Yardım alan bireylerin bir kısmı geldiklerinde yaşadıkları şeyin ne olduğunu bilmeyebiliyorlar. Ne hissediyorsun sorusunun yanıtı ‘İyiyim’ , ‘Bilmiyorum’ ya da derin bir sessizlik oluyor birtakım vakit içinderda. Bu da ‘ Ben kimim?’ sorusunun yanıtını bulmayı zorlaştırıyor ki bu mevzuyu sonrasındasındaki paylaşımlarımda anlatmaya çalışacağım.
Ergenlik devri asiliğiyle meşhurdur halk içinde. Bu asiliğin birden fazla vakit hormonlarla ilgili olduğuna dair yaygın bir fikir var. Tabi ki bunun biyolojik kısmı yadsınamaz. Bunun yalnızca biyolojik bir müddetç olduğunu düşünmek ruhsal kısmının seçeneklere sokulmuyor oluşu sonrasındasında daha sıkıntı sonuçlara sürükleyebilir. senelerca ailenin gerçek olarak dayattığı şeylerin hakikat olmadığını fark ettiği anda başkaldırı başlar. Buda ergenlik çağlarına denk geldiği için birden fazla vakit ergenlik deyip geçiştiriliyor maalesef.
Kişinin hislerini tanımlayamama halinin epey sıkıntı olmasının yanı sıra daha zoru ona öğretilen ve gerçek olarak kabul ettiği fikrin ömrünü ne kadar fonksiyonsuz ve yorucu hale getirdiğini bilmeden yaşamak.
Pekala, nereden başlayacağız bilmediğimiz şeyi bilmeye yahut bildiğimiz şeyin sahiden kendi filtremizden geçerek düşünülüp farkında olarak yaşadığımız şey mi yoksa bize dayatılmış şeyler mi olup olmadığına?
Biraz daha somutlaştırmak isterim bunu, fazlaca sevdiğim bir hocamın da metaforu takviyesiyle. Hayatta iki cins yazılım vardır. Biri Doğal Yazılım başkası Toplumsal Yazılım. Doğal Yazılım, evrimsel olarak bize kodlanmış hepimizde var olan temel hisler olarak özetleyebiliriz. Sevinç, ıstırap, dehşet, öfke, tiksinme ve şaşkınlık olmak üzere 6 temel hissimiz var. Bir de Toplumsal Yazılım var. Bu da bize ailemiz ve etrafımız tarafınca öğretilmiş şeyler. Küçük yaşlarda ruhsal dişimiz olmadığı için buna çiğnemeden yuttuğumuz şeylerde diyebiliriz. Sorun bu kıymet yargılarının olması değil. Biz toplumsal varlıklarız. Öğrenerek büyüyüp gelişiyoruz. Sıkıntı bunların beşerler tarafınca kurgulandığını unutup buna mutlakmışçasına inanıp kendimizi bunların mahpusunda tutmakta. Örneğin başarmalısın, hoş olmalısın, fedakâr olmalısın üzere yüzlerce –meli/-malı tohumları atılan çocuğun büyümesiyle tohumlarında büyüdüğünü ve bununla büyüyen çocuğun ömrünü bu öğretiler doğrultusunda yaşaması bir Toplumsal Yazılım’dır.
Doğal Yazılımlarımızın hepsinin bir fonksiyonu varken Toplumsal Yazılımlarımızın birçoğu fonksiyonsuz biçimde kullanılıyor. Bir aslanla karşılaştığımızda doğal olarak korkarız. Bize kaç yahut savaş üzere fonksiyonel bir düzenek sağlıyor evrim. Bir başka değerli ayrım da bunların hepsinin artık ve burada gerçekleşiyor oluşu.
Toplumsal Yazılıma en uygun örneklerden biri tasa. Pekala ya tasa hangi vakit diliminde ve fonksiyonu ne? Başarmalısın, para kazanmalısın, kazanmalısın diyen bir ailenin çocuğu bir daha sonraki adımı düşünmeye başlayabilir. Her daim gelecekte yaşama ihtimali çok yüksektir. bu türlü artık korku başlayabilir. Başarısızlığı kabul etmeyebilir. Her başarısızlıkla ilgili bir sinyalle karşılaştığında felaket senaryoları düşünmeye başlayabilir. Bununla baş edemediği takdirde vücudu ihtar vermeye başlayabilir ve his, niyet, vücut boyutunda bütün bozulmaya başlayabilir. Bu kimi vakit telaffuz yerine ailenin aksiyonları ile de gerçekleşebilir. Her daim saçını süpürge eden ve herkes için koşturan ve kendine vakit ayırmayan annenin çocuğu, gördüğü öteki bir davranış olmadığı için etrafına kendinden vererek davranmaya başlayabilir. Buda izleyerek öğrendiğimiz bir Toplumsal Yazılımdır.
Herhangi bir şeye öfkelendiğinizde, ani parladığınızda orada, az yahut hayli davranışlarımızın altında dizleri yaralı çocukluğumuz olabilir. Tek başına kâfi olmasa da her daim bu bildiğim şeyi nereden biliyorum sorusunu kendimize sormak Toplumsal Yazılımlarımızı keşfetmemize yardımcı olacaktır.
Ergenlik devri asiliğiyle meşhurdur halk içinde. Bu asiliğin birden fazla vakit hormonlarla ilgili olduğuna dair yaygın bir fikir var. Tabi ki bunun biyolojik kısmı yadsınamaz. Bunun yalnızca biyolojik bir müddetç olduğunu düşünmek ruhsal kısmının seçeneklere sokulmuyor oluşu sonrasındasında daha sıkıntı sonuçlara sürükleyebilir. senelerca ailenin gerçek olarak dayattığı şeylerin hakikat olmadığını fark ettiği anda başkaldırı başlar. Buda ergenlik çağlarına denk geldiği için birden fazla vakit ergenlik deyip geçiştiriliyor maalesef.
Kişinin hislerini tanımlayamama halinin epey sıkıntı olmasının yanı sıra daha zoru ona öğretilen ve gerçek olarak kabul ettiği fikrin ömrünü ne kadar fonksiyonsuz ve yorucu hale getirdiğini bilmeden yaşamak.
Pekala, nereden başlayacağız bilmediğimiz şeyi bilmeye yahut bildiğimiz şeyin sahiden kendi filtremizden geçerek düşünülüp farkında olarak yaşadığımız şey mi yoksa bize dayatılmış şeyler mi olup olmadığına?
Biraz daha somutlaştırmak isterim bunu, fazlaca sevdiğim bir hocamın da metaforu takviyesiyle. Hayatta iki cins yazılım vardır. Biri Doğal Yazılım başkası Toplumsal Yazılım. Doğal Yazılım, evrimsel olarak bize kodlanmış hepimizde var olan temel hisler olarak özetleyebiliriz. Sevinç, ıstırap, dehşet, öfke, tiksinme ve şaşkınlık olmak üzere 6 temel hissimiz var. Bir de Toplumsal Yazılım var. Bu da bize ailemiz ve etrafımız tarafınca öğretilmiş şeyler. Küçük yaşlarda ruhsal dişimiz olmadığı için buna çiğnemeden yuttuğumuz şeylerde diyebiliriz. Sorun bu kıymet yargılarının olması değil. Biz toplumsal varlıklarız. Öğrenerek büyüyüp gelişiyoruz. Sıkıntı bunların beşerler tarafınca kurgulandığını unutup buna mutlakmışçasına inanıp kendimizi bunların mahpusunda tutmakta. Örneğin başarmalısın, hoş olmalısın, fedakâr olmalısın üzere yüzlerce –meli/-malı tohumları atılan çocuğun büyümesiyle tohumlarında büyüdüğünü ve bununla büyüyen çocuğun ömrünü bu öğretiler doğrultusunda yaşaması bir Toplumsal Yazılım’dır.
Doğal Yazılımlarımızın hepsinin bir fonksiyonu varken Toplumsal Yazılımlarımızın birçoğu fonksiyonsuz biçimde kullanılıyor. Bir aslanla karşılaştığımızda doğal olarak korkarız. Bize kaç yahut savaş üzere fonksiyonel bir düzenek sağlıyor evrim. Bir başka değerli ayrım da bunların hepsinin artık ve burada gerçekleşiyor oluşu.
Toplumsal Yazılıma en uygun örneklerden biri tasa. Pekala ya tasa hangi vakit diliminde ve fonksiyonu ne? Başarmalısın, para kazanmalısın, kazanmalısın diyen bir ailenin çocuğu bir daha sonraki adımı düşünmeye başlayabilir. Her daim gelecekte yaşama ihtimali çok yüksektir. bu türlü artık korku başlayabilir. Başarısızlığı kabul etmeyebilir. Her başarısızlıkla ilgili bir sinyalle karşılaştığında felaket senaryoları düşünmeye başlayabilir. Bununla baş edemediği takdirde vücudu ihtar vermeye başlayabilir ve his, niyet, vücut boyutunda bütün bozulmaya başlayabilir. Bu kimi vakit telaffuz yerine ailenin aksiyonları ile de gerçekleşebilir. Her daim saçını süpürge eden ve herkes için koşturan ve kendine vakit ayırmayan annenin çocuğu, gördüğü öteki bir davranış olmadığı için etrafına kendinden vererek davranmaya başlayabilir. Buda izleyerek öğrendiğimiz bir Toplumsal Yazılımdır.
Herhangi bir şeye öfkelendiğinizde, ani parladığınızda orada, az yahut hayli davranışlarımızın altında dizleri yaralı çocukluğumuz olabilir. Tek başına kâfi olmasa da her daim bu bildiğim şeyi nereden biliyorum sorusunu kendimize sormak Toplumsal Yazılımlarımızı keşfetmemize yardımcı olacaktır.