Jan Costin Wagner, önce nazikçe, artık kararlı olan bir önceki romanı “Am ezberci Strand”da, ince ve çeşitli çizilmiş bir ekibin araştırdığı polis romanı türünden uzaklaşmış ve araştırmacı karakterlerininkine odaklanmıştır. zaman zaman çok fazla içki içmekten çok daha kötü bir sorunu olan: Çocuk tacizcilerini kararlı bir şekilde araştıran, karısı ve kızı olan ve onları seven Ben Neven’in kendisi de sübyancıdır. Yayıncı Galiani Berlin, yazardan yeni roman hakkında alıntı yapıyor: “Hayal edebileceğim en tartışmalı edebi figürü arıyordum … ve Ben Neven’i buldum.”
Biraz talihsiz bir alıntı, çünkü dünya literatüründe elbette bazı sempatik, hatta haklı yanları olan çok daha kötü failler var. Bununla birlikte, Ben Neven dışında, suç literatüründe bizim tarafımızdan bilinen hiçbir sübyancı araştırmacı yoktur, bu nedenle Wagner aslında yeni bir bölgeye girmeyi göze aldı. Yani şimdi işine bu kadar bağlı olan polis memurunu karanlık tarafa daha da itiyor. Reşit olmayanların cinsel istismarına yardım sağlamama suçu eklenir.
Ama Ben Neven “iyi adamlardan biri” (başlığın dediği gibi) – normalde. Bir çocuk pornografisi ağını ifşa etmeyi başarması, en azından çalışmaları sayesinde değildi. Suç müfettişi, Rumen Adrian ile olağan randevusunun ardından Dortmund’dan yeni dönüyordu ki meslektaşı Christian Sandner artık “73 yaşında bir Katolik papazı teşhis ettiklerini” belirten bir mesaj gönderdi.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
Bu zihnen, bu ikili hayata, bu ikiyüzlülüğe nasıl katlanır insan?
Buna psikolojik olarak, bu ikili hayata, bu ikiyüzlülüğe nasıl katlanılır, işte romanın ana sorusu bu. Jan Costin Wagner onlara psikolojik olarak makul bir şekilde cevap veriyor: Neven meselenin hoş değilse de mazur görülebilir olduğunu düşünüyor. Oğlan kabul eder, gönüllü olarak arabasına biner. “Her şey uyum içinde, uyum içinde gerçekleşmelidir. Bundan sonra arkadaşız. Oğlan gülümsemeye karşılık verir. Kısacık ama oradaydı.” Sonunda, Ben Neven “hiçbir şey olmamış gibi” hissediyor.
Ancak “1/Ben” bölümünden sonra Wagner, genç fahişenin bakış açısı olan “2/Adrian”ı takip ediyor. Kendisi de Rumen olan arkadaşı Eugen’in söylediği bir şeye bağlı kalıyor: “Her şey sadece madde. Her şey önemsiz.” Dolayısıyla Adrian bir adamın arabasına bindiğinde, “dünyayı var olmayan bir yer ve kendisini de önemsiz bir insan olarak görmeye” koyulur.
Ama sonra yüzme havuzunda kendisinden bir yaş büyük olan kararlı Vera ile tanışır (bir kez olsun kazanılan paranın bir kısmını babasına vermemiştir, çünkü su ve kaydırak çok caziptir) ve kim öylece çekip gittiğinde buna katlanmıyor. Kısa süre sonra, ondan gerçekten hoşlandığı için buna bağlı kalacağını anlar. Ama aynı zamanda içgüdüsel olarak şunu da anlıyor: bir kız arkadaşa sahip olmak “onu satın alan erkeklerden bekleyemez”. Özellikle son zamanlarda ona 50 avro yerine 100 avro veren şu kişi değil: “Rahatsız değil, çok değil ama çılgın.”
Adaletsizlik ve fırsat
Wagner baştan sona bakış açısını değiştiriyor, adaletsizlik yapan bir polisin hikayesini anlatıyor, bir kız sayesinde “işinden” çıkma şansı bulabilecek sosyal olarak dezavantajlı bir çocuğun hikayesini anlatıyor. Ama her iki hikayeyi de yarım bırakıyor; Öyleyse takip edilecek bir Ben Neven devamı var mı?
Kısa cümlelerin tipik, biraz dalgalı Jan Costin Wagner tonudur, çoğu zaman sadece bir şeyler ima eden veya onları tamamen açık bırakan bir anlatımdır. Diyaloglar da kısa, karakterler tembel olmayı seviyor ama bu yüzden gerçekçiler.
“İyilerden Biri” büyük ölçüde psikolojik bir roman, polisiye okurları bu sefer paralarının karşılığını alamayacaklar. Ama burada Ben Neven’in kafasında görebileceğiniz gibi bir çekiş yaratıyor. İnsan ailesine ne kadar bağlı olduğunu, tam da bu nedenle maruz kalmaktan ne kadar korktuğunu öğreniyor. Ve bu korku, onu Dortmund’a tekrar tekrar yüzme havuzunun önündeki meydana gitmekten alıkoymuyor, bir bağımlı gibi daha yüksek bir doza ihtiyacı var.
Jan Costin Wagner: İyi adamlardan biri. Galiani Berlin 2023. 208 sayfa, 23 Euro
Biraz talihsiz bir alıntı, çünkü dünya literatüründe elbette bazı sempatik, hatta haklı yanları olan çok daha kötü failler var. Bununla birlikte, Ben Neven dışında, suç literatüründe bizim tarafımızdan bilinen hiçbir sübyancı araştırmacı yoktur, bu nedenle Wagner aslında yeni bir bölgeye girmeyi göze aldı. Yani şimdi işine bu kadar bağlı olan polis memurunu karanlık tarafa daha da itiyor. Reşit olmayanların cinsel istismarına yardım sağlamama suçu eklenir.
Ama Ben Neven “iyi adamlardan biri” (başlığın dediği gibi) – normalde. Bir çocuk pornografisi ağını ifşa etmeyi başarması, en azından çalışmaları sayesinde değildi. Suç müfettişi, Rumen Adrian ile olağan randevusunun ardından Dortmund’dan yeni dönüyordu ki meslektaşı Christian Sandner artık “73 yaşında bir Katolik papazı teşhis ettiklerini” belirten bir mesaj gönderdi.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
Bu zihnen, bu ikili hayata, bu ikiyüzlülüğe nasıl katlanır insan?
Buna psikolojik olarak, bu ikili hayata, bu ikiyüzlülüğe nasıl katlanılır, işte romanın ana sorusu bu. Jan Costin Wagner onlara psikolojik olarak makul bir şekilde cevap veriyor: Neven meselenin hoş değilse de mazur görülebilir olduğunu düşünüyor. Oğlan kabul eder, gönüllü olarak arabasına biner. “Her şey uyum içinde, uyum içinde gerçekleşmelidir. Bundan sonra arkadaşız. Oğlan gülümsemeye karşılık verir. Kısacık ama oradaydı.” Sonunda, Ben Neven “hiçbir şey olmamış gibi” hissediyor.
Ancak “1/Ben” bölümünden sonra Wagner, genç fahişenin bakış açısı olan “2/Adrian”ı takip ediyor. Kendisi de Rumen olan arkadaşı Eugen’in söylediği bir şeye bağlı kalıyor: “Her şey sadece madde. Her şey önemsiz.” Dolayısıyla Adrian bir adamın arabasına bindiğinde, “dünyayı var olmayan bir yer ve kendisini de önemsiz bir insan olarak görmeye” koyulur.
Ama sonra yüzme havuzunda kendisinden bir yaş büyük olan kararlı Vera ile tanışır (bir kez olsun kazanılan paranın bir kısmını babasına vermemiştir, çünkü su ve kaydırak çok caziptir) ve kim öylece çekip gittiğinde buna katlanmıyor. Kısa süre sonra, ondan gerçekten hoşlandığı için buna bağlı kalacağını anlar. Ama aynı zamanda içgüdüsel olarak şunu da anlıyor: bir kız arkadaşa sahip olmak “onu satın alan erkeklerden bekleyemez”. Özellikle son zamanlarda ona 50 avro yerine 100 avro veren şu kişi değil: “Rahatsız değil, çok değil ama çılgın.”
Adaletsizlik ve fırsat
Wagner baştan sona bakış açısını değiştiriyor, adaletsizlik yapan bir polisin hikayesini anlatıyor, bir kız sayesinde “işinden” çıkma şansı bulabilecek sosyal olarak dezavantajlı bir çocuğun hikayesini anlatıyor. Ama her iki hikayeyi de yarım bırakıyor; Öyleyse takip edilecek bir Ben Neven devamı var mı?
Kısa cümlelerin tipik, biraz dalgalı Jan Costin Wagner tonudur, çoğu zaman sadece bir şeyler ima eden veya onları tamamen açık bırakan bir anlatımdır. Diyaloglar da kısa, karakterler tembel olmayı seviyor ama bu yüzden gerçekçiler.
“İyilerden Biri” büyük ölçüde psikolojik bir roman, polisiye okurları bu sefer paralarının karşılığını alamayacaklar. Ama burada Ben Neven’in kafasında görebileceğiniz gibi bir çekiş yaratıyor. İnsan ailesine ne kadar bağlı olduğunu, tam da bu nedenle maruz kalmaktan ne kadar korktuğunu öğreniyor. Ve bu korku, onu Dortmund’a tekrar tekrar yüzme havuzunun önündeki meydana gitmekten alıkoymuyor, bir bağımlı gibi daha yüksek bir doza ihtiyacı var.
Jan Costin Wagner: İyi adamlardan biri. Galiani Berlin 2023. 208 sayfa, 23 Euro