Biz çocukken…

Felaket

New member
Nerede kaldı o eski bayramlar; ah ah biz çocukken bu biçimde miydik, gençlik ölmüş, komşuluk bağları bitmiş. Ne epey duyar olduk bu sitemkâr kelamları.

Bir resmi eleştirmek için bir sayfa dolusu çizik atarız da eksiği bul bir de güzelleştir deyince kalem oynamaz ya hani. Tahminen de bizler de tenkide öylesine odaklandık ki eksik nerede? Ve nasıl güzelleştirilir? Kısmından uzaklaştık.

Bir şeylerin tadının eskisi üzere olmadığı kesin. Sahi ne orta bu kadar tatsızlaştık ve niye bir tahlil bulamadık? Sabahları bir tatlı tebessümle komşumuza, esnafımıza ‘günaydın’ demenin, trafikte önümüzdekini 2 dakika bekleme inceliğini büsbütün hayatımızdan çıkardık.

İşinizden, eşinizden, ömür şartlarınızdan ya da kimseye anlatmadığınız tüm o sıkıntılarınızdan bıkmış usanmışken tebessüm edecek keyfiniz yoktur tahminen de. Lakin unutmayalım ki bir tatlı tebessüm bir esnafı, esnaf müşterisini, müşteri çocuğunu, çocuklar dünyamızı güzelleştirir.

Şartları değiştiremiyorsak kendimizi değiştirelim. bir daha eskisi üzere birbirimizi sevip, komşumuzun halini hatırını merak edelim. Artık o eski bayramları hüzünle yad etmeyelim.
 
Üst