Çocukluk Çağı Depresyonu
“Son vakit içinderda çocuğunuzun içe kapandığını gözlemlediğiniz oldu mu? Ya da çocuğunuzun ani his değişimleri olduğunu? Çocuğunuzun okula gitme istemediği ve ya kusma, karın ağrısı üzere belirtiler gösterdiği olmuş muydu? Vefat korkusu yaşadığına şahit oldunuz mu?”
Çocukluk çağı depresyonu; çocuklarda ve ergenlik devrindeki ergenlerde çoğunlukla görülebilen, çocukların ve ergenlerin kendini mutsuz ve üzgün hissetmesi, sevilmeyen bir çocuk olduklarını düşündükleri önemli bir ruhsal rahatsızlıktır.
Depresyonu her ne kadar ekseriyetle yetişkinlerin yaşadığı düşünülse de, depresyon çocuklarında yaşadığı bir rahatsızlıktır. Çocukluk çağı depresyonu, doğumdan 6 ay daha sonra ortaya çıkmakta ve ilerleyen yaşlarda giderek artış göstermektedir. Çocukluk depresyonu okul öncesi devirde ki her yüz çocuktan birinde, ergenlik devrindeki her yüz çocuktan 8’inde görülmektedir. Son senelerda çocukluk çağı depresyonunda görülen artışların akabinde, bu tip depresyonun ciddiyeti kavranmış ve psikoloji biliminin bir alanı olarak kabul görmeye başlanmıştır.
Çocukluk çağı depresyonu, bebeklik periyotlarında görülmeye başlayabilir. Bu durum anne yoksunluğundan kaynaklanabilir. Bebeklerin doğduktan daha sonra anneleriyle göz teması ve tensel temas kurmaları inanç hissinin gelişimi için epey değerlidir. Anne yoksunluğu çocuklarda bu bağın kurulmasında meseleler oluşmasına ve depresyon belirtileri görülmesine sebep olur. İtimat hissinin gelişmemesi şahısların yetişkinlik devirlerde de depresyona girmesine sebep olabilir.
Çocukluk çağı depresyonları, ebeveynleri boşanan çocuklarda çoğunlukla görülmektedir. Bu durumlarda çocuklar ailelerinin onlar yüzünden boşandıkları üzere yanlış bir niyete kapılabilirler. Ayrıyeten bir ebeveynle kalırken, öteki ebeveynin onu unutacağı ve sevmeyeceğini tasasını de taşırlar. Bir öteki çocukluk çağı depresyonu niçinlerin biri kardeş sahibi olmaktır. Bu durum birinci ve tek çocuklarda daha sık görülmektedir. Kardeş sahibi olan çocuklar kardeşlerini yaklaşmama, şiddet gösterme üzere davranışlarda bulunabilirler ya da tam bilakis fazlaca seviyor üzere görülüp fizikî olarak depresyon belirtileri gösterebilirler.
Çocukluk çağı depresyonu, kronik bir hastalığa sahip çocuklarda da görülebilmektedir. Çocuğun konutundan farklı kalması ve hastaneye yatması depresyon belirtileri göstermesine sebep olabilir.
Çocukluk çağı depresyonu, okulda muvaffakiyet sağlayamayan çocuklarda da çoğunlukla görülmektedir.
Okul periyodundaki çocuklar, aile haricindeki etraftan de etkilenmeye başlarlar. Arkadaşlarının ve öğretmenlerinin davranışları ve kelamları çocuklar üzerinde çok tesirlidir. Okul periyodu 7-11 yaş ortası devri kapsamaktadır. Okul periyodu çocuklarında görülen depresyon belirtileri şunlardır:
Çocukların depresyon süreci geçmiyor ise kesinlikle bir doktora başvurulması ileriki hayatlarında külfetler yaşamamaları açısından pek değerlidir.
UZM. PSK. DAMLA KANKAYA SÜNTEROĞLU
PSİKOLOG AYŞE GÖKOĞLU
“Son vakit içinderda çocuğunuzun içe kapandığını gözlemlediğiniz oldu mu? Ya da çocuğunuzun ani his değişimleri olduğunu? Çocuğunuzun okula gitme istemediği ve ya kusma, karın ağrısı üzere belirtiler gösterdiği olmuş muydu? Vefat korkusu yaşadığına şahit oldunuz mu?”
Çocukluk çağı depresyonu; çocuklarda ve ergenlik devrindeki ergenlerde çoğunlukla görülebilen, çocukların ve ergenlerin kendini mutsuz ve üzgün hissetmesi, sevilmeyen bir çocuk olduklarını düşündükleri önemli bir ruhsal rahatsızlıktır.
Depresyonu her ne kadar ekseriyetle yetişkinlerin yaşadığı düşünülse de, depresyon çocuklarında yaşadığı bir rahatsızlıktır. Çocukluk çağı depresyonu, doğumdan 6 ay daha sonra ortaya çıkmakta ve ilerleyen yaşlarda giderek artış göstermektedir. Çocukluk depresyonu okul öncesi devirde ki her yüz çocuktan birinde, ergenlik devrindeki her yüz çocuktan 8’inde görülmektedir. Son senelerda çocukluk çağı depresyonunda görülen artışların akabinde, bu tip depresyonun ciddiyeti kavranmış ve psikoloji biliminin bir alanı olarak kabul görmeye başlanmıştır.
Çocukluk çağı depresyonu, bebeklik periyotlarında görülmeye başlayabilir. Bu durum anne yoksunluğundan kaynaklanabilir. Bebeklerin doğduktan daha sonra anneleriyle göz teması ve tensel temas kurmaları inanç hissinin gelişimi için epey değerlidir. Anne yoksunluğu çocuklarda bu bağın kurulmasında meseleler oluşmasına ve depresyon belirtileri görülmesine sebep olur. İtimat hissinin gelişmemesi şahısların yetişkinlik devirlerde de depresyona girmesine sebep olabilir.
Çocukluk çağı depresyonları, ebeveynleri boşanan çocuklarda çoğunlukla görülmektedir. Bu durumlarda çocuklar ailelerinin onlar yüzünden boşandıkları üzere yanlış bir niyete kapılabilirler. Ayrıyeten bir ebeveynle kalırken, öteki ebeveynin onu unutacağı ve sevmeyeceğini tasasını de taşırlar. Bir öteki çocukluk çağı depresyonu niçinlerin biri kardeş sahibi olmaktır. Bu durum birinci ve tek çocuklarda daha sık görülmektedir. Kardeş sahibi olan çocuklar kardeşlerini yaklaşmama, şiddet gösterme üzere davranışlarda bulunabilirler ya da tam bilakis fazlaca seviyor üzere görülüp fizikî olarak depresyon belirtileri gösterebilirler.
Çocukluk çağı depresyonu, kronik bir hastalığa sahip çocuklarda da görülebilmektedir. Çocuğun konutundan farklı kalması ve hastaneye yatması depresyon belirtileri göstermesine sebep olabilir.
Çocukluk çağı depresyonu, okulda muvaffakiyet sağlayamayan çocuklarda da çoğunlukla görülmektedir.
Okul periyodundaki çocuklar, aile haricindeki etraftan de etkilenmeye başlarlar. Arkadaşlarının ve öğretmenlerinin davranışları ve kelamları çocuklar üzerinde çok tesirlidir. Okul periyodu 7-11 yaş ortası devri kapsamaktadır. Okul periyodu çocuklarında görülen depresyon belirtileri şunlardır:
- Okula gitmek istememe
- Karın ağrısı, mide bulantısı üzere fizikî şikayetler
- Ani his değişiklikleri, öfke nöbetleri
- Aile ve arkadaşlarla bağlantı kurmak istememe, içi kapanma
- Alkol ve unsur kullanmasına eğilim
- Ölüm korkusu
Çocukların depresyon süreci geçmiyor ise kesinlikle bir doktora başvurulması ileriki hayatlarında külfetler yaşamamaları açısından pek değerlidir.
UZM. PSK. DAMLA KANKAYA SÜNTEROĞLU
PSİKOLOG AYŞE GÖKOĞLU