Bu makale, Teşekkür Etmek İstiyorum serisinin bir parçasıdır. Okuyuculardan pandemiden kurtulmalarına kimin yardım ettiğini bize anlatmalarını istedik; bu onların sağlık devası çalışanları hakkındaki hikayelerinden bir seçki. hakkında bir makale yayınladık. aile ve arkadaşlar ve gelecek bir makale ilham verici rakamlara odaklanacak.
Koronavirüs pandemisinin ön saflarında yer alan sağlık deva çalışanları, tıbbi hizmetlerden daha fazlasını sundu. Amerikalılara duygusal destek, bağlantı ve yenilikçi çözümler verdiler.
İşte engelli bir kadın, babası ve bakıcılarının hikayeleri; bir avukat ve rahmetli annesinin doktoru; belden aşağısı felçli bir kadın ve evde sağlık yardımcısı; ve bir kontak izleyici.
‘Ağır Engelli’ Kızıma Baktığınız İçin Teşekkür Ederim
2001’de Doug Jacoby, kitap yere düştüğünde Easton, Conn.’deki evlerinde 5 yaşındaki kızı Devon’a kitap okuyordu. Kucağından tırmandı ve onu aldı – çoğu aile için zararsız bir an, ancak Jacoby’ler için çığır açıcıydı.
Bu basit hareketle, beyin hasarı olan ve sözel olmayan Devon, ebeveynlerine uyaranlara yanıt vermekte her zaman yavaş olacağını söyleyen doktorlara meydan okudu. (Resmi bir teşhisi yok ama babası “ağır engelli” dedi.)
2020’de, Bayan Jacoby, Fairfield, Conn.’daki Saint Catherine Özel İhtiyaçlar Merkezi’nden yardım alıyordu ve 21 yaşından beri de yardım alıyordu. Ancak pandemi merkezi kapattığında, ilerlemesi tehdit edildi: Sürekli katılım çok önemlidir. Bayan Jacoby’nin gelişimi, dedi Bay Jacoby.
72 yaşındaki Bay Jacoby, “Uyaran eksikliğinden, yüzleri görmeden, deneyimden yoksun olmanın, onun geriye kaymasından ve farkındalığını kaybetmesinden korkuyorsunuz” dedi.
Ardından, Nisan 2020’de merkez Zoom üzerinden sanal programlama sunmaya başladı ve Bayan Jacoby günde iki ila üç saat meşgul ve mutluydu. (Bayan Jacoby’nin ebeveynleri boşanmıştır ve her biri ile yaşamaya zaman ayırır.) Müzik terapi seansları sırasında, ritmine göre başını sallar. Merkez Temmuz 2020’de yeniden açıldığında, Bay Jacoby, şimdi 26 yaşında olan Bayan Jacoby’yi, onunla gerçekten ilgilenen insanlara geri gönderdiğini biliyordu.
“Kızım gibi insanlarla çalışmıyorsunuz ve bunu iyi yapıyorsunuz çünkü bu bir iş. Bunu bir çağrı olduğu için yapıyorsunuz,” dedi Bay Jacoby. “Bunu ifade etme yeteneğine sahip olamayacak kadar minnettarım.”
Merkezin sanal oturumları ayrıca hava durumu güncellemelerini ve hikaye zamanını da içeriyordu. Müzik terapisi sırasında evden serbest yazar olarak çalışan Bay Jacoby, Bayan Jacoby’nin elinde bir tahta kaşık tutar ve bir tencereye vurmasına yardım ederdi.
Bay Jacoby, “Onu gerçekten tanımak zaman alıyor, ancak bunu yaptığınızda mutlu olduğunu hissedebiliyorsunuz” dedi. “Çoğu zaman müzikle, çoğu zaman hikaye zamanı boyunca nişanlı olduğunu söyleyebilirsiniz.”
Mount Sinai Hastanesinde nörolog olan Dr. Vanessa Tiongson, hastalarından biri olan Aura Shirley Sarmiento’nun güvenini kazandı. Kredi… New York Times için Jasmine Clarke
Hasta Anneme Bir Doktordan Daha Fazlası Olduğunuz İçin Teşekkür Ederim
Jackie Marzan’ın annesinin doktorlarına Kasım 2020’de Covid-19’dan öldüğünü bildirmek için yaptığı aramaların çoğu tanıdık bir senaryoyu takip etti: Doktorlar şoku dile getirdi, başsağlığı diledi ve veda etti.
Sonra annesinin Queens’deki dairesinde oturan Bayan Marzan, annesinin Mount Sinai Hastanesi’ndeki nöroloğu Dr. Vanessa Tiongson’u aradı. İki saatten fazla konuştular.
Coronavirüs Pandemisi Hakkında Devamını Oku
Bayan Marzan’ın annesi Aura Shirley Sarmiento, genellikle doktorlarının İspanyolca konuşmasını tercih ediyordu; Dr. Tiongson yapmadı ama yine de Bayan Sarmiento’nun güvenini kazandı. Bayan Sarmiento, ölümünden kısa bir süre önce sevinç gözyaşları dökerek Bayan Marzan’ı aradı: Dr. Tiongson’un olumlu tutumu ona umut vermişti.
Pandemi ailesinin büyük bir kısmını yok ederken Dr. Tiongson’un empatisi Bayan Marzan’a takılıp kaldı: Bayan Marzan, önümüzdeki yıl boyunca büyükannesini ve iki teyzesini Covid’den kaybedecekti. Nisan ayında kayınpederi de virüsten öldü.
Bayan Marzan, “Tatilleri hayal edin ve tatil için eve gidin ve mutfağın yemek pişiren kadınlarla dolu olduğunu görün” dedi. “Benim durumumda, bunların hepsi yemek pişiren kadınlar. Hepsi gitti.”
Aylar geçtikçe, Covid ve ailesini tartışmaya istekli daha az konuşma arkadaşı buldu.
“İnsanlar Covid hakkında bir şey duymak istemiyor” dedi. “’Ah, artık o kadar da kötü değil’ diyorlar. Evet gibi ama Covid hayatımıza nüfuz etti.”
Dr. Tiongson unutmadı. Ocak ayında, Bayan Marzan, Dr. Tiongson’dan, içinde doktorun çocuklarının bir fotoğrafı ve Bayan Sarmiento’ya olan sevgisini ifade eden bir not bulunan bir tatil kartı aldı. “Bunu kim yapıyor?” diye düşündüm. dedi Bayan Marzan.
Kendisini minimalist olarak görse de, evinde her zaman bu kart için yer olacağını söyledi.
Ev Yardımcım Olduğunuz ve Merhamet Ettiğiniz İçin Teşekkür Ederim
Colo., Laporte kırsalında yaşayan belden aşağısı felçli ve travmatik beyin hasarı olan bir kadın olan Annie Verchick, döner kapılı ev yardımcılarıyla çalıştı. Ancak son birkaç yılda, salgın Bayan Verchick’in izolasyonunu artırdıkça, ev yardımcısı Karen Coty ile olan ilişkisi dostluğa dönüştü.
2021 baharında, Bayan Verchick’e endometriyal kanser teşhisi konduğunda, Bayan Coty, Bayan Verchick’e randevularına kadar eşlik etti ve zencefilli gazoz ve buz paketlerini getirdi.
57 yaşındaki Bayan Verchick, “Tekrar tekrar ve tekrar ortaya çıktı” dedi.
Bayan Coty, Bayan Verchick ile ilk olarak 2016’da çalışmaya başladı ve kısa süre sonra, kurt adam aşk romanları hakkında şakacı bir şekilde tartıştılar ve 1972’den 1983’e kadar süren hit TV şovu “M*A*S*H”yi incelemeye başladılar.
Bayan Verchick, “Her şeyin aptalca olması ve her zaman trajik olmaması sorun değildi” dedi. “Karen, insanlara özel ve değerliymiş gibi davranma konusunda gerçekten ilgisiz, bu da onu benim için büyük bir kazanç yapıyor. Özel olamazsın. Sen tam bir insansın – bir sandalyede olan. Bu gerçekten ender bir tavır.”
Bayan Coty, 2019 yazında dönmeden önce, okula gidebilmesi için Kasım 2018’de Bayan Verchick ile çalışmayı bıraktı. Nörojenik bağırsak disfonksiyonu olan Bayan Verchick, “idrarını tutamayan bir felaket” olarak adlandırdığı ve yardımcıları programlandığında o gün işe gelemeyince 10 dakika sonra orada olan Bayan Coty’yi aradı. Bayan Coty her şeyi temizledi ve sonraki iki gece boyunca uyudu.
Bayan Coty, Bayan Verchick ile görevine devam etti ve pandemi boyunca kaldı. Bu yılın Temmuz ayında başka fırsatların peşinden gitmek için ayrıldı, ancak Bayan Verchick’in yeni yardımcılarını eğitmeden önce değil.
Bayan Verchick, Bayan Coty’nin arkadaşlığı hakkında “Bunun ne kadar anlamlı olduğunun farkında mı bilmiyorum” dedi.
Jennifer Guy Cook, Brighton, NY’daki evinde Kredi… The New York Times için Lauren Petracca
Bir İletişim İzleyicisi Olarak Size Yardım Etmeme İzin Verdiğiniz İçin Teşekkür Ederim
Jennifer Guy Cook’un evi ürkütücü derecede sessizdi. Bu yüzden içini yabancıların sesleriyle doldurdu.
68 yaşındaki Bayan Cook, son otuz yılı aşkın bir süredir Brighton, NY’daki evinden bir gün deva koşturarak geçirmişti. Bir amaç bulmuştu: insanlara hayatlarının zor zamanlarında yardım etmek.
Bayan Cook, Covid testi pozitif çıkan biriyle yakın temasta olan kişileri haftada 20 saat arardı. Bayan Cook işi yalnızca Aralık 2020’den Haziran 2021’e kadar sürdürdü, ancak yaptığı bağlantılar için minnettar.
Bayan Cook, “Yardım etmenin bir parçası olmak istedim” dedi. “Kesinlikle telefon görüşmesi yapabilirim.”
Bayan Cook, Brighton’daki gri kışın ortasında insanlarla olan bağın tadını çıkardı. (Annelerin normalde onları hatırlamakta daha az zorlandıkları konusunda şaka yaparak, çocuklarının doğum günlerini unutan babalarla dalga geçerdi.) İşi, görünüşte bilgi vericiydi: Virüs hakkında gerçekleri ve olası uyarı işaretlerini sağlamaktı. Ama çok daha fazlasına dönüştü.
Bayan Cook, “Konuştuğum insanlardan bazıları, tam da bu korku ve endişe, çocukları için endişelenme veya ebeveynleri için endişelenme durumundaydı” dedi.
İşte burada Bayan Cook hafif bir şaka ya da cesaret verici sözlerle araya giriyordu. “Konuşmaya kendi insanlığınızı enjekte ediyor” dedi. “Ve sadece bunu yapmak her şeyi değiştirir.”
Bayan Cook, kontak izleyici olarak kullandığı kulaklığı tutuyor. Kredi… The New York Times için Lauren Petracca
Koronavirüs pandemisinin ön saflarında yer alan sağlık deva çalışanları, tıbbi hizmetlerden daha fazlasını sundu. Amerikalılara duygusal destek, bağlantı ve yenilikçi çözümler verdiler.
İşte engelli bir kadın, babası ve bakıcılarının hikayeleri; bir avukat ve rahmetli annesinin doktoru; belden aşağısı felçli bir kadın ve evde sağlık yardımcısı; ve bir kontak izleyici.
‘Ağır Engelli’ Kızıma Baktığınız İçin Teşekkür Ederim
2001’de Doug Jacoby, kitap yere düştüğünde Easton, Conn.’deki evlerinde 5 yaşındaki kızı Devon’a kitap okuyordu. Kucağından tırmandı ve onu aldı – çoğu aile için zararsız bir an, ancak Jacoby’ler için çığır açıcıydı.
Bu basit hareketle, beyin hasarı olan ve sözel olmayan Devon, ebeveynlerine uyaranlara yanıt vermekte her zaman yavaş olacağını söyleyen doktorlara meydan okudu. (Resmi bir teşhisi yok ama babası “ağır engelli” dedi.)
2020’de, Bayan Jacoby, Fairfield, Conn.’daki Saint Catherine Özel İhtiyaçlar Merkezi’nden yardım alıyordu ve 21 yaşından beri de yardım alıyordu. Ancak pandemi merkezi kapattığında, ilerlemesi tehdit edildi: Sürekli katılım çok önemlidir. Bayan Jacoby’nin gelişimi, dedi Bay Jacoby.
72 yaşındaki Bay Jacoby, “Uyaran eksikliğinden, yüzleri görmeden, deneyimden yoksun olmanın, onun geriye kaymasından ve farkındalığını kaybetmesinden korkuyorsunuz” dedi.
Ardından, Nisan 2020’de merkez Zoom üzerinden sanal programlama sunmaya başladı ve Bayan Jacoby günde iki ila üç saat meşgul ve mutluydu. (Bayan Jacoby’nin ebeveynleri boşanmıştır ve her biri ile yaşamaya zaman ayırır.) Müzik terapi seansları sırasında, ritmine göre başını sallar. Merkez Temmuz 2020’de yeniden açıldığında, Bay Jacoby, şimdi 26 yaşında olan Bayan Jacoby’yi, onunla gerçekten ilgilenen insanlara geri gönderdiğini biliyordu.
“Kızım gibi insanlarla çalışmıyorsunuz ve bunu iyi yapıyorsunuz çünkü bu bir iş. Bunu bir çağrı olduğu için yapıyorsunuz,” dedi Bay Jacoby. “Bunu ifade etme yeteneğine sahip olamayacak kadar minnettarım.”
Merkezin sanal oturumları ayrıca hava durumu güncellemelerini ve hikaye zamanını da içeriyordu. Müzik terapisi sırasında evden serbest yazar olarak çalışan Bay Jacoby, Bayan Jacoby’nin elinde bir tahta kaşık tutar ve bir tencereye vurmasına yardım ederdi.
Bay Jacoby, “Onu gerçekten tanımak zaman alıyor, ancak bunu yaptığınızda mutlu olduğunu hissedebiliyorsunuz” dedi. “Çoğu zaman müzikle, çoğu zaman hikaye zamanı boyunca nişanlı olduğunu söyleyebilirsiniz.”
Mount Sinai Hastanesinde nörolog olan Dr. Vanessa Tiongson, hastalarından biri olan Aura Shirley Sarmiento’nun güvenini kazandı. Kredi… New York Times için Jasmine Clarke
Hasta Anneme Bir Doktordan Daha Fazlası Olduğunuz İçin Teşekkür Ederim
Jackie Marzan’ın annesinin doktorlarına Kasım 2020’de Covid-19’dan öldüğünü bildirmek için yaptığı aramaların çoğu tanıdık bir senaryoyu takip etti: Doktorlar şoku dile getirdi, başsağlığı diledi ve veda etti.
Sonra annesinin Queens’deki dairesinde oturan Bayan Marzan, annesinin Mount Sinai Hastanesi’ndeki nöroloğu Dr. Vanessa Tiongson’u aradı. İki saatten fazla konuştular.
Coronavirüs Pandemisi Hakkında Devamını Oku
- Eğitimde Düşüşler :Test sonuçları, pandeminin ABD’li öğrenciler üzerindeki etkisini gösteriyor: 9 yaşındakilerin matematik ve okuma puanları hızla düşerek yirmi yıllık ilerlemeyi sildi.
- Ağır ücret:Amerikalıların ortalama yaşam süresi 2020 ve 2021’de hızla düştü. Büyük ölçüde pandemi kaynaklı düşüş, özellikle Yerli topluluklar arasında belirgindi.
- Güçlendiriciler:Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinin etkili bir uzman danışmanları paneli, Amerikalıların büyük çoğunluğuna güncellenmiş koronavirüs güçlendirici aşılar önerdi ve sağlık çalışanlarının insanlara yeniden tasarlanmış aşıları günler içinde vermeye başlamasının önünü açtı.
- Paxlovid Çalışması:İsrail’de yapılan yeni bir araştırmaya göre, Kovid-19 ilacı Paxlovid yaşlı hastalarda hastaneye yatışları ve ölümleri azalttı, ancak 65 yaşın altındaki hastalar için hiçbir fark yaratmadı.
Bayan Marzan’ın annesi Aura Shirley Sarmiento, genellikle doktorlarının İspanyolca konuşmasını tercih ediyordu; Dr. Tiongson yapmadı ama yine de Bayan Sarmiento’nun güvenini kazandı. Bayan Sarmiento, ölümünden kısa bir süre önce sevinç gözyaşları dökerek Bayan Marzan’ı aradı: Dr. Tiongson’un olumlu tutumu ona umut vermişti.
Pandemi ailesinin büyük bir kısmını yok ederken Dr. Tiongson’un empatisi Bayan Marzan’a takılıp kaldı: Bayan Marzan, önümüzdeki yıl boyunca büyükannesini ve iki teyzesini Covid’den kaybedecekti. Nisan ayında kayınpederi de virüsten öldü.
Bayan Marzan, “Tatilleri hayal edin ve tatil için eve gidin ve mutfağın yemek pişiren kadınlarla dolu olduğunu görün” dedi. “Benim durumumda, bunların hepsi yemek pişiren kadınlar. Hepsi gitti.”
Aylar geçtikçe, Covid ve ailesini tartışmaya istekli daha az konuşma arkadaşı buldu.
“İnsanlar Covid hakkında bir şey duymak istemiyor” dedi. “’Ah, artık o kadar da kötü değil’ diyorlar. Evet gibi ama Covid hayatımıza nüfuz etti.”
Dr. Tiongson unutmadı. Ocak ayında, Bayan Marzan, Dr. Tiongson’dan, içinde doktorun çocuklarının bir fotoğrafı ve Bayan Sarmiento’ya olan sevgisini ifade eden bir not bulunan bir tatil kartı aldı. “Bunu kim yapıyor?” diye düşündüm. dedi Bayan Marzan.
Kendisini minimalist olarak görse de, evinde her zaman bu kart için yer olacağını söyledi.
Ev Yardımcım Olduğunuz ve Merhamet Ettiğiniz İçin Teşekkür Ederim
Colo., Laporte kırsalında yaşayan belden aşağısı felçli ve travmatik beyin hasarı olan bir kadın olan Annie Verchick, döner kapılı ev yardımcılarıyla çalıştı. Ancak son birkaç yılda, salgın Bayan Verchick’in izolasyonunu artırdıkça, ev yardımcısı Karen Coty ile olan ilişkisi dostluğa dönüştü.
2021 baharında, Bayan Verchick’e endometriyal kanser teşhisi konduğunda, Bayan Coty, Bayan Verchick’e randevularına kadar eşlik etti ve zencefilli gazoz ve buz paketlerini getirdi.
57 yaşındaki Bayan Verchick, “Tekrar tekrar ve tekrar ortaya çıktı” dedi.
Bayan Coty, Bayan Verchick ile ilk olarak 2016’da çalışmaya başladı ve kısa süre sonra, kurt adam aşk romanları hakkında şakacı bir şekilde tartıştılar ve 1972’den 1983’e kadar süren hit TV şovu “M*A*S*H”yi incelemeye başladılar.
Bayan Verchick, “Her şeyin aptalca olması ve her zaman trajik olmaması sorun değildi” dedi. “Karen, insanlara özel ve değerliymiş gibi davranma konusunda gerçekten ilgisiz, bu da onu benim için büyük bir kazanç yapıyor. Özel olamazsın. Sen tam bir insansın – bir sandalyede olan. Bu gerçekten ender bir tavır.”
Bayan Coty, 2019 yazında dönmeden önce, okula gidebilmesi için Kasım 2018’de Bayan Verchick ile çalışmayı bıraktı. Nörojenik bağırsak disfonksiyonu olan Bayan Verchick, “idrarını tutamayan bir felaket” olarak adlandırdığı ve yardımcıları programlandığında o gün işe gelemeyince 10 dakika sonra orada olan Bayan Coty’yi aradı. Bayan Coty her şeyi temizledi ve sonraki iki gece boyunca uyudu.
Bayan Coty, Bayan Verchick ile görevine devam etti ve pandemi boyunca kaldı. Bu yılın Temmuz ayında başka fırsatların peşinden gitmek için ayrıldı, ancak Bayan Verchick’in yeni yardımcılarını eğitmeden önce değil.
Bayan Verchick, Bayan Coty’nin arkadaşlığı hakkında “Bunun ne kadar anlamlı olduğunun farkında mı bilmiyorum” dedi.
Jennifer Guy Cook, Brighton, NY’daki evinde Kredi… The New York Times için Lauren Petracca
Bir İletişim İzleyicisi Olarak Size Yardım Etmeme İzin Verdiğiniz İçin Teşekkür Ederim
Jennifer Guy Cook’un evi ürkütücü derecede sessizdi. Bu yüzden içini yabancıların sesleriyle doldurdu.
68 yaşındaki Bayan Cook, son otuz yılı aşkın bir süredir Brighton, NY’daki evinden bir gün deva koşturarak geçirmişti. Bir amaç bulmuştu: insanlara hayatlarının zor zamanlarında yardım etmek.
Bayan Cook, Covid testi pozitif çıkan biriyle yakın temasta olan kişileri haftada 20 saat arardı. Bayan Cook işi yalnızca Aralık 2020’den Haziran 2021’e kadar sürdürdü, ancak yaptığı bağlantılar için minnettar.
Bayan Cook, “Yardım etmenin bir parçası olmak istedim” dedi. “Kesinlikle telefon görüşmesi yapabilirim.”
Bayan Cook, Brighton’daki gri kışın ortasında insanlarla olan bağın tadını çıkardı. (Annelerin normalde onları hatırlamakta daha az zorlandıkları konusunda şaka yaparak, çocuklarının doğum günlerini unutan babalarla dalga geçerdi.) İşi, görünüşte bilgi vericiydi: Virüs hakkında gerçekleri ve olası uyarı işaretlerini sağlamaktı. Ama çok daha fazlasına dönüştü.
Bayan Cook, “Konuştuğum insanlardan bazıları, tam da bu korku ve endişe, çocukları için endişelenme veya ebeveynleri için endişelenme durumundaydı” dedi.
İşte burada Bayan Cook hafif bir şaka ya da cesaret verici sözlerle araya giriyordu. “Konuşmaya kendi insanlığınızı enjekte ediyor” dedi. “Ve sadece bunu yapmak her şeyi değiştirir.”
Bayan Cook, kontak izleyici olarak kullandığı kulaklığı tutuyor. Kredi… The New York Times için Lauren Petracca