Ekran ve toplumsal medya bağımlılığı bizi nasıl engelliyor?

Felaket

New member
Ekran Bağımlılığı Sandığımızdan Çok Daha Tehlikeli!

hızla gelişen teknolojinin uygundan uyguna ömrümüzün vazgeçilmez modülü olduğu bu günlerde, her insanın içten içe suçluluk duyarak kendisini yaparken bulduğu davranış; ekrana kilitlenmek!

“5 dakika bakayım, daha sonra işime gücüme dönerim!” diyerek başlanır genelde, lakin kimi vakit saatleri geç, GÜNLER boyunca bizi resmen istekli biçimde kölesi haline getirmeyi başarıyor bu toplumsal medya platformları. Bu durumda da biz hatalı hissediyoruz. Ancak beraberinde yapmaya devam ediyoruz. Birinci evvel bilmemiz gereken birkaç durum var.

Bu toplumsal medya şirketlerinin uygulamalarını yönetim eden yapay zekâ yazılımları mevcuttur. Bu yazılımlar, bireylerin en çok ilgisini çeken görüntüleri ve fotoğrafları gösterirler. Bunu sanırım bilmeyen yoktur. Lakin görmediğimiz şey şu. Bu yazılımlar bizden epey daha kuvvetliler. Yani bizim sahiden epeyce sıkıntı karşı koyabileceğimiz ve vazgeçebileceğimiz içerikleri daima ve anlık olarak önümüze koyabilecek düzeyde vahim yazılımlar. Bizim beynimiz, bu yazılımların acımasız gücü ile pek de başa çıkabilecek düzeyde değil.

Hepimiz istiyoruz bundan kurtulmak. Tahminen de her gün bırakacağımızı düşünüyoruz. Tahminen de her gün o okumak istediğimiz kitabı elimize almak istiyoruz. Bunu yapamayınca da kendimizi suçluyoruz ve eleştiriyoruz. “Ben demek ki başarılı bir insan değilim!” diyerek kendimizi aşağılıyoruz. Bakar mısınız, bizim psikolojimize ne boyutlarda ziyan veriyorlar? Resmen en temeldeki zaaflarımızı bize karşı kullanarak bizim vaktimizi çalıyorlar. Bunun karşılığında da elde ettiğimiz tek şey, birkaç doz dopamin hormonundan ibaret. O da gün sonuna varmadan bitiyor aslına bakarsanız.

Bu bağımlılıktan kurtulmak istediğiniz birinci vakit içinderı hatırlayın. Kaç yıl önceydi? 1 mi? 5? 10 mu yoksa? Yalnızca birkaç dakika bakayım diyerek çıkılan bu yolda, 10 yıllar boyunca bu ekranın önünde ömrünü heba etmiş biroldukca çocuğumuz ve gencimiz şu anda ortamızda dolaşmakta. Toplumsal manada hayli fazla gelişememiş yeteneklerinden ötürü, toplumdaki pozisyonları ve kendi benlikleri hakkında kuşkuya düşerek geçiriyorlar günlerini. Hele bir de küçücük çocukları oyalamak için verdiğimiz telefonların verdiği ziyanı düşünmek bile istemiyorum.

Sevgili dostlarım. Teknoloji gelişiyor. Gelişmeli de. Toplum değişiyor, değişmeli de. Biz de bu duruma ahenk sağlamalıyız, evet. Yeniliklere her vakit açık olmalı ve ömrün bize getirebileceklerine karşı süratlice adapte olma yeteneğine hepimiz sahip olmalıyız. Bu yanlışsız evet!

Ancak bunu yaparken kendi benliğimizi bize unutturacak kadar ileri gitmeye çalışan toplumsal medyanın pençesinden, ekran bağımlılığından kurtulmanın yollarını araştırmaya geçmemiz gerekmektedir. Çocuklarımıza telefon ve bilgisayarı epey oynadıkları konusunda kızarken kendimizin de ekran müddetlerini görmezden gelemeyiz. Çok mu güç geliyor? Şunu sorayım.

“yaşamım boyunca beni sömürecek, tüm pahalı vaktimi bir hiç uğruna benden alacak ve benim ferdi gelişimimi yavaşlatacak bir şeyin hayatımın tamamını sömürmesini izlemek mi güç, yoksa yalnızca kısıtlı bir vaktimi alacak bir kurtuluş ve tedavi sürecine girmek mi?” Toplumsal medya bağımlılığından kurtulmayı amaçlıyorsanız bunun en hoş yolu bir psikoterapi sürecinden geçmektir. Psikolog yardımı ile üstesinden gelinebilecek bir sıkıntıdır.

Psikolog Oğuz Demir
 
Üst