Sormadığınız biçimde birilerinin size bilhassa dış görünüşünüzle ilgili teklifler sunması durumunda nasıl hissederdiniz?
örneğin her zamanki kilonuzda değilseniz ve karşılaştığınız bireyler anında “ne kadar da zayıfladığınıza” yahut “ne kadar fazlaca kilo aldığınıza” vurgu yapsa ve bu kilo değişiminin size epey da yakışmadığını bildiren bir biçimde size siz sormadan kilo almanın yahut vermenin yollarından bahsetmeye başlasa nasıl hissederdiniz?
Pekala, yaşla birlikte gelen değişiklikleriniz sizi pek o kadar da rahatsız etmezken, birilerinin bir daha siz talep etmeden bu değişiklikleri nasıl yok edebileceğinize ait teklifler sıralamaya başlaması durumunda nasıl hissederdiniz?
Pekala, doğduğunuzdan bu yana sahip olduğunuz bir özelliği “düzeltmenin” yollarından bahsedilse örneğin? Hatta niye bütün bu müdahaleleri yaptırmadığınıza hayret etse karşınızdaki kişi, güya hali hazırda olduğunuz görünümden rahatsızlık duymanız gerekiyormuş üzere.
Hoşluğu bakılırsaceli olmaktan çıkarma gayretindeyiz güya.
Birtakım hoşluk kriterlerine uymamanın neredeyse ayıplandığı, bu değişikliklerin yapılmamasının bir eksiklik olarak algılandığı bir periyoda geçiş yapmış üzereyiz. Kendimizde tahminen de hiç bakmadığımız, dikkatimizi çekmeyen yahut bilsek de görsek de rastgele bir müdahalede bulunma gereksinimi hissetmediğimiz özelliklerimiz parmakla gösteriliyor ve anında aslında talep etmediğimiz tekliflerle karşı karşıya kalıyoruz. daha sonrasında ise bu bahsi geçen kelamda kusur düzeltilmesi gereken bir kusur olarak bize eşlik etmeye başlıyor.
Kimimiz bu birilerine “kusur” olarak göründüğünü fark ettiği özelliklerini telafi etmenin yollarında kaybolurken kimimiz kendi muhtaçlığının ve tercihinin ne olduğu sorusunu sorabilecek vakti kendine tanıyabiliyor. Fakat telaşa kapılıp “insan içine” bu “kusurla” bir arada çıkma konusunda çekimserlik yaşayanlarımızın sayısı azımsanamayacak oranda. Birileri parmakla işaret edene kadar tahminen de farkında bile olmadığımız bir yanımızı, o an itibariyle artık kabul görmemizin, sevilmemizin, beğenilmemizin önündeki bir pürüz olarak nazaranbiliyor ve bu pürüz ortadan kaldırılana kadar da kendi vücudumuz ortasında rahat hissedemeyebiliyoruz.
her insanın hoşluk ölçütleri bakımından birbirine benzemeye başladığı bir vakitte bu değişiklikleri tercih etmeme noktasında kalabilmek de çok zorlayıcı. Toplumsal karşılaştırmanın memnunluk düzeyimiz ve uygun oluşumuza etkisinin kıymetini vurgulayan biroldukca araştırma bulunmakta. tıpkı vakitte bu karşılaştırma tesirini daha önemli bir düzeye taşıyabilecek faktörler de giderek çoğalmakta. Zira karşılaştırmaya zorlanıyoruz. Zira her geçen gün kendimizi karşılaştırmamız gereken bir yeni kriter daha ortaya çıkıyor. Zira her geçen gün kendimizi karşılaştırmamız kararında “kusur” olduğuna karar verdiğimiz özelliklerimizi değiştirmenin türlü yolları hakkında bilgilendiriliyoruz ve rotamızı bu yollara çevirmemiz için direkt yahut dolaylı baskılara maruz kalıyoruz. Karşılaştırmanın peşi sıra gelen olumsuz hisler, canımızın yandığı yere müdahale etme muhtaçlığı hissetmemize sebep oluyor ve bu biçimdece hissimizi yönetebilmek ismine fizikî görünümümüze müdahale etme döngüsünün içine dahil oluveriyoruz.
Nasıl görünmemiz gerektiğine dair cümlelerin ve bizden beklenen değişikliklerin bir sonunun gelmemesi ise bu döngüyü daha karmaşık ve zorlayıcı bir hale getirebiliyor. Beklentilere uymamızın peşi sıra gelen anlık iltifatlar ve onaylar ise bizi değiştirmemiz “gereken” başka özelliklerimizi incelemeye daha fazlaca yaklaştırabiliyor.
Burada bahsedilen daha epeyce dışsal sebeplerle ikna olduğumuz değişiklikler. Hali hazırda esasen rahatsızlık duyduğumuz ve müdahale edildiği takdirde kendimizi kendi vücudumuz ortasında daha rahat hissedeceğimiz değişikliklerden farklı olarak yapmak “zorunda hissettiğimiz”, birilerinin bizden “beklediği”, birilerinin bizi “beğenmesini sağlayacağını” düşündüğümüz ve buna misal değişiklikler. Hoşluk denildiğinde bir bireyde sıralanabilecek özellikler bu derece belli bir hale getirilmişken aynada gördüğümüz yüze bakarken olanın hoşluğunu takdir etmek yerine “olmayanları” yahut “fazlalıkları” inceleme eğiliminde olabiliriz.
Pekala, bütün bu kelamda “kusurlarımızı” değiştirme döngüsüne girmemenin yahut bu döngüye girdiysek şayet çıkmanın yolunu nasıl bulabiliriz?
Kendimize sorabileceğimiz birkaç soruyla başlayabiliriz:
Asıl gereksinimim ne? Bu değişikliği gerçekleştirdiğimde, görünümüme bu türlü müdahale ettiğimde elde etmeyi umduğum şey ne? Bu gereksinimimi karşılamamın yolu hakikaten bu değişikliği gerçekleştirmek mi?
Bu değişikliğin, müdahalenin avantajları ve dezavantajları neler? Uzun vadede, kısa vadede?
Bu değişikliği/müdahaleyi yapmadığım takdirde ne olacağını düşünüyorum? Bu değişikliği yaparak neyden kaçınıyorum, kendimi neyden koruduğumu var iseyıyorum?
Bu değişikliğe/müdahaleye nasıl ikna oldum?
Değiştirmek istediğim özelliğimin bir “kusur” olduğuna nasıl karar verdim?
Bu “kusura” müdahale etmem gerektiğine nasıl ikna oldum?
Kendi yanıtlarımızı bulmak, kendi muhtaçlığımızı duymak, kapılıp gitmemek, diğerlerinin gözünden kendimize baktığımızda neyi beğenip beğenmeyeceklerinden fazla kendi vücudumuz ortasında rahat hissedebilmenin yollarını araştırmak bu yolda pusulamız olacaktır.
örneğin her zamanki kilonuzda değilseniz ve karşılaştığınız bireyler anında “ne kadar da zayıfladığınıza” yahut “ne kadar fazlaca kilo aldığınıza” vurgu yapsa ve bu kilo değişiminin size epey da yakışmadığını bildiren bir biçimde size siz sormadan kilo almanın yahut vermenin yollarından bahsetmeye başlasa nasıl hissederdiniz?
Pekala, yaşla birlikte gelen değişiklikleriniz sizi pek o kadar da rahatsız etmezken, birilerinin bir daha siz talep etmeden bu değişiklikleri nasıl yok edebileceğinize ait teklifler sıralamaya başlaması durumunda nasıl hissederdiniz?
Pekala, doğduğunuzdan bu yana sahip olduğunuz bir özelliği “düzeltmenin” yollarından bahsedilse örneğin? Hatta niye bütün bu müdahaleleri yaptırmadığınıza hayret etse karşınızdaki kişi, güya hali hazırda olduğunuz görünümden rahatsızlık duymanız gerekiyormuş üzere.
Hoşluğu bakılırsaceli olmaktan çıkarma gayretindeyiz güya.
Birtakım hoşluk kriterlerine uymamanın neredeyse ayıplandığı, bu değişikliklerin yapılmamasının bir eksiklik olarak algılandığı bir periyoda geçiş yapmış üzereyiz. Kendimizde tahminen de hiç bakmadığımız, dikkatimizi çekmeyen yahut bilsek de görsek de rastgele bir müdahalede bulunma gereksinimi hissetmediğimiz özelliklerimiz parmakla gösteriliyor ve anında aslında talep etmediğimiz tekliflerle karşı karşıya kalıyoruz. daha sonrasında ise bu bahsi geçen kelamda kusur düzeltilmesi gereken bir kusur olarak bize eşlik etmeye başlıyor.
Kimimiz bu birilerine “kusur” olarak göründüğünü fark ettiği özelliklerini telafi etmenin yollarında kaybolurken kimimiz kendi muhtaçlığının ve tercihinin ne olduğu sorusunu sorabilecek vakti kendine tanıyabiliyor. Fakat telaşa kapılıp “insan içine” bu “kusurla” bir arada çıkma konusunda çekimserlik yaşayanlarımızın sayısı azımsanamayacak oranda. Birileri parmakla işaret edene kadar tahminen de farkında bile olmadığımız bir yanımızı, o an itibariyle artık kabul görmemizin, sevilmemizin, beğenilmemizin önündeki bir pürüz olarak nazaranbiliyor ve bu pürüz ortadan kaldırılana kadar da kendi vücudumuz ortasında rahat hissedemeyebiliyoruz.
her insanın hoşluk ölçütleri bakımından birbirine benzemeye başladığı bir vakitte bu değişiklikleri tercih etmeme noktasında kalabilmek de çok zorlayıcı. Toplumsal karşılaştırmanın memnunluk düzeyimiz ve uygun oluşumuza etkisinin kıymetini vurgulayan biroldukca araştırma bulunmakta. tıpkı vakitte bu karşılaştırma tesirini daha önemli bir düzeye taşıyabilecek faktörler de giderek çoğalmakta. Zira karşılaştırmaya zorlanıyoruz. Zira her geçen gün kendimizi karşılaştırmamız gereken bir yeni kriter daha ortaya çıkıyor. Zira her geçen gün kendimizi karşılaştırmamız kararında “kusur” olduğuna karar verdiğimiz özelliklerimizi değiştirmenin türlü yolları hakkında bilgilendiriliyoruz ve rotamızı bu yollara çevirmemiz için direkt yahut dolaylı baskılara maruz kalıyoruz. Karşılaştırmanın peşi sıra gelen olumsuz hisler, canımızın yandığı yere müdahale etme muhtaçlığı hissetmemize sebep oluyor ve bu biçimdece hissimizi yönetebilmek ismine fizikî görünümümüze müdahale etme döngüsünün içine dahil oluveriyoruz.
Nasıl görünmemiz gerektiğine dair cümlelerin ve bizden beklenen değişikliklerin bir sonunun gelmemesi ise bu döngüyü daha karmaşık ve zorlayıcı bir hale getirebiliyor. Beklentilere uymamızın peşi sıra gelen anlık iltifatlar ve onaylar ise bizi değiştirmemiz “gereken” başka özelliklerimizi incelemeye daha fazlaca yaklaştırabiliyor.
Burada bahsedilen daha epeyce dışsal sebeplerle ikna olduğumuz değişiklikler. Hali hazırda esasen rahatsızlık duyduğumuz ve müdahale edildiği takdirde kendimizi kendi vücudumuz ortasında daha rahat hissedeceğimiz değişikliklerden farklı olarak yapmak “zorunda hissettiğimiz”, birilerinin bizden “beklediği”, birilerinin bizi “beğenmesini sağlayacağını” düşündüğümüz ve buna misal değişiklikler. Hoşluk denildiğinde bir bireyde sıralanabilecek özellikler bu derece belli bir hale getirilmişken aynada gördüğümüz yüze bakarken olanın hoşluğunu takdir etmek yerine “olmayanları” yahut “fazlalıkları” inceleme eğiliminde olabiliriz.
Pekala, bütün bu kelamda “kusurlarımızı” değiştirme döngüsüne girmemenin yahut bu döngüye girdiysek şayet çıkmanın yolunu nasıl bulabiliriz?
Kendimize sorabileceğimiz birkaç soruyla başlayabiliriz:
Asıl gereksinimim ne? Bu değişikliği gerçekleştirdiğimde, görünümüme bu türlü müdahale ettiğimde elde etmeyi umduğum şey ne? Bu gereksinimimi karşılamamın yolu hakikaten bu değişikliği gerçekleştirmek mi?
Bu değişikliğin, müdahalenin avantajları ve dezavantajları neler? Uzun vadede, kısa vadede?
Bu değişikliği/müdahaleyi yapmadığım takdirde ne olacağını düşünüyorum? Bu değişikliği yaparak neyden kaçınıyorum, kendimi neyden koruduğumu var iseyıyorum?
Bu değişikliğe/müdahaleye nasıl ikna oldum?
Değiştirmek istediğim özelliğimin bir “kusur” olduğuna nasıl karar verdim?
Bu “kusura” müdahale etmem gerektiğine nasıl ikna oldum?
Kendi yanıtlarımızı bulmak, kendi muhtaçlığımızı duymak, kapılıp gitmemek, diğerlerinin gözünden kendimize baktığımızda neyi beğenip beğenmeyeceklerinden fazla kendi vücudumuz ortasında rahat hissedebilmenin yollarını araştırmak bu yolda pusulamız olacaktır.