Her şeyden önce “Oh Boy” kutlandı: Berlin yayınevi Kanon-Verlag tarafından 12 Temmuz’da yayınlanan antoloji, erkeklik konusunu (öz)eleştirel bir şekilde ele alan 18 edebi metni bir araya getiriyor. Daniel Schreiber, Kristof Magnusson ve Kim de l’Horizon gibi önde gelen queer sesler dahil. Progresif, erkekliğe yeni bir bakış, tenor buydu. Ancak şimdi yayıncı yayını durduruyor.
Ne oldu? Bu arada yoğun eleştirilere maruz kalan metin, her şeyden önce yardımcı editör Valentin Moritz’in kendisine ait. “Mutlu bir insan” olarak adlandırılıyor ve oldukça talihsiz birinci şahıs anlatıcının sessizliği bozmadaki zorluğunu anlatıyor. tecavüzü hakkında: önce kendi kendine fail olduğunu kabul etmesi, ki bu kişinin kendi imajına ve dünya görüşüne uymaz; ama sonra en iyi arkadaşınla da bunun hakkında konuşmayı dene.
Valentin Moritz’in gerçek hayatta saldırdığı söylenen kadın şimdi kamuoyuna açıklandı; ayrıca kitabın boykot edilmesi çağrısında bulunduğu Instagram’da. RBB’nin, yayının onun için “midesine bir tekme” olduğunu söylediği aktarılıyor. Çünkü: Valentin Moritz’in saldırı hakkında edebi bir şekilde yazmamasını açıkça istiyordu.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
RBB, Ağustos 2022’de kadından Moritz’e gönderilen ve RBB’nin sahip olduğu bir cep telefonu mesajına atıfta bulunuyor: “Ne kadar isimsiz olursa olsun, saldırıyı kullanmanızı istemiyorum. […] Daha önce konuşma sırasında formüle edildiği gibi, işlediğin suçtan herhangi bir kâr elde edemezsin ve ayrıca beni suçlayamazsın.”
Oh oğlum: bugün erkeklik
ed. V. Donat Blum ve Valentin Moritz
Kanon-Verlag Berlin 2023. 238 sayfa, 22 avro
Meselenin özü, muhtemelen bu SMS’deki “ne kadar anonim olursa olsun”. Aslında, “Mutlu Bir İnsan” da anlatıcının gerçek suistimali hakkında çok az şey öğreniyoruz, kadın hakkında neredeyse hiçbir şey öğrenmiyoruz. Biller’in eski kız arkadaşının gizli gizli ayrıntılarını ortaya çıkaran ve bu nedenle daha sonra bir mahkeme tarafından yasaklanan Maxim Biller’in kendi kendine kurgu aşk romanı Esra’dan (2003) oldukça farklı.
Bununla birlikte, Valentin Moritz’in metni kendine atıfta bulunur ve sonrasıyla sınırlıdır, öyle ki tecavüzün kendisi metinde neredeyse boş bir merkez gibi kalır. Bunun neden olabileceğine dair şimdiden ipucu veriyor: “Ve eylemime isim verebiliyorum ama bunu kişilik haklarını koruyacak bir bağlama oturtamıyorum, rahatlatmaktan çok iç karartıcı” diyor.
Ve daha da detaylandırarak: “Odadaki fil belirsiz kaldığı ve oda tasvir bile edilmediği için, eylem de belirsiz kalıyor ve bu nedenle ya koridordaki beceriksiz bir söz gibi zararsız – ya da tam tersine vahşi bir tecavüz gibi tehdit edici. niyet. Tecavüz değildi, bundan çok uzaktı. Ama sadece sözel değil, fiziksel sınırların ihlali.”
Valentin Moritz’den “Mutlu Bir Adam”
Burada ifade edilen “baskı” bir bakıma metin için ibretliktir: anlatıcı korkunç olanı ifade edememekten, artık “iyi adamlardan” olmadığından muzdariptir. Bu acıların bu şekilde merkeze alınması eleştirilebilir. Çünkü mahremiyetine saygı duymadığı kadın muhtemelen çok daha fazla, çok daha beter acı çekiyordur.
Öte yandan, “Oh Boy” cildinin teması zaten erkeklerin kendi kendini sorgulamasıdır. Ancak Moritz, kurbanın iradesine karşı böyle bir metin yayınladığında gerçekten kendini ne kadar sorguladı?
Metnin muğlak kalmasının bir nedeni olarak doğrudan kişilik haklarına atıfta bulunmasının muhtemelen daha derin bir nedeni vardır: Kanon-Verlag artık metinle ilgili uzun süredir Haberin Detaylarıda tartışmalar olduğunu kabul etmiştir. Instagram’da yayınlanan iddialara verilen ilk “tepki”de, “Valentin Moritz, metninde belirli bir olaya atıfta bulunmadan veya olası gerçek insanları tanınabilir hale getirmeden bir faile hitap etmeyi seçmiştir” denildi.
Ancak 18 Ağustos Cuma günü, yayıncı nihayet ipi çekti: metnin yayınlanmasının bir hata olduğu anlaşıldı. “Oh Boy”u yaratma sürecinde Valentin Moritz, yayıncıya gerçek bir olay hakkında bilgi verdi. “Etkilenen biri olduğunu ve olayla ilgili bir metin yazmasını istemediğini açıkladı.” Moritz, “Oh Boy” projesinden çekilmeyi teklif etmişti.
“Daha sonra editörler ve yayıncı, etkilenenlerin hayırlarına yanıt vermenin ve tabu bir konuda utanç, pişmanlık ve damgalama ile ilgili bir metni mümkün kılmanın bir yolu olup olmayacağını yoğun bir şekilde tartıştı.” Böyle Bir Biri yolu gördü. yayınlanan metinde. “Ama bu yolun doğru olmadığı ortaya çıktı. Maalesef bunu çok geç fark ettik.”
Fiziksel kopyaların teslimi durduruldu. Metin artık e-kitaplardan kaldırılmıştır. Yazar, kazandığı tüm parayı kadın projelerine bağışlıyor ve artık kitap için bir okumaya gelmeyecek. Antolojinin yazarlarından bazıları o zamandan beri kendilerini metinden uzaklaştırdı. Kitapla daha fazla ilgilenmek istemiyorlar.
Bütün bunlardan sonra cevapsız kalan soru şudur: Failler failliklerini nasıl ifade edebilirler ve nasıl ifade edebilirler? Erkeklerin yanlış yaptıklarını ve suçluluk duyduklarını kabul etmeleri önemli olmaz mıydı? Bu bir sessizlik kültürünü kırmak için önemli olmaz mıydı? Ancak bu, kurbanları yeniden kurbanlar haline getirmeden nasıl yapılabilir? Şu çok açık: Kesinlikle sınırlarını bir kez daha hiçe sayarak değil.
Ne oldu? Bu arada yoğun eleştirilere maruz kalan metin, her şeyden önce yardımcı editör Valentin Moritz’in kendisine ait. “Mutlu bir insan” olarak adlandırılıyor ve oldukça talihsiz birinci şahıs anlatıcının sessizliği bozmadaki zorluğunu anlatıyor. tecavüzü hakkında: önce kendi kendine fail olduğunu kabul etmesi, ki bu kişinin kendi imajına ve dünya görüşüne uymaz; ama sonra en iyi arkadaşınla da bunun hakkında konuşmayı dene.
Valentin Moritz’in gerçek hayatta saldırdığı söylenen kadın şimdi kamuoyuna açıklandı; ayrıca kitabın boykot edilmesi çağrısında bulunduğu Instagram’da. RBB’nin, yayının onun için “midesine bir tekme” olduğunu söylediği aktarılıyor. Çünkü: Valentin Moritz’in saldırı hakkında edebi bir şekilde yazmamasını açıkça istiyordu.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
RBB, Ağustos 2022’de kadından Moritz’e gönderilen ve RBB’nin sahip olduğu bir cep telefonu mesajına atıfta bulunuyor: “Ne kadar isimsiz olursa olsun, saldırıyı kullanmanızı istemiyorum. […] Daha önce konuşma sırasında formüle edildiği gibi, işlediğin suçtan herhangi bir kâr elde edemezsin ve ayrıca beni suçlayamazsın.”
Oh oğlum: bugün erkeklik
ed. V. Donat Blum ve Valentin Moritz
Kanon-Verlag Berlin 2023. 238 sayfa, 22 avro
Meselenin özü, muhtemelen bu SMS’deki “ne kadar anonim olursa olsun”. Aslında, “Mutlu Bir İnsan” da anlatıcının gerçek suistimali hakkında çok az şey öğreniyoruz, kadın hakkında neredeyse hiçbir şey öğrenmiyoruz. Biller’in eski kız arkadaşının gizli gizli ayrıntılarını ortaya çıkaran ve bu nedenle daha sonra bir mahkeme tarafından yasaklanan Maxim Biller’in kendi kendine kurgu aşk romanı Esra’dan (2003) oldukça farklı.
Bununla birlikte, Valentin Moritz’in metni kendine atıfta bulunur ve sonrasıyla sınırlıdır, öyle ki tecavüzün kendisi metinde neredeyse boş bir merkez gibi kalır. Bunun neden olabileceğine dair şimdiden ipucu veriyor: “Ve eylemime isim verebiliyorum ama bunu kişilik haklarını koruyacak bir bağlama oturtamıyorum, rahatlatmaktan çok iç karartıcı” diyor.
Ve daha da detaylandırarak: “Odadaki fil belirsiz kaldığı ve oda tasvir bile edilmediği için, eylem de belirsiz kalıyor ve bu nedenle ya koridordaki beceriksiz bir söz gibi zararsız – ya da tam tersine vahşi bir tecavüz gibi tehdit edici. niyet. Tecavüz değildi, bundan çok uzaktı. Ama sadece sözel değil, fiziksel sınırların ihlali.”
Valentin Moritz’den “Mutlu Bir Adam”
Burada ifade edilen “baskı” bir bakıma metin için ibretliktir: anlatıcı korkunç olanı ifade edememekten, artık “iyi adamlardan” olmadığından muzdariptir. Bu acıların bu şekilde merkeze alınması eleştirilebilir. Çünkü mahremiyetine saygı duymadığı kadın muhtemelen çok daha fazla, çok daha beter acı çekiyordur.
Öte yandan, “Oh Boy” cildinin teması zaten erkeklerin kendi kendini sorgulamasıdır. Ancak Moritz, kurbanın iradesine karşı böyle bir metin yayınladığında gerçekten kendini ne kadar sorguladı?
Metnin muğlak kalmasının bir nedeni olarak doğrudan kişilik haklarına atıfta bulunmasının muhtemelen daha derin bir nedeni vardır: Kanon-Verlag artık metinle ilgili uzun süredir Haberin Detaylarıda tartışmalar olduğunu kabul etmiştir. Instagram’da yayınlanan iddialara verilen ilk “tepki”de, “Valentin Moritz, metninde belirli bir olaya atıfta bulunmadan veya olası gerçek insanları tanınabilir hale getirmeden bir faile hitap etmeyi seçmiştir” denildi.
Ancak 18 Ağustos Cuma günü, yayıncı nihayet ipi çekti: metnin yayınlanmasının bir hata olduğu anlaşıldı. “Oh Boy”u yaratma sürecinde Valentin Moritz, yayıncıya gerçek bir olay hakkında bilgi verdi. “Etkilenen biri olduğunu ve olayla ilgili bir metin yazmasını istemediğini açıkladı.” Moritz, “Oh Boy” projesinden çekilmeyi teklif etmişti.
“Daha sonra editörler ve yayıncı, etkilenenlerin hayırlarına yanıt vermenin ve tabu bir konuda utanç, pişmanlık ve damgalama ile ilgili bir metni mümkün kılmanın bir yolu olup olmayacağını yoğun bir şekilde tartıştı.” Böyle Bir Biri yolu gördü. yayınlanan metinde. “Ama bu yolun doğru olmadığı ortaya çıktı. Maalesef bunu çok geç fark ettik.”
Fiziksel kopyaların teslimi durduruldu. Metin artık e-kitaplardan kaldırılmıştır. Yazar, kazandığı tüm parayı kadın projelerine bağışlıyor ve artık kitap için bir okumaya gelmeyecek. Antolojinin yazarlarından bazıları o zamandan beri kendilerini metinden uzaklaştırdı. Kitapla daha fazla ilgilenmek istemiyorlar.
Bütün bunlardan sonra cevapsız kalan soru şudur: Failler failliklerini nasıl ifade edebilirler ve nasıl ifade edebilirler? Erkeklerin yanlış yaptıklarını ve suçluluk duyduklarını kabul etmeleri önemli olmaz mıydı? Bu bir sessizlik kültürünü kırmak için önemli olmaz mıydı? Ancak bu, kurbanları yeniden kurbanlar haline getirmeden nasıl yapılabilir? Şu çok açık: Kesinlikle sınırlarını bir kez daha hiçe sayarak değil.