ay boyunca en az 26 saatlik yüz yüze tedaviyi içerir ve aileyi içerir. Tedavi beslenme, fiziksel aktivite ve davranış değişikliğine odaklanır. Beklenen sonuç? BMI’de bir ila üç puan düşüş
Ancak yoğun programlar her zaman mevcut değildir ve sigortacılar genellikle onlar için ıslık çalmazlar. AAP, doktorların bunun yerine “mümkün olan en yoğun programı sağlamaları” gerektiğini, aileleri gıda güvensizliğine yardımcı olmak için ek programlara ve toplum rekreasyon programlarına yönlendirmelerini tavsiye ediyor.
Altta yatan mesaj aciliyettir. Örneğin AAP, geçmişteki tavsiyelerden önemli ölçüde farklı olarak, obezitesi olan 12 yaş ve üstü çocuklara, önemli ölçüde kilo kaybına neden olan Wegovy (semaglutide için bir marka adı) gibi daha yeni ilaçlar da dahil olmak üzere, onaylanmış birkaç ilaçtan herhangi biriyle tedavi önerilmesini önermektedir. iştahı bastırarak.
Akademi, şiddetli obezitesi olan 13 yaş ve üstü kişilere bariatrik cerrahi önerilmesi gerektiğini söylüyor. Bunlar, doktorların ve ebeveynlerin üzerinde düşünmesi gereken sert (ve pahalı) müdahalelerdir, ancak önerilerin yazarları, obezitenin ortak bir çaba olmaksızın nadiren sona erdiğini belirtmektedir.
Araştırmacılar kilo vermeye çok mu odaklanıyor?
Genel olarak diğer sağlık sorunlarının riskini artırsa da, obeziteye sahip birçok kişi sağlıklı kalır. Kilo kaybı, sağlıklı olmanın tek yolu değildir ve yoğun tıbbi müdahalenin sürekli risklerinden biri, obezitesi olan bir çocuğun kendini damgalanmış hissetmesidir.
Buradaki muamma, araştırmacıların bu çocukların genellikle zaten damgalanmış hissettiklerini söylemeleridir. Sıklıkla sosyal olarak izole, endişeli ve depresiftirler ve çok sık olarak kilolarını kontrol etme iradesinden yoksun başarısız olduklarını hissettirilirler. Hiçbir şey yapmamak izolasyonlarını azaltamaz, derinleştirebilir.
Yeni öneriler bir fark yaratacak mı?
Rochester Üniversitesi’nde obezite uzmanı olan Dr. Stephen Cook, “tamamen uygulanır ve desteklenirse” yönergelerin çocuklarda obezite oranlarını düşürebileceğini söyledi. Ama garanti yok.
Sigortacılar ve Gıda ve İlaç İdaresi, obeziteyi diğer kronik hastalıklardan farklı şekilde tedavi eder. Obezite olan kişiler, örneğin ömür boyu ilaç tedavisine ihtiyaç duyabilir. Ancak sigortacılar, eğer tıslarsa, yalnızca altı aylık veya bir yıllık ilaçlar gibi kısa vadeli tedaviler için ödeme yapmakta ısrar ettiler.
Cook, “Tedavi hizmetleri için ödeme yapılmamaya devam edilirse, sağlık sistemleri bu devayı sağlamak için kaynak ayırmayacaktır” dedi. “Bu konuyu ele almak için yeni nesil sağlık deva sağlayıcıları için tıp ve meslek okullarında asgari eğitim olmayacak.”
New York’taki Weill Cornell Medicine’de obezite tıbbı uzmanı olan Dr. Louis Aronne, doktorların yeni kılavuzları kullanmaya başlamasının yıllar aldığını belirtti. “Yetişkin obezitesi için olanlara hiçbir zaman gerçekten uyulmadı” dedi. Obez yetişkinlere zaten ameliyat veya ilaç tedavisi almaları tavsiye ediliyor, ancak sadece yüzde 2’si bunu yapıyor.
Araştırmacılar, en azından AAP yönergelerinin, doktorların obezitenin çocukları ve ergenleri etkileyen kronik bir hastalık olduğunu ve eski stratejinin – bir tür dikkatli bekleme veya gecikmiş tedavi – yardımcı olmayacağını anlamalarına yardımcı olacağını umuyor.
Yeni tavsiyeler ayrıca Medicaid dahil sigorta şirketlerini yoğun yaşam tarzı tedavisi ve bu çocukların ihtiyaç duyduğu ilaçlar için ödeme yapmaya teşvik edebilir.