Kendine ebeveynlik yapmak kendin için yapacağın bilgili ve sevgi dolu bir ebeveynliğin pratiğidir. Biroldukca kişi kendi gereksinimlerini nasıl karşılayacağını, nasıl hudutlar koyacağını, hislerini nasıl yöneteceğini bilemez. Şayet bunlar çocuklukta öğrenilmemişse, yetişkinlikte fonksiyonsuz bağlara yelken açabilir, düşük öz bedele sahip olabilir, hatta kendini bile tanıyamayabilirsin.
Kendine yapacağın ebeveynlikle ise çocukluk periyodunun kalıplarının zincirlerini kırabilir ve kendi benliğinin daha gerçek, daha bilgece seçimler yapmasına müsaade verebilirsin.
Pekala nereden başlayalım?
1. Kendinle sevgi dolu bilge bir ebeveyn üzere konuş.
Farkında olmadan kendini eleştiriyor, kendinden utanıyor, hislerini yok sayıyor olabilirsin. Tüm bunlar yerine kendine;
2. Dinlen!
Küçükken sadece bir muvaffakiyet elde ettiğinde, yeterli işler yaptığında sevilmiş, takdir edilmiş olabilirsin. Bu da sana sevginin şartsız olduğu değil kazanılarak elde edilen bir şey olduğunu öğretmiş olabilir.
Kendini zorlamayı bırak, dinlenmeye gereksinimin olduğunda kendine orta ver ve buna muhtaçlığın olduğunu evvel kendine inandır. İnanmadığın bir durumu gerçekleştirmen mümkün olmayabilir. Vücudunu, zihnini dinlendirebileceğin aktiviteler yap. Bulabildiğin her boşlukta gereksinimin olan dinlenmeyi karşıla.
3. Oyun oyna!
Evet yanlış duymadın, oyun oyna. Oyun yalnızca çocukların muhtaçlığı değildir. Aslında ortasındaki çocuk ortaya çıkmak için can atıyor. Kendini ona bırak. O nasıl spontan olacağını, nasıl oynayacağını biliyor. Onun oyun oynamasına müsaade ver. Neler olacağını, kararı düşünmeden yalnızca oyna. Toprakta hopla-zıpla, çiz, karala, sanat yap. Kâfi ki o çocuğun çıkmasına ve kendini gerçekleştirmesine alan teşhis.
4. Hayır de!
bu biçimde söylemek kolay oldu o denli değil mi? Lakin çevrene bir bak, tanıdığın bir çocuk var mı hiç? Çocuğun, kardeşin, kuzenin, yeğenin, komşun.. Onlar ne vakit ve nasıl hayır diyeceklerini hayli güzel biliyorlar değil mi? Fakat ebeveynler çeşitli yollarla çocuklarının kibar ve âlâ biri olmaları içn limitlerini görmezden gelmesini öğretirler.
halbuki hayır demek kendine saygını gösterir. Kendini ve enerjini en güzel biçimde sergilemeni ve müdafaanı sağlar. Hudutlarını oluşturmak için evvel kendinden başla. Kendine çizdiğin hudutları çevrene yaymak daha kolay olacaktır.
Gereksinimlerimizi gördüğümüz ve karşılamak için kendimize müsaade verdiğimiz hoş günlere..
Kendine yapacağın ebeveynlikle ise çocukluk periyodunun kalıplarının zincirlerini kırabilir ve kendi benliğinin daha gerçek, daha bilgece seçimler yapmasına müsaade verebilirsin.
Pekala nereden başlayalım?
1. Kendinle sevgi dolu bilge bir ebeveyn üzere konuş.
Farkında olmadan kendini eleştiriyor, kendinden utanıyor, hislerini yok sayıyor olabilirsin. Tüm bunlar yerine kendine;
2. Dinlen!
Küçükken sadece bir muvaffakiyet elde ettiğinde, yeterli işler yaptığında sevilmiş, takdir edilmiş olabilirsin. Bu da sana sevginin şartsız olduğu değil kazanılarak elde edilen bir şey olduğunu öğretmiş olabilir.
Kendini zorlamayı bırak, dinlenmeye gereksinimin olduğunda kendine orta ver ve buna muhtaçlığın olduğunu evvel kendine inandır. İnanmadığın bir durumu gerçekleştirmen mümkün olmayabilir. Vücudunu, zihnini dinlendirebileceğin aktiviteler yap. Bulabildiğin her boşlukta gereksinimin olan dinlenmeyi karşıla.
3. Oyun oyna!
Evet yanlış duymadın, oyun oyna. Oyun yalnızca çocukların muhtaçlığı değildir. Aslında ortasındaki çocuk ortaya çıkmak için can atıyor. Kendini ona bırak. O nasıl spontan olacağını, nasıl oynayacağını biliyor. Onun oyun oynamasına müsaade ver. Neler olacağını, kararı düşünmeden yalnızca oyna. Toprakta hopla-zıpla, çiz, karala, sanat yap. Kâfi ki o çocuğun çıkmasına ve kendini gerçekleştirmesine alan teşhis.
4. Hayır de!
bu biçimde söylemek kolay oldu o denli değil mi? Lakin çevrene bir bak, tanıdığın bir çocuk var mı hiç? Çocuğun, kardeşin, kuzenin, yeğenin, komşun.. Onlar ne vakit ve nasıl hayır diyeceklerini hayli güzel biliyorlar değil mi? Fakat ebeveynler çeşitli yollarla çocuklarının kibar ve âlâ biri olmaları içn limitlerini görmezden gelmesini öğretirler.
halbuki hayır demek kendine saygını gösterir. Kendini ve enerjini en güzel biçimde sergilemeni ve müdafaanı sağlar. Hudutlarını oluşturmak için evvel kendinden başla. Kendine çizdiğin hudutları çevrene yaymak daha kolay olacaktır.
Gereksinimlerimizi gördüğümüz ve karşılamak için kendimize müsaade verdiğimiz hoş günlere..