Perşembe günü Nature’da yayınlanan bir araştırmaya göre, önümüzdeki 50 yıl boyunca iklim değişikliği binlerce virüsü bir memeli türünden diğerine atlamaya itecek. Araştırmacılar, virüslerin hayvanlar arasında karıştırılmasının, insanlara sıçrama ve yeni bir pandemiye neden olma riskini artırabileceğini söyledi.
Bilim adamları, ısınan bir gezegenin hastalıkların yükünü artırabileceği konusunda uzun süredir uyarıda bulunuyorlar. Örneğin sıtmanın, onu taşıyan sivrisinekler menzillerini ısınma bölgelerine doğru genişletmesiyle yayılması bekleniyor. Ancak iklim değişikliği, patojenlerin yeni ev sahibi türlere geçmesine izin vererek tamamen yeni hastalıkların habercisi olabilir.
Georgetown Üniversitesi’nde biyolog ve yeni çalışmanın ortak yazarı Colin Carlson, “Türlerin hareket ettiğini biliyoruz ve hareket ettiklerinde virüsleri paylaşma şansları olacak” dedi. .
Bu paylaşımın nasıl görüneceğini anlamak için Dr. Carlson ve meslektaşları, ısınan bir dünyada potansiyel yayılmaların bir bilgisayar modelini oluşturdular. Araştırmacılar, iklim değiştikçe binlerce memelinin yaşam alanlarını bugün ile 2070 arasında nasıl değiştirebileceğini tahmin ederek başladı.
Sıcaklıklar arttıkça birçok türün yayılması bekleniyor. Daha rahat yaşam alanları bulmak için yanan Ekvator’dan uzaklaşın. Diğerleri, daha serin rakımlar bulmak için tepelerin ve dağların kenarlarına doğru hareket edebilir. Farklı türler ilk kez temas ettiğinde, virüsler yeni konakları enfekte edebilir.
Araştırmacılar, başarılı bir yeni enfeksiyonun olasılığını anlamak için virüsler ve memeli konakçılarından oluşan bir veri tabanı oluşturarak işe başladılar. Bazı virüsler, birden fazla memeli türünde bulunmuştur; bu, geçmişte bir noktada tür engelini atlamış olmaları gerektiği anlamına gelir.
Araştırmacılar, makine öğrenimi adı verilen bir hesaplama tekniğini kullanarak, iki konak türün bir virüsü paylaşıp paylaşmadığını tahmin edebilecek bir model geliştirdiler.
Araştırmacılar, iki tür coğrafi olarak ne kadar çok örtüşürse, bir virüsü paylaşma olasılıklarının o kadar yüksek olduğunu buldu. Bunun nedeni, konakçıların birbirleriyle karşılaşma olasılıklarının daha yüksek olması ve virüslerine aralarında hareket etmeleri için daha fazla fırsat vermesidir.
Dr. Carlson ve meslektaşları ayrıca yakın akraba türlerin bir virüsü paylaşma olasılığının uzak akrabalardan daha fazla olduğunu gösterdi. Bunun nedeni muhtemelen yakın akraba memelilerin biyokimyalarında benzer olmalarıdır. Bir türü sömürmek için uyarlanmış bir virüsün bir akrabada gelişme olasılığı daha yüksektir. Ayrıca halihazırda adapte olduğu bir bağışıklık sisteminden de kaçabilir.
Bu bulgular, Dr. Carlson ve meslektaşlarının, daha sıcak bir dünyada memeli türleri ilk kez bir araya geldiğinde ne olacağına dair tahminlerde bulunmalarını sağladı.
Araştırılan 3.139 tür arasında, araştırmacılar virüslerin bir türden diğerine geçeceği 4.000’den fazla örnek öngördü. Bazı durumlarda, sadece bir virüs sıçrama yapacak. Ancak modeller, bir türün taşıdığı birden fazla virüsün diğerine yayılacağını da öngördü.
Araştırmacılar, hangi virüslerin hangi türler arasında hareket edeceğini tam olarak söyleyemediler. Önemli olanın, gelecek olanın katıksız ölçeği olduğunu savundular.
Cape Town Üniversitesi’nde ekolojist ve yeni çalışmanın ortak yazarlarından Christopher Trisos, “Hava durumunu tahmin etmeye çalışırken, tek tek yağmur damlalarını tahmin edemezsiniz” dedi. “Bulutların kendilerini tahmin ediyorsun.”
Princeton Üniversitesi’nde çalışmaya dahil olmayan bir hastalık ekoloğu olan Rachel Baker, araştırmanın iklim değişikliğinin dünyanın tehlikeli virüslerini nasıl etkileyeceğini anlamada önemli bir adım olduğunu söyledi. Önceki çalışmalar, tüm dünyayı araştırmak yerine tek virüslere odaklanmıştı.
“Bu büyük bir ilerleme,” dedi. “İklim değişikliği ile patojen yayılımı arasında bir bağlantı olup olmadığını mümkün olan en kısa sürede bilmek istiyoruz.”
Araştırmacılar, Güneydoğu Asya’daki yarasaların bu aktarımlara özellikle yatkın olacağını buldu. Şu an itibariyle o bölgedeki pek çok yarasa türü küçük menzillerle sınırlı ve birbirleriyle fazla temas etmiyor. Ancak gezegen ısındıkça bu yarasalar hızla uygun iklimlere uçacak ve yeni türlerle karşılaşacaklar.
Bu bulgular özellikle insanlar için uğursuz olabilir. Virüsler yeni ev sahibi türlere geçtikçe evrimleşirler ve potansiyel olarak onları insanları enfekte etme olasılığını artıracak şekilde evrimleşebilirler. 2002’de SARS’a neden olan koronavirüs, Çin at nalı yarasalarından kaynaklandı ve daha sonra insanları enfekte etmeden önce başka bir türe – muhtemelen Çin hayvan pazarlarında satılan rakun köpeklerine – sıçradı.
Şubat ayında bilim adamları, Covid’in insanları enfekte etmeden önce yarasalardan vahşi memelilere sıçrayan ve yarasalardan vahşi memelilere sıçrayan benzer bir olay dizisiyle ortaya çıktığını iddia eden iki çalışma yayınladılar.
Georgetown Üniversitesi’nde hastalık ekoloğu ve yeni araştırma ekibinin ortak yazarlarından Gregory Albery, “Bunun, tahmin ettiğimiz türler arası aktarım olaylarının bir sonucu olarak çok fazla gerçekleşebileceğine inanıyoruz” dedi. çalışmak.
Araştırmacılar, memelilerin 2070’te sonunun gelebileceği yerlere baktıklarında, yeni insan salgınları beklemek için başka bir neden buldular: Yaban hayatı sığınaklarına göç etmeyecekler. Dr. Carlson, “Görünüşe göre şehirler kurduğumuz yerlerin hepsi bunlarmış,” dedi.
Günümüzde insanlarla çok az teması olan nadir bir kemirgen, kentsel alanlarda rahatça yaşayan rakunlara bir virüs bulaştırabilir. Dr. Albery, “Bu, bu virüsün insanlara yayılması için tamamen yeni bir yol açıyor” dedi.
Davis, California Üniversitesi’nde epidemiyolog olan ve çalışmaya dahil olmayan Dr. Christine Johnson, bu kadar geniş bir modelin bireysel virüsler üzerinde büyük etkisi olabilecek ayrıntıları açıklayamayacağı konusunda uyardı. . İklimin türlerin hareketleri ve hastalık bulaşma riski üzerindeki etkilerini anlamak için yerel temelli saha çalışmalarına ihtiyacımız var” dedi.
İklim kaynaklı yayılmalar 2070’ten çok önce başlayabilir. Sonuçta, gezegen zaten 19. yüzyılda olduğundan 1,1 santigrat derece daha sıcak. Araştırmacılar, bilgisayar modellerinde, virüsleri karıştırmaya başlamak için yeterli iklim değişikliğinin zaten olduğunu buldular, ancak modelleri bir sıçrama yapan belirli virüslere işaret etmelerine izin vermiyor.
“Sahip olduğumuz ısınma miktarı onu harekete geçirmeye yetti,” dedi Dr. Carlson.
Bilim adamları, ısınan bir gezegenin hastalıkların yükünü artırabileceği konusunda uzun süredir uyarıda bulunuyorlar. Örneğin sıtmanın, onu taşıyan sivrisinekler menzillerini ısınma bölgelerine doğru genişletmesiyle yayılması bekleniyor. Ancak iklim değişikliği, patojenlerin yeni ev sahibi türlere geçmesine izin vererek tamamen yeni hastalıkların habercisi olabilir.
Georgetown Üniversitesi’nde biyolog ve yeni çalışmanın ortak yazarı Colin Carlson, “Türlerin hareket ettiğini biliyoruz ve hareket ettiklerinde virüsleri paylaşma şansları olacak” dedi. .
Bu paylaşımın nasıl görüneceğini anlamak için Dr. Carlson ve meslektaşları, ısınan bir dünyada potansiyel yayılmaların bir bilgisayar modelini oluşturdular. Araştırmacılar, iklim değiştikçe binlerce memelinin yaşam alanlarını bugün ile 2070 arasında nasıl değiştirebileceğini tahmin ederek başladı.
Sıcaklıklar arttıkça birçok türün yayılması bekleniyor. Daha rahat yaşam alanları bulmak için yanan Ekvator’dan uzaklaşın. Diğerleri, daha serin rakımlar bulmak için tepelerin ve dağların kenarlarına doğru hareket edebilir. Farklı türler ilk kez temas ettiğinde, virüsler yeni konakları enfekte edebilir.
Araştırmacılar, başarılı bir yeni enfeksiyonun olasılığını anlamak için virüsler ve memeli konakçılarından oluşan bir veri tabanı oluşturarak işe başladılar. Bazı virüsler, birden fazla memeli türünde bulunmuştur; bu, geçmişte bir noktada tür engelini atlamış olmaları gerektiği anlamına gelir.
Araştırmacılar, makine öğrenimi adı verilen bir hesaplama tekniğini kullanarak, iki konak türün bir virüsü paylaşıp paylaşmadığını tahmin edebilecek bir model geliştirdiler.
Araştırmacılar, iki tür coğrafi olarak ne kadar çok örtüşürse, bir virüsü paylaşma olasılıklarının o kadar yüksek olduğunu buldu. Bunun nedeni, konakçıların birbirleriyle karşılaşma olasılıklarının daha yüksek olması ve virüslerine aralarında hareket etmeleri için daha fazla fırsat vermesidir.
Dr. Carlson ve meslektaşları ayrıca yakın akraba türlerin bir virüsü paylaşma olasılığının uzak akrabalardan daha fazla olduğunu gösterdi. Bunun nedeni muhtemelen yakın akraba memelilerin biyokimyalarında benzer olmalarıdır. Bir türü sömürmek için uyarlanmış bir virüsün bir akrabada gelişme olasılığı daha yüksektir. Ayrıca halihazırda adapte olduğu bir bağışıklık sisteminden de kaçabilir.
Bu bulgular, Dr. Carlson ve meslektaşlarının, daha sıcak bir dünyada memeli türleri ilk kez bir araya geldiğinde ne olacağına dair tahminlerde bulunmalarını sağladı.
Araştırılan 3.139 tür arasında, araştırmacılar virüslerin bir türden diğerine geçeceği 4.000’den fazla örnek öngördü. Bazı durumlarda, sadece bir virüs sıçrama yapacak. Ancak modeller, bir türün taşıdığı birden fazla virüsün diğerine yayılacağını da öngördü.
Araştırmacılar, hangi virüslerin hangi türler arasında hareket edeceğini tam olarak söyleyemediler. Önemli olanın, gelecek olanın katıksız ölçeği olduğunu savundular.
Cape Town Üniversitesi’nde ekolojist ve yeni çalışmanın ortak yazarlarından Christopher Trisos, “Hava durumunu tahmin etmeye çalışırken, tek tek yağmur damlalarını tahmin edemezsiniz” dedi. “Bulutların kendilerini tahmin ediyorsun.”
Princeton Üniversitesi’nde çalışmaya dahil olmayan bir hastalık ekoloğu olan Rachel Baker, araştırmanın iklim değişikliğinin dünyanın tehlikeli virüslerini nasıl etkileyeceğini anlamada önemli bir adım olduğunu söyledi. Önceki çalışmalar, tüm dünyayı araştırmak yerine tek virüslere odaklanmıştı.
“Bu büyük bir ilerleme,” dedi. “İklim değişikliği ile patojen yayılımı arasında bir bağlantı olup olmadığını mümkün olan en kısa sürede bilmek istiyoruz.”
Araştırmacılar, Güneydoğu Asya’daki yarasaların bu aktarımlara özellikle yatkın olacağını buldu. Şu an itibariyle o bölgedeki pek çok yarasa türü küçük menzillerle sınırlı ve birbirleriyle fazla temas etmiyor. Ancak gezegen ısındıkça bu yarasalar hızla uygun iklimlere uçacak ve yeni türlerle karşılaşacaklar.
Bu bulgular özellikle insanlar için uğursuz olabilir. Virüsler yeni ev sahibi türlere geçtikçe evrimleşirler ve potansiyel olarak onları insanları enfekte etme olasılığını artıracak şekilde evrimleşebilirler. 2002’de SARS’a neden olan koronavirüs, Çin at nalı yarasalarından kaynaklandı ve daha sonra insanları enfekte etmeden önce başka bir türe – muhtemelen Çin hayvan pazarlarında satılan rakun köpeklerine – sıçradı.
Şubat ayında bilim adamları, Covid’in insanları enfekte etmeden önce yarasalardan vahşi memelilere sıçrayan ve yarasalardan vahşi memelilere sıçrayan benzer bir olay dizisiyle ortaya çıktığını iddia eden iki çalışma yayınladılar.
Georgetown Üniversitesi’nde hastalık ekoloğu ve yeni araştırma ekibinin ortak yazarlarından Gregory Albery, “Bunun, tahmin ettiğimiz türler arası aktarım olaylarının bir sonucu olarak çok fazla gerçekleşebileceğine inanıyoruz” dedi. çalışmak.
Araştırmacılar, memelilerin 2070’te sonunun gelebileceği yerlere baktıklarında, yeni insan salgınları beklemek için başka bir neden buldular: Yaban hayatı sığınaklarına göç etmeyecekler. Dr. Carlson, “Görünüşe göre şehirler kurduğumuz yerlerin hepsi bunlarmış,” dedi.
Günümüzde insanlarla çok az teması olan nadir bir kemirgen, kentsel alanlarda rahatça yaşayan rakunlara bir virüs bulaştırabilir. Dr. Albery, “Bu, bu virüsün insanlara yayılması için tamamen yeni bir yol açıyor” dedi.
Davis, California Üniversitesi’nde epidemiyolog olan ve çalışmaya dahil olmayan Dr. Christine Johnson, bu kadar geniş bir modelin bireysel virüsler üzerinde büyük etkisi olabilecek ayrıntıları açıklayamayacağı konusunda uyardı. . İklimin türlerin hareketleri ve hastalık bulaşma riski üzerindeki etkilerini anlamak için yerel temelli saha çalışmalarına ihtiyacımız var” dedi.
İklim kaynaklı yayılmalar 2070’ten çok önce başlayabilir. Sonuçta, gezegen zaten 19. yüzyılda olduğundan 1,1 santigrat derece daha sıcak. Araştırmacılar, bilgisayar modellerinde, virüsleri karıştırmaya başlamak için yeterli iklim değişikliğinin zaten olduğunu buldular, ancak modelleri bir sıçrama yapan belirli virüslere işaret etmelerine izin vermiyor.
“Sahip olduğumuz ısınma miktarı onu harekete geçirmeye yetti,” dedi Dr. Carlson.