Şair ve öykücü Kerstin Hensel'in son romanında, bir kız çocuğu “şanslı bir ciltle”, yani amniyotik kesenin bir parçasıyla doğar. Yazar, Marzahn'daki Mark Twain Bölge Kütüphanesi'nde Çarşamba günü Quintus'un yayınladığı kitaptan okuyacak. Önceden şunu bilmek istiyoruz: Kahramanlarınızı 200 yıllık Alman tarihine gönderiyorsunuz; şanslılar mıydı?
Kerstin Hensel: Bildiğimiz gibi Alman tarihi her zaman Fortuna'nın elinde değildi. Mutluluk kararsız, rastgele, öznel, düzensiz, geçici ve değişkendir. Romanımdaki karakterler mutluluklarını masalsı para ve statü klişeleriyle pek alakası olmayan bir şekilde yaşıyorlar. Sıkıntı ve acılarla dolu bir hayat sürdürürlerse kendilerini şanslı sayabilirler.
Bu insanlar maddi ve manevi olarak çok kötü şartlarda yaşıyorlar. Madenlerde, fabrikalarda, cellat olarak çalışıyorlar ya da -ana karakter Minna gibi- ev işlerini kötü şartlarda yürütüyorlar. Bu “doluluk” içinde ne zamanları, ne yetkileri, ne de bireysel mutluluk üzerine düşünebilme yetenekleri vardır. Hatta bazen talihsizliklerine sığınırlar ve bunu bilmezler: Zengin bir sanayi kapitalisti olarak tüm ahlakını kaybeden Minna'nın oğlu Hans; Nazi imha kampı Pirna-Sonnenstein'da otobüs şoförü olarak çalışan ve orada büyük trajik aşkıyla tanışan Minna'nın torunu Arno; ya da sosyalist işçi toplumunun çarkında ezilen Arno'nun kızı Felizitas üçüz doğurup alkole dönüşüyor.
Antik çağda batıl inançlar vardı ve bunlar arasında şu olgu da vardı: şanslı cilt Siyasi kafa karışıklığı ve gündelik hayatın boyunduruğu içinde destek bulma mücadelesi verdi. Din ve ideoloji, dikkatleri gerçeklikten uzaklaştırmak ve güçlerini istikrara kavuşturmak için iyi şans vaatlerini bir manipülasyon aracı olarak kullandı. Ahiret için mutluluk vaat edildi. Normal hayatta neredeyse hiç kendini göstermezdi ve gösterdiğinde de anlık tatmin duygusunun ötesine geçemezdi. Günümüzün hak sahibi olma anlayışında mutluluk, sahip olunması gereken bir şey olarak görülüyor ve bir varlık olarak alınıp satılıyor. Romanım da bunu anlatıyor.
Okuma: 16 Ekim Çarşamba, 19:00, Mark Twain Bölge Merkez Kütüphanesi, Marzahner Gezinti Yolu 55, ücretsiz giriş
Kerstin Hensel: Bildiğimiz gibi Alman tarihi her zaman Fortuna'nın elinde değildi. Mutluluk kararsız, rastgele, öznel, düzensiz, geçici ve değişkendir. Romanımdaki karakterler mutluluklarını masalsı para ve statü klişeleriyle pek alakası olmayan bir şekilde yaşıyorlar. Sıkıntı ve acılarla dolu bir hayat sürdürürlerse kendilerini şanslı sayabilirler.
Bu insanlar maddi ve manevi olarak çok kötü şartlarda yaşıyorlar. Madenlerde, fabrikalarda, cellat olarak çalışıyorlar ya da -ana karakter Minna gibi- ev işlerini kötü şartlarda yürütüyorlar. Bu “doluluk” içinde ne zamanları, ne yetkileri, ne de bireysel mutluluk üzerine düşünebilme yetenekleri vardır. Hatta bazen talihsizliklerine sığınırlar ve bunu bilmezler: Zengin bir sanayi kapitalisti olarak tüm ahlakını kaybeden Minna'nın oğlu Hans; Nazi imha kampı Pirna-Sonnenstein'da otobüs şoförü olarak çalışan ve orada büyük trajik aşkıyla tanışan Minna'nın torunu Arno; ya da sosyalist işçi toplumunun çarkında ezilen Arno'nun kızı Felizitas üçüz doğurup alkole dönüşüyor.
Antik çağda batıl inançlar vardı ve bunlar arasında şu olgu da vardı: şanslı cilt Siyasi kafa karışıklığı ve gündelik hayatın boyunduruğu içinde destek bulma mücadelesi verdi. Din ve ideoloji, dikkatleri gerçeklikten uzaklaştırmak ve güçlerini istikrara kavuşturmak için iyi şans vaatlerini bir manipülasyon aracı olarak kullandı. Ahiret için mutluluk vaat edildi. Normal hayatta neredeyse hiç kendini göstermezdi ve gösterdiğinde de anlık tatmin duygusunun ötesine geçemezdi. Günümüzün hak sahibi olma anlayışında mutluluk, sahip olunması gereken bir şey olarak görülüyor ve bir varlık olarak alınıp satılıyor. Romanım da bunu anlatıyor.
Okuma: 16 Ekim Çarşamba, 19:00, Mark Twain Bölge Merkez Kütüphanesi, Marzahner Gezinti Yolu 55, ücretsiz giriş