Sahnenin solundaki masada sıra sıra bira şişeleri bulunan bazı adamların zaman zaman yaktıkları sigaralardan dolayı sahnede gri bulutlar geçiyor. Eğer yoğunlaşırlarsa, Süs ve Suç’tan bir müzisyenin çalıştırdığı küçük duman makinesinden geliyorlar. Cuma akşamı Volksbühne’deki duman, biletleri tükenen büyük salondaki seyirciler, programa katkıda bulunanlar ve burada anılan adam: Bert Papenfuß arasında belirsiz ama görünür bir bağlantı gibi görünüyor.
26 Ağustos’ta Berlin’de hayatını kaybeden şair, editör, müzisyen ve bar sahibi ekrandan aşağıya bakıyor. Hüzün köşeleriyle susmak değil, konuşmak. İlk filminden bir alıntıda Duvar döneminde Doğu’da alternatif sahnenin ortaya çıkışı hakkında bilgi veriyor, Stasi’nin ifşaatlarından kısa bir bölüm olarak bahsediyor ve ardından Köleler veya Köle Ayaklanması gibi dergilerde ve ardından da Köle Ayaklanması gibi dergilerde yaşananları anlatıyor. barlar. Akşam boyunca bu sözler, hepsi de kendi şiirlerini okuyan veya ölülerden alıntılar yapan Papenfuß’la az çok uzun bir eser yürüten şairlerin kısa görünümlerinin sıralandığı bir şerit haline geliyor.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Kendi işi
Moderatör Jürgen Kuttner, Bert Papenfuß’un kültür makarna işletim sisteminden kurtulduğunu ve kendi şirketi haline geldiğini söylüyor. Onu melankolik olmaktan ziyade yüksek sesle ve öfkeli bir şekilde hatırlayanlar şirket üyeleridir. Bu uyuyor.
Peter Wawerzinek, denizcilerin hikayelerini denizciler tarafından takip edilen bir şiir okuyor; anarşi rehberi Klaus Störtebeker’in Kuzey Almanca Papenfuß dilini biliyor. Kai Pohl, pislik meleklerin okuduğu rüya tanıkları atlasından bahsediyor ve Annett Gröschner, açıkça ironik bir mesafeyle, Doğulu kadınla ilgili doksanlardan kalma bir şiiri haykırıyor. JanFactor, Papenfuß şiirlerinin satırlarından diyalog cümleleri oluşturduğu 2022 tarihli “Trottel” adlı romanından bir bölüm okuyor.
Avangard ölüyor
İkinci filmde, Süs ve Suç gruplarının Pekin’deki Sonbahar konserleri arasında Bert Papenfuß özgürlükten bahsediyor. Film 2020 yapımı. Demokrasi ile sermaye birbirine uymuyor, bunu gördük. Çözüm olarak genel grevi öneriyor ki aslında çok basit: “Herkes çalışamaz.”
Guillaume Paoli’nin çeşitli projelere ilişkin anıları, konu greve geldiğinde merhumun bir rol model olmadığını gösterdi. Prenzlauer Berg’e sağlanan anti-kapitalist kemik parası ticari başarı nedeniyle başarısız oldu, galeriler ve müzeler bunun için yarıştı. Ve Kaffee Burger’in devralınması aslında turistlerin Torstrasse’ye taşınmasını tetikledi. “Avangard ölüyor ama teslim olmuyor.” Bert Papenfuß Cumartesi günü toprağa verildi.
26 Ağustos’ta Berlin’de hayatını kaybeden şair, editör, müzisyen ve bar sahibi ekrandan aşağıya bakıyor. Hüzün köşeleriyle susmak değil, konuşmak. İlk filminden bir alıntıda Duvar döneminde Doğu’da alternatif sahnenin ortaya çıkışı hakkında bilgi veriyor, Stasi’nin ifşaatlarından kısa bir bölüm olarak bahsediyor ve ardından Köleler veya Köle Ayaklanması gibi dergilerde ve ardından da Köle Ayaklanması gibi dergilerde yaşananları anlatıyor. barlar. Akşam boyunca bu sözler, hepsi de kendi şiirlerini okuyan veya ölülerden alıntılar yapan Papenfuß’la az çok uzun bir eser yürüten şairlerin kısa görünümlerinin sıralandığı bir şerit haline geliyor.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Kendi işi
Moderatör Jürgen Kuttner, Bert Papenfuß’un kültür makarna işletim sisteminden kurtulduğunu ve kendi şirketi haline geldiğini söylüyor. Onu melankolik olmaktan ziyade yüksek sesle ve öfkeli bir şekilde hatırlayanlar şirket üyeleridir. Bu uyuyor.
Peter Wawerzinek, denizcilerin hikayelerini denizciler tarafından takip edilen bir şiir okuyor; anarşi rehberi Klaus Störtebeker’in Kuzey Almanca Papenfuß dilini biliyor. Kai Pohl, pislik meleklerin okuduğu rüya tanıkları atlasından bahsediyor ve Annett Gröschner, açıkça ironik bir mesafeyle, Doğulu kadınla ilgili doksanlardan kalma bir şiiri haykırıyor. JanFactor, Papenfuß şiirlerinin satırlarından diyalog cümleleri oluşturduğu 2022 tarihli “Trottel” adlı romanından bir bölüm okuyor.
Avangard ölüyor
İkinci filmde, Süs ve Suç gruplarının Pekin’deki Sonbahar konserleri arasında Bert Papenfuß özgürlükten bahsediyor. Film 2020 yapımı. Demokrasi ile sermaye birbirine uymuyor, bunu gördük. Çözüm olarak genel grevi öneriyor ki aslında çok basit: “Herkes çalışamaz.”
Guillaume Paoli’nin çeşitli projelere ilişkin anıları, konu greve geldiğinde merhumun bir rol model olmadığını gösterdi. Prenzlauer Berg’e sağlanan anti-kapitalist kemik parası ticari başarı nedeniyle başarısız oldu, galeriler ve müzeler bunun için yarıştı. Ve Kaffee Burger’in devralınması aslında turistlerin Torstrasse’ye taşınmasını tetikledi. “Avangard ölüyor ama teslim olmuyor.” Bert Papenfuß Cumartesi günü toprağa verildi.