KENDİMİZİ HAKİKATEN GELİŞTİRİYOR MUYUZ YOKSA EGOMUZU MU ŞİŞİRİYORUZ?
Varoluşçu yaklaşıma göre, birey var olmanın getirileriyle yüzleşmekte ve bu sebepten dolayı çatışma yaşamaktadır. Var olmanın getirileri demek insan hayatındaki en sonuncu telaşlar demektir. Bunlar; vefat, özgürlük, yalıtım ve anlamsızlıktır. Birey bu hayat gerçeklerinden rastgele bir adediyle karşı karşıya kalınca, varoluşçu çatışma oluşmaktadır.
en çok endişeye niye olan kesin telaş ölümdür. Kişi, varoluşçu çatışmayı, vefatın kaçınılmazlığının farkında olması ve var olmaya devam etme dileği içinde gidip geldiğinde yaşamaktadır. Bir başka en son korku olan özgürlük kaygıya yapışık bir biçimdedir. Varoluşçu görüşe göre özgürlük, dışsal yapının yokluğu demektir. Kişi, hayat usulünden, seçimlerinden, kararlarından ve hareketlerinden büsbütün kendisi sorumludur. Yani kişi kendi hayatında büsbütün özgürdür ve her şeyin sorumlusu kendisidir. Bu da, kişinin altında hiç bir taban olmadığı, yalnızca bir boşluk olduğu manasına gelmektedir. Bu durumda çatışma, yersizlik ile bir yer için duyulan dilek içindeki çelişkiden kaynaklanmaktadır. Üçüncü son dert olan yalıtım, kişinin varoluşa tek başına başlayıp, tek başına bitirmesi demektir. Kişi bir diğerine ne kadar yakın olursa olsun, bir daha de tek başınadır. Varoluşçu çatışma da, kişinin yalnızlığının farkında olması ile temas kurma ve bir bütün olma isteği içindeki tansiyondur. Son kesin telaş olarak anlamsızlık ise, kişinin omurundaki manası sorgulamasıdır. Kişi şayet kendi dünyasını oluşturuyorsa, kayıtsız bir cihanda yaşıyorsa ve en sonunda kesinlikle ölecekse, ömrün manasını aramaya başlar. Bu durumda çatışma da, bir manası olmayan kainatta mana arayışı ikileminden kaynaklanmaktadır.
Şimdilerde “anlam arayışı” fazlaca moda oldu. Türlü türlü şahsi gelişim seminerleri ve kitapları, hayat koçları, iki günlük psikologlar, gurular, şamanlar, hacılar, hocalar türedi. Bunların hepsi bir meslek kümesi oluşturmaktadır fakat her şeyin epey hızlandığı ve tüketim toplumuna dönüşmemiz niçiniyle bu meslek kümelerinin hepsi berbata kullanılmaya başlandı.
Psikoterapi süreci nedir?psiko Yunanca psukhē “ruh, zihin”den, terapi ise Yunanca therapeia “iyileştirme”den türemiştir. ötürüsıyla psikoterapi ruhsal süreçleri uygunlaştırma manasına geldiğinden somut, elle tutulur bir şeyden bahsedilmemektedir. Bu da psikoterapiyi berbata kullanmaya açık hale getirmektedir.
Şimdilerde 2 gün eğitim alıp kendisini ömür koçu ilan eden, kitaplar okuyup kendisine şahsi gelişim uzmanı lakabı veren, 3-4 defa hindistana gidip kendisini guru sanan beşerler türedi. Devir o kadar hızlandı, yalnızlıklar o kadar arttı ki; insanların psikolojileri eskiye oranla daha hayli bozulmaya başladı. Ya da daha kabul edilebilir bir şey olduğu için daha epey duyar olduk. Hal bu olunca ruh sıhhati da ticarete dökülür oldu.
İnsanların daha keyifli, huzurlu, sakin, tatminkar, özgür hissetmeye gereksinimi var. Bu gereksinimin farkına varanlar var ancak birçoğu bunu nasıl gerçekleştireceklerini bilmiyor. Pazarlama hüneri güçlü olan beşerler bu açıkları âlâ yakalayıp yalancı düzgünlük hali üretebiliyorlar. Bunun da ismi “sahtekar” değil, “şahsi gelişimci” yahut “hayat koçu” oluyor.
Bir psikoterapist nasıl gelişir? Üniversitenin psikoloji eğitiminden mezun olur ve üstüne yüksek lisans yapar. O noktada öğrencilik bitti sanar fakat yeni başlamıştır. Daima eğitimler, workshoplar ve kongrelere katılır. Kişi kesinlikle kendi terapi sürecinden geçip kendi kör noktalarını keşfeder, şuur altıyla çalışır ve daima bir gelişim ortasındadır. Tüm bunlar olurken danışanlarına verimli olabilmek için daha eğitimli bireylerden süpervizyon alır ve tüm bunları kocaman bir sevgiyle yapar.
Pekala yalancı psikologların, yetersiz eğitim almış koçların ve guruların danışanlarına ne oluyor. Yapılan araştırmalar gösteriyor ki, bu beşerler başta epey önemli bir memnunluk ve inanç duygusu yaşıyorlar. Lakin bu süreksiz bir süre oluyor zira 2-3 günlük ağırlaştırılmış programlarda özgüven şişiriliyor. Fikir gücüyle ateş üstünde bile yürüyorsunuz. bu biçimde da zannediliyor ki, hayatta her şeyi yapma gücüne sahibiz. O hamasetle pek epeyce önemli kararlar veriliyor. İşler değiştiriliyor, memleketler değiştiriliyor, eşler sevgililer bırakılıyor. Fakat bu şişirilmiş öz itimat olağana dönünce, gerçek hayat her zamanki rutinine dönünce sudan çıkmış balığa dönülüyor. O noktada büyük pişmanlıklar ve kızgınlıklar başlıyor. İnsanın kendine olan inancı de karşısındakine olan inanç de gidiyor.
Öte yandan yalancı gurular, psikologlar, koçlar ve şahsi gelişimciler de egolarını şişirmeye devam ediyorlar. Güya hayatı çözmüş edasında herkese taraf vermeye, hakikat yanlış bilmeden insanları karizmayla ve pazarlama teknikleriyle etkiledikçe, kendilerini daha da büyük görmeye başlıyorlar. Aslında bilmiyorlar ki, bu biçimde yaparak her geçen gün kendilerinden biraz daha uzaklaşıyorlar. Bu noktada sahiden çok dikkatli olmak gerekir. Bu beşerler karşısındaki insanın manevî durumunu kullanıyorlar. Zayıflıklarından, olumsuz hislerinden yararlanıp kendilerini MADDİ MANEVİ besliyorlar. Bunun ismi vicdansızlıktır!
Unutmayın meseleleriniz 1 günde oluşmadı. Sorgulamalarınız da 1 günde bitmez.
UZM. PSK. SERRA KAMPEAS
Varoluşçu yaklaşıma göre, birey var olmanın getirileriyle yüzleşmekte ve bu sebepten dolayı çatışma yaşamaktadır. Var olmanın getirileri demek insan hayatındaki en sonuncu telaşlar demektir. Bunlar; vefat, özgürlük, yalıtım ve anlamsızlıktır. Birey bu hayat gerçeklerinden rastgele bir adediyle karşı karşıya kalınca, varoluşçu çatışma oluşmaktadır.
en çok endişeye niye olan kesin telaş ölümdür. Kişi, varoluşçu çatışmayı, vefatın kaçınılmazlığının farkında olması ve var olmaya devam etme dileği içinde gidip geldiğinde yaşamaktadır. Bir başka en son korku olan özgürlük kaygıya yapışık bir biçimdedir. Varoluşçu görüşe göre özgürlük, dışsal yapının yokluğu demektir. Kişi, hayat usulünden, seçimlerinden, kararlarından ve hareketlerinden büsbütün kendisi sorumludur. Yani kişi kendi hayatında büsbütün özgürdür ve her şeyin sorumlusu kendisidir. Bu da, kişinin altında hiç bir taban olmadığı, yalnızca bir boşluk olduğu manasına gelmektedir. Bu durumda çatışma, yersizlik ile bir yer için duyulan dilek içindeki çelişkiden kaynaklanmaktadır. Üçüncü son dert olan yalıtım, kişinin varoluşa tek başına başlayıp, tek başına bitirmesi demektir. Kişi bir diğerine ne kadar yakın olursa olsun, bir daha de tek başınadır. Varoluşçu çatışma da, kişinin yalnızlığının farkında olması ile temas kurma ve bir bütün olma isteği içindeki tansiyondur. Son kesin telaş olarak anlamsızlık ise, kişinin omurundaki manası sorgulamasıdır. Kişi şayet kendi dünyasını oluşturuyorsa, kayıtsız bir cihanda yaşıyorsa ve en sonunda kesinlikle ölecekse, ömrün manasını aramaya başlar. Bu durumda çatışma da, bir manası olmayan kainatta mana arayışı ikileminden kaynaklanmaktadır.
Şimdilerde “anlam arayışı” fazlaca moda oldu. Türlü türlü şahsi gelişim seminerleri ve kitapları, hayat koçları, iki günlük psikologlar, gurular, şamanlar, hacılar, hocalar türedi. Bunların hepsi bir meslek kümesi oluşturmaktadır fakat her şeyin epey hızlandığı ve tüketim toplumuna dönüşmemiz niçiniyle bu meslek kümelerinin hepsi berbata kullanılmaya başlandı.
Psikoterapi süreci nedir?psiko Yunanca psukhē “ruh, zihin”den, terapi ise Yunanca therapeia “iyileştirme”den türemiştir. ötürüsıyla psikoterapi ruhsal süreçleri uygunlaştırma manasına geldiğinden somut, elle tutulur bir şeyden bahsedilmemektedir. Bu da psikoterapiyi berbata kullanmaya açık hale getirmektedir.
Şimdilerde 2 gün eğitim alıp kendisini ömür koçu ilan eden, kitaplar okuyup kendisine şahsi gelişim uzmanı lakabı veren, 3-4 defa hindistana gidip kendisini guru sanan beşerler türedi. Devir o kadar hızlandı, yalnızlıklar o kadar arttı ki; insanların psikolojileri eskiye oranla daha hayli bozulmaya başladı. Ya da daha kabul edilebilir bir şey olduğu için daha epey duyar olduk. Hal bu olunca ruh sıhhati da ticarete dökülür oldu.
İnsanların daha keyifli, huzurlu, sakin, tatminkar, özgür hissetmeye gereksinimi var. Bu gereksinimin farkına varanlar var ancak birçoğu bunu nasıl gerçekleştireceklerini bilmiyor. Pazarlama hüneri güçlü olan beşerler bu açıkları âlâ yakalayıp yalancı düzgünlük hali üretebiliyorlar. Bunun da ismi “sahtekar” değil, “şahsi gelişimci” yahut “hayat koçu” oluyor.
Bir psikoterapist nasıl gelişir? Üniversitenin psikoloji eğitiminden mezun olur ve üstüne yüksek lisans yapar. O noktada öğrencilik bitti sanar fakat yeni başlamıştır. Daima eğitimler, workshoplar ve kongrelere katılır. Kişi kesinlikle kendi terapi sürecinden geçip kendi kör noktalarını keşfeder, şuur altıyla çalışır ve daima bir gelişim ortasındadır. Tüm bunlar olurken danışanlarına verimli olabilmek için daha eğitimli bireylerden süpervizyon alır ve tüm bunları kocaman bir sevgiyle yapar.
Pekala yalancı psikologların, yetersiz eğitim almış koçların ve guruların danışanlarına ne oluyor. Yapılan araştırmalar gösteriyor ki, bu beşerler başta epey önemli bir memnunluk ve inanç duygusu yaşıyorlar. Lakin bu süreksiz bir süre oluyor zira 2-3 günlük ağırlaştırılmış programlarda özgüven şişiriliyor. Fikir gücüyle ateş üstünde bile yürüyorsunuz. bu biçimde da zannediliyor ki, hayatta her şeyi yapma gücüne sahibiz. O hamasetle pek epeyce önemli kararlar veriliyor. İşler değiştiriliyor, memleketler değiştiriliyor, eşler sevgililer bırakılıyor. Fakat bu şişirilmiş öz itimat olağana dönünce, gerçek hayat her zamanki rutinine dönünce sudan çıkmış balığa dönülüyor. O noktada büyük pişmanlıklar ve kızgınlıklar başlıyor. İnsanın kendine olan inancı de karşısındakine olan inanç de gidiyor.
Öte yandan yalancı gurular, psikologlar, koçlar ve şahsi gelişimciler de egolarını şişirmeye devam ediyorlar. Güya hayatı çözmüş edasında herkese taraf vermeye, hakikat yanlış bilmeden insanları karizmayla ve pazarlama teknikleriyle etkiledikçe, kendilerini daha da büyük görmeye başlıyorlar. Aslında bilmiyorlar ki, bu biçimde yaparak her geçen gün kendilerinden biraz daha uzaklaşıyorlar. Bu noktada sahiden çok dikkatli olmak gerekir. Bu beşerler karşısındaki insanın manevî durumunu kullanıyorlar. Zayıflıklarından, olumsuz hislerinden yararlanıp kendilerini MADDİ MANEVİ besliyorlar. Bunun ismi vicdansızlıktır!
Unutmayın meseleleriniz 1 günde oluşmadı. Sorgulamalarınız da 1 günde bitmez.
UZM. PSK. SERRA KAMPEAS