Kitap ‘’Giriş’’ kısmına Freud’un Breuer ile başlayan alakasının, Freud’un cinselliği öne sürmesiyle bir arada nasıl koptuğuyla başlamış. Freud’un dehasıyla birleşen yalnızlığının süper bir dürtü kuramı ile taçlandığını söyleyerek giriş yapılmış. Giriş kuramında dürtü kuramının detaylı bir özetine değinilmiş. Mitchell, klasik psikanalizden obje alakaları teorisinden, kişilerarası psikanalizden ve kendilik psikolojilerinden fikirleri tek bir kitapta ayrıntılı biçimde toplamış. Bu kuramların ortalarında uzlaşılamaz farklılıkları olmalarına karşın, bu kuramların ortak bir merkezi temaya sahip olduğunu savunmuş. Psikanalitik kuramlar birfazlaca ikili kavram tarafınca tanımlanan bir alan ortasında işler: dürtü ya da ilişkisel; intrapsişik yahut kişilerarası, biyolojik yahut toplumsal, iç dünya yahut dış dünya, çatışma yahut gelişimsel duraklama ve değerli bir fark olarak ödipal yahut ödipal öncesi biçiminde sınıflandırılmış olarak. İkinci olarak da erken tecrübenin tesiri, geçmişin şimdiki vakit içinde münasebeti, yanılsama ve gerçekliğin iç içe geçmesi, iradenin merkeziliği, acı verici tecrübenin yineı, analitik durumun tabiatı ve analitik değişim süreci. Freud’un Newtoncu mekanikten, Sullivan’ın Alan Kuramından yararlanarak kuramlarının fizikî temelli olduğu vurgulanmış.
Freud’un insanın hayvani ve bebeksi tabiatı mı? Yoksa Winnicott’un kucaklayıcı etrafı mi? Winnicott’un bir daha canlandırma önerisi mi? Yoksa Freud’un bebeksi dileklerden vazgeçip birinci olgun örgütlenmesi mi? sorularına yanıt arandığı öğretici, sorgulayıcı bir kitap.
Freud’un insanın hayvani ve bebeksi tabiatı mı? Yoksa Winnicott’un kucaklayıcı etrafı mi? Winnicott’un bir daha canlandırma önerisi mi? Yoksa Freud’un bebeksi dileklerden vazgeçip birinci olgun örgütlenmesi mi? sorularına yanıt arandığı öğretici, sorgulayıcı bir kitap.