İş hayatına hanımın Giriş Yapmasıyla…
Tarım toplumundan sanayi toplumuna gerçek bu süratli değişim sürecinde hanımın çalışma hayatına iştiraki da tıpkı doğrultuda değişiklik göstermiştir. Bu durum, iş hayatında bayana duyulan muhtaçlığı artırmıştır. beraberinde bu süreç, aile yapısında da değişikliklere niye olmuş ve her iki eşin çalıştığı çocuklu aile sayısında artış olmuştur. Fakat bu süreçte toplumun bayandan beklediği rol ve davranışlarda misal bir değişim kelam konusu olmamıştır. Bayandan bir tarafta aile ortasında (çocuk bakımı, mesken işleri, eşe bakmaktan sorumlu olma vb.) klasik rollerine uygun davranışlar beklenirken, öteki taraftan ona, eşit birey olarak iş ömrüne katılma imkânı da sağlanmıştır (Eyüboğlu ve öbürleri, 2000).
Endüstrileşme ve daha sonrasında bilgi toplumuna yanlışsız evrilen dünyamızda iş hayatı klasik toplumlardaki aile içi üretim şeklinden dış yerlerdeki iş yerlerine taşınmıştır. Bunun yanı sıra iş hayatında giderek artan farklılaşma ve uzmanlaşma ile kas gücüne dayalı çalışma biçimi merkezi pozisyonunu kaybetmiştir. Tarım toplumundan sanayi toplumuna yanlışsız bu süratli değişim sürecinde bayanın çalışma hayatına iştiraki da birebir doğrultuda değişiklik göstermiştir. Bu durum, iş hayatında bayana duyulan muhtaçlığı artırmıştır. beraberinde bu süreç, aile yapısında da değişikliklere niye olmuş ve her iki eşin çalıştığı çocuklu aile sayısında artış olmuştur. Lakin bu süreçte toplumun bayandan beklediği rol ve davranışlarda emsal bir değişim kelam konusu olmamıştır. Bayandan bir tarafta aile ortasında (çocuk bakımı, mesken işleri, eşe bakmaktan sorumlu olma vb.) klasik rollerine uygun davranışlar beklenirken, öbür taraftan ona, eşit birey olarak iş ömrüne katılma imkânı da sağlanmıştır (Eyüboğlu ve başkaları, 2000).
Bayanların çalışma hayatına girmelerinden birinci etkilenen aile üyeleri çocuklar olmuştur. Anneleri tarafınca bakıma muhtaç bebeklerin, birinci eğitimlerini ve annelerine bağlı beslenmelerini tam ve yanlışsız bir biçimde gerçekleştirememeleri, olumsuz tesirlerin başlangıcı olarak görülebilir. Çalışma hayatında faal rol alan bayanların, çift vardiya olarak çalıştıkları ve artı olarak yorulmaları ferdî sorun olarak görülse de aile içi meselelere niye olmuştur (Karay, 1981, s.89). Gerçekten Çarkoğlu Kalaycıoğlu’nun (2013) yaptığı araştırma sonuçları da bunu takviyeler niteliktedir. Buna göre; Aile için erkek konut haricinde çalışarak ailenin ekonomik sürdürülebilirliğini sağlayacak temel aile üyesi pozisyonundadır. Lakin, günümüzün endüstrileşen ve kentli toplumunda erkeğin baba olarak tek başına ailenin mali yükünü hakkıyla taşımasının mümkün olmadığı da genel kabul görmekte, hanımın (annenin) aile bütçesine mali katkıda bulunmasının da elzem olduğu görülmektedir. Buna karşılık erkeğin konut işlerinde eşine yardımcı olması üzere bir keyfiyetin var olması gerektiği de kabul görmemektedir. ötürüsıyla, bu şartlarda çalışmak durumunda kalan hanımı harikulade bir iş yükü hem konut haricinde tıpkı vakitte konut ortasında beklemektedir. Çalışan bayanların onda dokuzuna yakını mesken işleri ötürüsıyla çalıştıkları işe yorgun gittiklerini, işlerine odaklanmakta zorlandıklarını ve gün ortasında bitap düştüklerini beyan etmektedirler.
Aile, bireyi ve toplumu etkileyen bir kurum olduğu üzere bununla birlikte birey ve toplumdan da etkilenen bir toplumsal kurumdur. Vakit içerisinde gerçekleşen her türlü değişim ve dönüşümün izlerine aile kurumunda rastlamak mümkündür. Bu değişim ve dönüşümler aile üzerinde birtakım kimi olumlu kimi bazı da olumsuz, kimi durumlarda hem olumlu tıpkı vakitte olumsuz tesirlere yol açmıştır.
Her toplumda oluğu üzere Türklerde de aile, hem etkileyen hem etkilenen pozisyonuyla çeşitli değişim ve dönüşümlere uğramıştır. Bu araştırmada, Türk ailesinde bu değişim ve dönüşüme tesir eden ögelerin beş ana başlık altında kıymetlendirilebileceği kararına ulaşılmıştır. Bunlar; göç, yoksulluk, toplumsal pahalar, teknoloji ve bayanların çalışma hayatına girmesidir.
Tarım toplumundan sanayi toplumuna gerçek bu süratli değişim sürecinde hanımın çalışma hayatına iştiraki da tıpkı doğrultuda değişiklik göstermiştir. Bu durum, iş hayatında bayana duyulan muhtaçlığı artırmıştır. beraberinde bu süreç, aile yapısında da değişikliklere niye olmuş ve her iki eşin çalıştığı çocuklu aile sayısında artış olmuştur. Fakat bu süreçte toplumun bayandan beklediği rol ve davranışlarda misal bir değişim kelam konusu olmamıştır. Bayandan bir tarafta aile ortasında (çocuk bakımı, mesken işleri, eşe bakmaktan sorumlu olma vb.) klasik rollerine uygun davranışlar beklenirken, öteki taraftan ona, eşit birey olarak iş ömrüne katılma imkânı da sağlanmıştır (Eyüboğlu ve öbürleri, 2000).
Endüstrileşme ve daha sonrasında bilgi toplumuna yanlışsız evrilen dünyamızda iş hayatı klasik toplumlardaki aile içi üretim şeklinden dış yerlerdeki iş yerlerine taşınmıştır. Bunun yanı sıra iş hayatında giderek artan farklılaşma ve uzmanlaşma ile kas gücüne dayalı çalışma biçimi merkezi pozisyonunu kaybetmiştir. Tarım toplumundan sanayi toplumuna yanlışsız bu süratli değişim sürecinde bayanın çalışma hayatına iştiraki da birebir doğrultuda değişiklik göstermiştir. Bu durum, iş hayatında bayana duyulan muhtaçlığı artırmıştır. beraberinde bu süreç, aile yapısında da değişikliklere niye olmuş ve her iki eşin çalıştığı çocuklu aile sayısında artış olmuştur. Lakin bu süreçte toplumun bayandan beklediği rol ve davranışlarda emsal bir değişim kelam konusu olmamıştır. Bayandan bir tarafta aile ortasında (çocuk bakımı, mesken işleri, eşe bakmaktan sorumlu olma vb.) klasik rollerine uygun davranışlar beklenirken, öbür taraftan ona, eşit birey olarak iş ömrüne katılma imkânı da sağlanmıştır (Eyüboğlu ve başkaları, 2000).
Bayanların çalışma hayatına girmelerinden birinci etkilenen aile üyeleri çocuklar olmuştur. Anneleri tarafınca bakıma muhtaç bebeklerin, birinci eğitimlerini ve annelerine bağlı beslenmelerini tam ve yanlışsız bir biçimde gerçekleştirememeleri, olumsuz tesirlerin başlangıcı olarak görülebilir. Çalışma hayatında faal rol alan bayanların, çift vardiya olarak çalıştıkları ve artı olarak yorulmaları ferdî sorun olarak görülse de aile içi meselelere niye olmuştur (Karay, 1981, s.89). Gerçekten Çarkoğlu Kalaycıoğlu’nun (2013) yaptığı araştırma sonuçları da bunu takviyeler niteliktedir. Buna göre; Aile için erkek konut haricinde çalışarak ailenin ekonomik sürdürülebilirliğini sağlayacak temel aile üyesi pozisyonundadır. Lakin, günümüzün endüstrileşen ve kentli toplumunda erkeğin baba olarak tek başına ailenin mali yükünü hakkıyla taşımasının mümkün olmadığı da genel kabul görmekte, hanımın (annenin) aile bütçesine mali katkıda bulunmasının da elzem olduğu görülmektedir. Buna karşılık erkeğin konut işlerinde eşine yardımcı olması üzere bir keyfiyetin var olması gerektiği de kabul görmemektedir. ötürüsıyla, bu şartlarda çalışmak durumunda kalan hanımı harikulade bir iş yükü hem konut haricinde tıpkı vakitte konut ortasında beklemektedir. Çalışan bayanların onda dokuzuna yakını mesken işleri ötürüsıyla çalıştıkları işe yorgun gittiklerini, işlerine odaklanmakta zorlandıklarını ve gün ortasında bitap düştüklerini beyan etmektedirler.
Aile, bireyi ve toplumu etkileyen bir kurum olduğu üzere bununla birlikte birey ve toplumdan da etkilenen bir toplumsal kurumdur. Vakit içerisinde gerçekleşen her türlü değişim ve dönüşümün izlerine aile kurumunda rastlamak mümkündür. Bu değişim ve dönüşümler aile üzerinde birtakım kimi olumlu kimi bazı da olumsuz, kimi durumlarda hem olumlu tıpkı vakitte olumsuz tesirlere yol açmıştır.
Her toplumda oluğu üzere Türklerde de aile, hem etkileyen hem etkilenen pozisyonuyla çeşitli değişim ve dönüşümlere uğramıştır. Bu araştırmada, Türk ailesinde bu değişim ve dönüşüme tesir eden ögelerin beş ana başlık altında kıymetlendirilebileceği kararına ulaşılmıştır. Bunlar; göç, yoksulluk, toplumsal pahalar, teknoloji ve bayanların çalışma hayatına girmesidir.