Tim Staffel’in yeni romanının “yer” olarak anılması nedeniyle Kreuzberg’deki birçok caddenin birleştiği SüdHaberler buluşuyoruz. Yayıncı tarafından orijinal tarihe kıyasla bir hafta öne alınarak bu Çarşamba yayınlanacak; dikkati kullanmak önemlidir. Çünkü “SüdHaberler”, Ekim ortasındaki Frankfurt Kitap Fuarı’ndan kısa bir süre önce verilen dikkat çekici ödül olan Alman Kitap Ödülü’nün yanı sıra 19 kitapla birlikte uzun listede yer alıyor.
Tim Staffel henüz favori rolüne girmenin yolunu bulamadı. Veya: içeri girmenin yolunu bulun. İlk romanı Terrordrom’u 1998’de yayınladığında, Frank Castorf tarafından geniş çapta tartışıldı ve Volksbühne için uyarlandı. Bunu üç tane daha izledi; sonuncusu 2008’de, Staffel’in bizzat yönettiği Westerland adlı uzun metrajlı filme dayanarak ortaya çıktı. Halen radyo oyunları ve piyesler yazmasına rağmen edebiyat işi olarak adlandırılan çevrelerde pek yer almadı. Ve şimdi Kanon-Verlag tanıtım yazısında şunu yazıyor: “‘SüdHaberler’ Tim Staffel’in muhteşem geri dönüş romanı.”
Hasenheide’den Kottbusser Damm’a
Burada, BVG’nin kitabın adını mavi zemin üzerine beyaz olarak, reklam maliyeti olmadan 7 numaralı metro hattında teslim ettiği yerde duruyoruz. Dayanıklılık sporları yapan biri gibi ince, neredeyse 58 yaşında olan Tim Staffel, beyaz bir evi işaret ediyor. sevimli taret. Bu, 30 yıl önce şehre taşınmadan önce bile Berlin’deki ilk uğrak noktasıydı.Orada, Lilienthalstrasse’nin köşesinde, Volkspark Hasenheide girişinin çaprazında bir arkadaş yaşıyordu. Romandaki sahnelerden biri olan mahalle, biraz daha geniş bir alanda geçen ve yaklaşık 52. polis bölümüyle aynı büyüklükte olan bir sahnedir. Bu da erkek kahramanı Deniz’den kaynaklanmaktadır. Friesenstrasse’deki karargâhtan devriye arabasını Kottbusser Damm’a sürüyor. Tim Staffel uzun süredir burada yaşamıyor, sık sık taşınıyor: Prenzlauer Berg, Neukölln, Kreuzberg, şimdi Wedding’de evinde.
Randevu aldığımızda öğleden sonrayı seçti, aksi takdirde çalışma saatleri buna izin vermezdi ve bununla kalp kateter laboratuvarındaki işini kastediyordu. Bahsettiğimiz işten, edebiyattan daha uzak olanı hayal etmek zor.
İlan | Daha fazlasını okumak için kaydırın
Kitap
Tim Staffel: Güney Yıldızı. Roman. Canon, Berlin 2023. 288 sayfa, 25 euro
“Bir buçuk yıldır bu işi yapıyorum” diyor. “Amaç, sanatsal üretimi para kazanma baskısından kurtarmaktı.” Laboratuvarın lojistiğiyle ilgileniyor ve bazen hastaları tekerlekli sandalyede gezdiriyor, iyi, tatmin edici bir iş. Kültürel ortamdan profesyonel olarak ayrılma kararı uzun zaman aldı. Tim Staffel şöyle diyor: “Eskiden yazmakta olan şeyin -belli bir aciliyet veya tutkunun- eksik olduğunu fark ettim. Artık hayatımı kazanmak zorunda olmadığım bir şeyi hâlâ yapıp yapamayacağımı öğrenmek istedim.” İş aramaya başladı. Romanı da o yazdı. “Çünkü kendim için bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm.”
Böyle söylendiğinde kulağa çok kolay geliyor. Tim Staffel yavaş yavaş sohbete açılıyor ve birkaç yıldır hiçbir röportaj vermiyor. Yürüyoruz, konuşuyoruz ve kitaptaki yerleri görüyoruz, Urbanstrasse, büyük hastanenin bulunduğu Landwehr Kanalı, Bürknerstrasse, savaşan tekelerin heykelinin bulunduğu Hohenstaufenplatz.
Tim Staffel, aslında Hohenstaufenplatz olarak adlandırılan Zickenplatz’taEmmanuel Contini
Vanessa ve ikili ikili yaşam
Burası Deniz’in romanda bir şeyler yemek için durmayı sevdiği yer, baş kadın karakter Vanessa’nın onu ilk kez iş kıyafetleriyle gördüğü yer burası. Tim Staffel onun için “Giydiğin üniforma güzel,” dediğimi duyuyorum. “Ondan anlıyorum, Deniz bu söze ne diyeceğini bilmiyor. Polis üniformasıyla gurur duyuyor, hiç bu kadar bilgisiz olmamıştım. Güzel elbise, geri veriyor.” Bu, uyarıcı ve sakinleştirici satan dik başlı bir farmakolog ve barmen ile vardiyadan sonra Parkinson hastası babasıyla ilgilenen, genellikle dost canlısı bir polis memuru arasındaki aşk hikayesidir. Üniforma Vanessa’yı korkutuyor, ancak yazara göre: “İkili bir hayat yaşamaya karar veriyor.” Çünkü zaten evindeki eşyalarını – çifte hayat bir numaralı – birlikte yaşadığı adamdan saklıyor. Olli, Yeşiller Partisi’nin bir üyesidir ve sağlık politikasından sorumludur.
Tim Staffel bu hikâyeyi uzun süredir yanında taşıyordu. Muhabir Lucas Vogelsang ile birlikte 2019’da RBB için “Dope!” başlıklı on bölümlük bir radyo oyunu dizisi yazdı ve yapımcılığını üstlendi. Birlikte araştırmışlar, polislerle, eczacılarla, doktorlarla, hemşirelerle görüşmüşler. Şehirdeki insanlar baskıyla nasıl başa çıkıyor?
Bir roman farklı yasalara tabidir, karakterlerin çok daha fazla taslağa ihtiyacı vardır, onların bir fikir dünyası ve bir geçmişleri vardır, gerilim eğrisi 280 sayfayı aşmak zorundadır. Lucas Vogelsang’ın artık kitaptaki teşekkür listesinin başında olmasının bir nedeni var. Tim Staffel ona ilk versiyonu göndermişti ve ardından bir saat boyunca bunun işe yaramadığı söylendi. Bir yazar olarak yapması gerektiğini düşündüğü hiçbir şeyi yapmaması, kendi güçlü yönlerine dönmesi gerektiğini ona açıkça belirtti. Tim Staffel şunları söylüyor: “Sanki anahtarı bulup çevirmiş gibiydi. Volkspark Rehberge’de telefon görüşmesine gittim ve hemen eve gittim, taslak üzerinde çalışmaya başladım, sanki bir kurtuluştu.” Geri dönüşten bahsetmek isterseniz, işte burada başladı diyebiliriz. İşte o zaman yeniden yazar olduğunu anladı.
Bir Ağustos akşamı Berlin’deki SüdHaberlerki kilisenin siluetiEmmanuel Contini
Tim Staffel: “Yazmak benim konuşma biçimimdir”
Başka bir işe karar verdiğinde henüz deneysel olarak yazmaya devam ettiği romanın önce bir ajans, ardından da bir yayıncı tarafından kabul edileceğini beklemiyordu. Artık kazançlı işini edebiyat işiyle birleştirmesi gerekiyor. “Yeniden bir kitaba sahip olmak tuhaf. Çok hoş.” “Kitap fiyatı” ve “uzun liste” sözcükleri onun biraz romandaki, konuşmak istemediğinde sadece “hm” diyen Olli gibi tepki vermesine neden oluyor. Artık okuma tarihleri ve röportajlar var. Yayıncı, Pazartesi günü basın mensupları ve kitapçılarla Spree Nehri’ni geçmek için bir tekne kiraladı. Tim Staffel, Corona’dan sonra normale dönmenin onun için zor olduğunu söylüyor. “Pek dışarı çıkmadım. Ama şimdi, peki.”
Bir yazarın şunu söylemesi mantıklı geliyor: “Yazmak benim konuşma tarzımdır.” Ancak Tim Staffel, uzun bir süre kariyer değişiklikleri ve geri dönüşler hakkında konuştuktan sonra bu ifadeyi söylüyor. Belki de bekleyip ne kadarını açığa çıkarmak istediğini görmek istemiştir. “Kafamın içinde konuşma dili var ama ben onu yalnızca yazabiliyorum” diyor. “Yazarken bir dilim, bir sesim var, böylece düşündüğüm şeyleri söze dökebiliyorum. Bunu kaybetmek üzereydim.”
“SüdHaberler” romanına girdiğinizde ses kelimesi mükemmel bir şekilde uyuyor. Aşıkların, yaralı insanlarla dolu bir şehir içerisinde birbirlerine doğru ilerledikleri, metnin değişen perspektiflerden eşlik ettiği ritim, heyecan verici bir atmosfer yaratıyor. Burada da durum böyle, evet Vanessa ve Deniz bu sokaklarda bir yerlerde komşu olarak yaşıyorlar. Ve elbette burada da öyle değil, çünkü ses, Berlin’in çoğu zaman korkunç olan uyumsuzluklarını, birkaç okuma akşamı için uyum sağlayacak şekilde bir araya getiriyor. Tim Staffel, başka bir yerde yaşamayı hayal bile edemediğini söylüyor: “Berlin benim için her zaman bir sürtüşme yeri olmuştur, bir refah yeri değil, bu yüzden aynı zamanda bir ilham kaynağıdır”.
Tim Staffel henüz favori rolüne girmenin yolunu bulamadı. Veya: içeri girmenin yolunu bulun. İlk romanı Terrordrom’u 1998’de yayınladığında, Frank Castorf tarafından geniş çapta tartışıldı ve Volksbühne için uyarlandı. Bunu üç tane daha izledi; sonuncusu 2008’de, Staffel’in bizzat yönettiği Westerland adlı uzun metrajlı filme dayanarak ortaya çıktı. Halen radyo oyunları ve piyesler yazmasına rağmen edebiyat işi olarak adlandırılan çevrelerde pek yer almadı. Ve şimdi Kanon-Verlag tanıtım yazısında şunu yazıyor: “‘SüdHaberler’ Tim Staffel’in muhteşem geri dönüş romanı.”
Hasenheide’den Kottbusser Damm’a
Burada, BVG’nin kitabın adını mavi zemin üzerine beyaz olarak, reklam maliyeti olmadan 7 numaralı metro hattında teslim ettiği yerde duruyoruz. Dayanıklılık sporları yapan biri gibi ince, neredeyse 58 yaşında olan Tim Staffel, beyaz bir evi işaret ediyor. sevimli taret. Bu, 30 yıl önce şehre taşınmadan önce bile Berlin’deki ilk uğrak noktasıydı.Orada, Lilienthalstrasse’nin köşesinde, Volkspark Hasenheide girişinin çaprazında bir arkadaş yaşıyordu. Romandaki sahnelerden biri olan mahalle, biraz daha geniş bir alanda geçen ve yaklaşık 52. polis bölümüyle aynı büyüklükte olan bir sahnedir. Bu da erkek kahramanı Deniz’den kaynaklanmaktadır. Friesenstrasse’deki karargâhtan devriye arabasını Kottbusser Damm’a sürüyor. Tim Staffel uzun süredir burada yaşamıyor, sık sık taşınıyor: Prenzlauer Berg, Neukölln, Kreuzberg, şimdi Wedding’de evinde.
Randevu aldığımızda öğleden sonrayı seçti, aksi takdirde çalışma saatleri buna izin vermezdi ve bununla kalp kateter laboratuvarındaki işini kastediyordu. Bahsettiğimiz işten, edebiyattan daha uzak olanı hayal etmek zor.
İlan | Daha fazlasını okumak için kaydırın
Kitap
Tim Staffel: Güney Yıldızı. Roman. Canon, Berlin 2023. 288 sayfa, 25 euro
“Bir buçuk yıldır bu işi yapıyorum” diyor. “Amaç, sanatsal üretimi para kazanma baskısından kurtarmaktı.” Laboratuvarın lojistiğiyle ilgileniyor ve bazen hastaları tekerlekli sandalyede gezdiriyor, iyi, tatmin edici bir iş. Kültürel ortamdan profesyonel olarak ayrılma kararı uzun zaman aldı. Tim Staffel şöyle diyor: “Eskiden yazmakta olan şeyin -belli bir aciliyet veya tutkunun- eksik olduğunu fark ettim. Artık hayatımı kazanmak zorunda olmadığım bir şeyi hâlâ yapıp yapamayacağımı öğrenmek istedim.” İş aramaya başladı. Romanı da o yazdı. “Çünkü kendim için bir şeyler yapmam gerektiğini düşündüm.”
Böyle söylendiğinde kulağa çok kolay geliyor. Tim Staffel yavaş yavaş sohbete açılıyor ve birkaç yıldır hiçbir röportaj vermiyor. Yürüyoruz, konuşuyoruz ve kitaptaki yerleri görüyoruz, Urbanstrasse, büyük hastanenin bulunduğu Landwehr Kanalı, Bürknerstrasse, savaşan tekelerin heykelinin bulunduğu Hohenstaufenplatz.
Tim Staffel, aslında Hohenstaufenplatz olarak adlandırılan Zickenplatz’taEmmanuel Contini
Vanessa ve ikili ikili yaşam
Burası Deniz’in romanda bir şeyler yemek için durmayı sevdiği yer, baş kadın karakter Vanessa’nın onu ilk kez iş kıyafetleriyle gördüğü yer burası. Tim Staffel onun için “Giydiğin üniforma güzel,” dediğimi duyuyorum. “Ondan anlıyorum, Deniz bu söze ne diyeceğini bilmiyor. Polis üniformasıyla gurur duyuyor, hiç bu kadar bilgisiz olmamıştım. Güzel elbise, geri veriyor.” Bu, uyarıcı ve sakinleştirici satan dik başlı bir farmakolog ve barmen ile vardiyadan sonra Parkinson hastası babasıyla ilgilenen, genellikle dost canlısı bir polis memuru arasındaki aşk hikayesidir. Üniforma Vanessa’yı korkutuyor, ancak yazara göre: “İkili bir hayat yaşamaya karar veriyor.” Çünkü zaten evindeki eşyalarını – çifte hayat bir numaralı – birlikte yaşadığı adamdan saklıyor. Olli, Yeşiller Partisi’nin bir üyesidir ve sağlık politikasından sorumludur.
Tim Staffel bu hikâyeyi uzun süredir yanında taşıyordu. Muhabir Lucas Vogelsang ile birlikte 2019’da RBB için “Dope!” başlıklı on bölümlük bir radyo oyunu dizisi yazdı ve yapımcılığını üstlendi. Birlikte araştırmışlar, polislerle, eczacılarla, doktorlarla, hemşirelerle görüşmüşler. Şehirdeki insanlar baskıyla nasıl başa çıkıyor?
Bir roman farklı yasalara tabidir, karakterlerin çok daha fazla taslağa ihtiyacı vardır, onların bir fikir dünyası ve bir geçmişleri vardır, gerilim eğrisi 280 sayfayı aşmak zorundadır. Lucas Vogelsang’ın artık kitaptaki teşekkür listesinin başında olmasının bir nedeni var. Tim Staffel ona ilk versiyonu göndermişti ve ardından bir saat boyunca bunun işe yaramadığı söylendi. Bir yazar olarak yapması gerektiğini düşündüğü hiçbir şeyi yapmaması, kendi güçlü yönlerine dönmesi gerektiğini ona açıkça belirtti. Tim Staffel şunları söylüyor: “Sanki anahtarı bulup çevirmiş gibiydi. Volkspark Rehberge’de telefon görüşmesine gittim ve hemen eve gittim, taslak üzerinde çalışmaya başladım, sanki bir kurtuluştu.” Geri dönüşten bahsetmek isterseniz, işte burada başladı diyebiliriz. İşte o zaman yeniden yazar olduğunu anladı.
Bir Ağustos akşamı Berlin’deki SüdHaberlerki kilisenin siluetiEmmanuel Contini
Tim Staffel: “Yazmak benim konuşma biçimimdir”
Başka bir işe karar verdiğinde henüz deneysel olarak yazmaya devam ettiği romanın önce bir ajans, ardından da bir yayıncı tarafından kabul edileceğini beklemiyordu. Artık kazançlı işini edebiyat işiyle birleştirmesi gerekiyor. “Yeniden bir kitaba sahip olmak tuhaf. Çok hoş.” “Kitap fiyatı” ve “uzun liste” sözcükleri onun biraz romandaki, konuşmak istemediğinde sadece “hm” diyen Olli gibi tepki vermesine neden oluyor. Artık okuma tarihleri ve röportajlar var. Yayıncı, Pazartesi günü basın mensupları ve kitapçılarla Spree Nehri’ni geçmek için bir tekne kiraladı. Tim Staffel, Corona’dan sonra normale dönmenin onun için zor olduğunu söylüyor. “Pek dışarı çıkmadım. Ama şimdi, peki.”
Bir yazarın şunu söylemesi mantıklı geliyor: “Yazmak benim konuşma tarzımdır.” Ancak Tim Staffel, uzun bir süre kariyer değişiklikleri ve geri dönüşler hakkında konuştuktan sonra bu ifadeyi söylüyor. Belki de bekleyip ne kadarını açığa çıkarmak istediğini görmek istemiştir. “Kafamın içinde konuşma dili var ama ben onu yalnızca yazabiliyorum” diyor. “Yazarken bir dilim, bir sesim var, böylece düşündüğüm şeyleri söze dökebiliyorum. Bunu kaybetmek üzereydim.”
“SüdHaberler” romanına girdiğinizde ses kelimesi mükemmel bir şekilde uyuyor. Aşıkların, yaralı insanlarla dolu bir şehir içerisinde birbirlerine doğru ilerledikleri, metnin değişen perspektiflerden eşlik ettiği ritim, heyecan verici bir atmosfer yaratıyor. Burada da durum böyle, evet Vanessa ve Deniz bu sokaklarda bir yerlerde komşu olarak yaşıyorlar. Ve elbette burada da öyle değil, çünkü ses, Berlin’in çoğu zaman korkunç olan uyumsuzluklarını, birkaç okuma akşamı için uyum sağlayacak şekilde bir araya getiriyor. Tim Staffel, başka bir yerde yaşamayı hayal bile edemediğini söylüyor: “Berlin benim için her zaman bir sürtüşme yeri olmuştur, bir refah yeri değil, bu yüzden aynı zamanda bir ilham kaynağıdır”.