İnsanlık tarihinin yazıyla başladığı kabul edilir. Kayda geçmiş birinci yazı, Anadolu’da hayatış olan Sümerler’e aittir. 3500 yıl kadar öncesine ilişkin yazılı dokümanlar daha epey savaşlar, kullanılan aletler, mutabakatlar üzere somut şeyleri söz ederken, yine Anadolu’da hayatış bir halk olan Hititler hisleri da yazıya dökmeye başlamıştır.
Yazmak, insanın bildiklerini, hislerini, niyetlerini diğerleriyle paylaşmanın, hatta daha sonraki kuşaklara bırakmasının en değerli yollarındandır. Pekala okumak? “Oku!” buyruğuyla başlayan bir dinimiz var. Peygamberimiz Hz. Muhammed’e inen birinci ayetler, İkra mühletine aittir ve 3-5. ayetlerde “Oku! Kalemle yazmayı öğreten, bu biçimdece beşere bilmediğini bildiren Rabbin sonsuz kerem sahibidir.” der.
Bizim eğitim müfredatımızda, ilkokula başlayan çocukların, 6 yaş civarında okumayı öğrenmesi beklenir. Okumak beşere ne katar, ne üzere faydaları vardır, gelin bir arada onlara bakalım.
İnsan doğduğu vakit beyin hücreleri tamamlanmıştır, yeni beyin hücresi oluşmaz. Zekayı geliştiren ise, beyin hücreleri içindeki ilişkilerin artmasıdır. Bu temaslar, her türlü öğrenmeyle artar. Öğrenme de, okuldan değil, doğumdan itibaren başlayan bir müddetçtir. Bebek evvel annesinin yüzünü, emmeyi, ağladığında onunla ilgilenildiğini, daha sonra sesler, heceler, sözler çıkarmayı, oturmayı, yürümeyi öğrenir ve öğrenme ömür uzunluğu devam eder. Okumak da, diğerlerinin bize aktaracaklarını öğrenmenin en hoş yollarından biridir. Düşünün, bir insan tek başına şu an okuyarak öğrendiğimiz ayrıntıların ne kadarını öğrenebilirdi?
Duyguları anlamamız, empati kurmamız, gerek ikili bağlantılarda gerekse toplumsal münasebetlerde daha âlâ bağlantı kurmamız da okumakla mümkün olabilir. Zira kitaplar bize, günlük hayatta nazaranmeyeceğimiz kadar beşerle ilgili her şeyi anlatır.
Dil gelişimi, kullandığımız söz sayısının artması, kendimizi daha âlâ söz edebilmemiz de okuyarak mümkün olmaktadır. Biz okuduğumuz kitaplardaki birden fazla şeyi unuturuz, fakat tabir ve hitabet üslubumuzun gelişmesi yanımıza kar kalır.
Hazır imtihanlara az bir vakit kalmışken belirtmeliyim, imtihan öncesi kitap okumak asla vakit kaybı değildir, bilakis kuraldır. Okuduğunu bir seferde anlamak, uzun paragrafları akılda tutmak, daha süratli soru çözmeye, süreyi yetiştirmeye, ayrıyeten motivasyonu da yükseltmeye katkıda bulunur. Her gün birkaç sayfa okumakla bile bu sağlanabilir.
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu olan çocuklarda, epey kısa müddetlerden başlayarak kademeli olarak artırdığımız kitap okumak dikkati toparlamaya, dikkat mühletini artırmaya büyük katkı sağlamaktadır.
Okumak, boş vakit kıymetlendirme, insanın kendiyle uygun vakit geçirmesi ve gerilimi azaltmak için de hayli hoş bir etkinliktir. Sizi alır, diğer insanların dünyasına, farklı diyarlara gdolayır. kimi vakit kitabı elinizden bırakmak istemezsiniz, hatta kimi vakit kitap sizi o kadar içine çeker ki, bitmesini istemezsiniz.
Peki, her şeyin sanal aleme, ekranlara sığdırılmaya çalıştığı günümüz dünyasında e-kitap okumak ya da toplumsal medyada gezinmek kitap okumanın yerini fiyat mı? Kısa kısa bilgiler almamızı, dünyada olup biteni öğrenmemizi, öbür insanların his ve fikirlerine ortak olmamızı sağlayan toplumsal medyayı da, e-kitap okumayı da sonlu tutmamız gerekir. Zira ekranların (Tablet, telefon, bilgisayar) yaydığı mavi ışığın sıhhatimizi makus etkilediğini biliyoruz: Uykusuzluk, yorgunluk, halsizlik, göz sorunları, baş ağrısı, cilt prıblemleri… Mümkünse uyumadan birkaç saat evvel ekranlarla vedalaşmalıyız. Mümkün mü? Sıkıntı, lakin uğraşırsak başarırız bence.
Çocuklarımıza okuma alışkanlığı kazandırmanın kimi yolları: bir arada kitap okuma aktifliği yapabiliriz. Herkes kendi yaş düzebir daha uygun kitap okuyabilir. Daima okumasını söylemek olumsuz tesir yapabilir lakin, okumanın faydalarını özetlemek gerekirse anlatıp onlara ilgilerini çekecek kitaplar alabiliriz ve okuduğunda “Aferin, sen kitap okuyunca keyifli oluyorum!” üzere geribildirimde bulunabiliriz. Natürel ki, çocuk en başta bizim elimizde kitap görmeli. Bu durumda okumanın hoş bir şey olduğunu anlayacak, bizi örnek alacaktır esasen.
Ya biz? Yetişkinler olarak okumayı sevmiyorsak? Kıymetli olan istemek. İlginizi çekecek çeşitte ve sayfa sayısı daha az, sürükleyici kitaplarla başlayabilirsiniz. Okumak için kısa da olsa bir vakit planlamak, sessiz bir ortam sağlamaya çalışmak da birinci vakit içinder faydalı olacaktır. vakit içinde sizdeki gelişime siz de şaşıracaksınız.
Özetle, dünyadan hiç bir şey okumadan geçmiş milyarlarca insan olmuştur, günümüzde hala okuma-yazma bilmeyen beşerler var, birçok kişi okumayı sevmiyor ancak, okumak bizi olduğumuz noktadan daha düzgüne, hoşa, ileriye götürecektir.
Yazmak, insanın bildiklerini, hislerini, niyetlerini diğerleriyle paylaşmanın, hatta daha sonraki kuşaklara bırakmasının en değerli yollarındandır. Pekala okumak? “Oku!” buyruğuyla başlayan bir dinimiz var. Peygamberimiz Hz. Muhammed’e inen birinci ayetler, İkra mühletine aittir ve 3-5. ayetlerde “Oku! Kalemle yazmayı öğreten, bu biçimdece beşere bilmediğini bildiren Rabbin sonsuz kerem sahibidir.” der.
Bizim eğitim müfredatımızda, ilkokula başlayan çocukların, 6 yaş civarında okumayı öğrenmesi beklenir. Okumak beşere ne katar, ne üzere faydaları vardır, gelin bir arada onlara bakalım.
İnsan doğduğu vakit beyin hücreleri tamamlanmıştır, yeni beyin hücresi oluşmaz. Zekayı geliştiren ise, beyin hücreleri içindeki ilişkilerin artmasıdır. Bu temaslar, her türlü öğrenmeyle artar. Öğrenme de, okuldan değil, doğumdan itibaren başlayan bir müddetçtir. Bebek evvel annesinin yüzünü, emmeyi, ağladığında onunla ilgilenildiğini, daha sonra sesler, heceler, sözler çıkarmayı, oturmayı, yürümeyi öğrenir ve öğrenme ömür uzunluğu devam eder. Okumak da, diğerlerinin bize aktaracaklarını öğrenmenin en hoş yollarından biridir. Düşünün, bir insan tek başına şu an okuyarak öğrendiğimiz ayrıntıların ne kadarını öğrenebilirdi?
Duyguları anlamamız, empati kurmamız, gerek ikili bağlantılarda gerekse toplumsal münasebetlerde daha âlâ bağlantı kurmamız da okumakla mümkün olabilir. Zira kitaplar bize, günlük hayatta nazaranmeyeceğimiz kadar beşerle ilgili her şeyi anlatır.
Dil gelişimi, kullandığımız söz sayısının artması, kendimizi daha âlâ söz edebilmemiz de okuyarak mümkün olmaktadır. Biz okuduğumuz kitaplardaki birden fazla şeyi unuturuz, fakat tabir ve hitabet üslubumuzun gelişmesi yanımıza kar kalır.
Hazır imtihanlara az bir vakit kalmışken belirtmeliyim, imtihan öncesi kitap okumak asla vakit kaybı değildir, bilakis kuraldır. Okuduğunu bir seferde anlamak, uzun paragrafları akılda tutmak, daha süratli soru çözmeye, süreyi yetiştirmeye, ayrıyeten motivasyonu da yükseltmeye katkıda bulunur. Her gün birkaç sayfa okumakla bile bu sağlanabilir.
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu olan çocuklarda, epey kısa müddetlerden başlayarak kademeli olarak artırdığımız kitap okumak dikkati toparlamaya, dikkat mühletini artırmaya büyük katkı sağlamaktadır.
Okumak, boş vakit kıymetlendirme, insanın kendiyle uygun vakit geçirmesi ve gerilimi azaltmak için de hayli hoş bir etkinliktir. Sizi alır, diğer insanların dünyasına, farklı diyarlara gdolayır. kimi vakit kitabı elinizden bırakmak istemezsiniz, hatta kimi vakit kitap sizi o kadar içine çeker ki, bitmesini istemezsiniz.
Peki, her şeyin sanal aleme, ekranlara sığdırılmaya çalıştığı günümüz dünyasında e-kitap okumak ya da toplumsal medyada gezinmek kitap okumanın yerini fiyat mı? Kısa kısa bilgiler almamızı, dünyada olup biteni öğrenmemizi, öbür insanların his ve fikirlerine ortak olmamızı sağlayan toplumsal medyayı da, e-kitap okumayı da sonlu tutmamız gerekir. Zira ekranların (Tablet, telefon, bilgisayar) yaydığı mavi ışığın sıhhatimizi makus etkilediğini biliyoruz: Uykusuzluk, yorgunluk, halsizlik, göz sorunları, baş ağrısı, cilt prıblemleri… Mümkünse uyumadan birkaç saat evvel ekranlarla vedalaşmalıyız. Mümkün mü? Sıkıntı, lakin uğraşırsak başarırız bence.
Çocuklarımıza okuma alışkanlığı kazandırmanın kimi yolları: bir arada kitap okuma aktifliği yapabiliriz. Herkes kendi yaş düzebir daha uygun kitap okuyabilir. Daima okumasını söylemek olumsuz tesir yapabilir lakin, okumanın faydalarını özetlemek gerekirse anlatıp onlara ilgilerini çekecek kitaplar alabiliriz ve okuduğunda “Aferin, sen kitap okuyunca keyifli oluyorum!” üzere geribildirimde bulunabiliriz. Natürel ki, çocuk en başta bizim elimizde kitap görmeli. Bu durumda okumanın hoş bir şey olduğunu anlayacak, bizi örnek alacaktır esasen.
Ya biz? Yetişkinler olarak okumayı sevmiyorsak? Kıymetli olan istemek. İlginizi çekecek çeşitte ve sayfa sayısı daha az, sürükleyici kitaplarla başlayabilirsiniz. Okumak için kısa da olsa bir vakit planlamak, sessiz bir ortam sağlamaya çalışmak da birinci vakit içinder faydalı olacaktır. vakit içinde sizdeki gelişime siz de şaşıracaksınız.
Özetle, dünyadan hiç bir şey okumadan geçmiş milyarlarca insan olmuştur, günümüzde hala okuma-yazma bilmeyen beşerler var, birçok kişi okumayı sevmiyor ancak, okumak bizi olduğumuz noktadan daha düzgüne, hoşa, ileriye götürecektir.