Ev
Kültür
Bautzen çevresindeki bölgeden nadir bir bülbül olan Kito Lorenc
Kito Lorenc’in bir şiir kitabı, mülkten şehvetli ve yaramaz şiirlerin yanı sıra Sorbian şiirlerinin Almanca çevirileriyle şaşırtıyor.
Kito Lorenc, 2005 yılında Bautzen şehri yakınlarındaki von Wuischke’deki dairesinde masasında fotoğraflandı.Wolfgang Wittchen/dpa
Sonunda, Kito Lorenc’in şiirlerinde geçen zaman boyunca eleştirel ve nazikçe şarkı söylediğini duyabilirsiniz. Petrarca baskısında Michael Krüger tarafından düzenlenen “Zamanı değildi” şiir cildi, neredeyse altmış yıllık şiirsel çalışmalardan bir seçkiyi ve çevresindeki kendi “tarlalarına” şefkatli bağlılıkla dolu malikaneden yayınlanmamış şiirleri bir araya getiriyor. Bautzen.
“Haziran ortasında”, ölümünden sonra en güzel buluntulardan biridir. Heuwende’nin zamanını, Lorenc’in Wuischke’deki Sorbya anavatanında deneyimlenebileceği şekliyle anlatıyor: “Haziran ayının ortalarında / gündüz, gece soluyoruz / çim kokusu, bugün her şey / bizim için samana dönüşüyor. ” Şairin elinde mis kokulu saman birdenbire narkotik bir lirik yapıya, kesintili kafiyelerden oluşan bir şarkıya dönüşür. Evet, Lorenc’in dünyası parıldıyor, Sorbça ve Almanca olmak üzere iki dilde fısıldıyor, örneğin, “Sorbça’da kolij denilen” düğümlü bir tarlanın ortasında yabani otları temizleyen bir kadının nasıl dışkıladığına dair muzip bir tanım verildiğinde.
Kafanın yarısı ölüyor
Bazen şiirlerde parabolik bir düzlem vardır. Örneğin, “tek taraflı ıhlamur ağacı”, iki gövdeli bir ağaç, “tacının yarısını kaybetme / ölmezse / bölünmenin yarasından” tehlikesiyle karşı karşıya: bu, Alman-Alman tarihine bir gönderme mi? yoksa ıhlamur ağacı, Alman ve Sorbyalı şair “Zwiesel” Lorenc’in kendisi için bir benzetme mi, diye soruyor Michael Krüger bilgili sonsözünde.
Yeni şiirler: Durs Grünbein Berlin’ine bakıyor – bu “eski cinayet bölgesi”
1938’de Yukarı Sorbya’nın Schleife kasabasında doğan Lorenc, on dört yaşında Sorbca öğrendi ve kısa süre sonra sadece Almanca değil, Sorbça da şiirler yazmaya başladı. Özellikle 1961’de Sorbian şiirleriyle ilk çıkışını yaptığı ve 1966’da Yukarı Lusatia’daki küçük bir nehrin adı olan ikinci şiir cildi “Struga” iki dilli olarak yayınlandığından beri dikkate değer. Leipzig’de Slav çalışmaları okuduktan sonra Lorenc, Yukarı Lusatia’da tekrar yaşadı.
Gerhard Wolf için ölüm ilanı: Şairin arkadaşı
Ayrıca sonuna kadar Sorbca yazdı: Hochkirch’teki mezarlığın bir parçası olan “Zugigen Winkel”deki ailesinin mezarını ziyaret eden yaşlı bir adam veya “çocukluğunda” kafası kesilmiş bir horoz hakkında. 2017’de ölen Kito Lorenc artık bunu kendi başına yapamayacak durumda olduğundan, son Sorbian şiir cildindeki şiirler şimdi Róža Domašcyna, Ilma Rakusa ve Kerstin Hensel tarafından Almanca’ya çevrildi. Özel bir liyakat olan yeni ciltte, orijinal ve Almanca olarak okuyabilirsiniz. Bu, kitaba adını veren şiiri içerir: “Zamanı değildi”. İçinde Lorenc, Sorbca kimliğinin geçmişte bastırılmasını, saklanan yaşamı ve gerçek olmayan bir zamanın hayaletinin Sorbca’nın dilbilgisel bir biçimi olan “ikili”deki sessizliği anlatıyor.
“It was not the time” sizi altmış yıllık parlak şiirlerle Lorenc’i yeniden keşfetmeye davet ediyor: örneğin “Big Popanz’a Karşı”daki dil oyunları veya “Flurbereinigung”daki zerafet sözleri. Bununla birlikte, şiirinin basso sürekliliği, Lorenc’in bir zamanlar Johannes Bobrowski’ye adadığı mısralarla tanımlanabilir: “kunduzun enderliği / eseri: vahşi / acı ağaçları / kesilmiş, duvarlara örülmüş / aşk”.
Kito Lorenc: Zamanı değildi. şiirler Seçme ve Michael Krüger’in sonsözüyle. Wallstein, Göttingen 2023, 163 sayfa, 22 Euro
Arşiv açılışı, kitap tanıtımı ve okuması 21 Mart Salı, 19:00, Academy of Arts, Pariser Platz
Kültür
Bautzen çevresindeki bölgeden nadir bir bülbül olan Kito Lorenc
Kito Lorenc’in bir şiir kitabı, mülkten şehvetli ve yaramaz şiirlerin yanı sıra Sorbian şiirlerinin Almanca çevirileriyle şaşırtıyor.
Kito Lorenc, 2005 yılında Bautzen şehri yakınlarındaki von Wuischke’deki dairesinde masasında fotoğraflandı.Wolfgang Wittchen/dpa
Sonunda, Kito Lorenc’in şiirlerinde geçen zaman boyunca eleştirel ve nazikçe şarkı söylediğini duyabilirsiniz. Petrarca baskısında Michael Krüger tarafından düzenlenen “Zamanı değildi” şiir cildi, neredeyse altmış yıllık şiirsel çalışmalardan bir seçkiyi ve çevresindeki kendi “tarlalarına” şefkatli bağlılıkla dolu malikaneden yayınlanmamış şiirleri bir araya getiriyor. Bautzen.
“Haziran ortasında”, ölümünden sonra en güzel buluntulardan biridir. Heuwende’nin zamanını, Lorenc’in Wuischke’deki Sorbya anavatanında deneyimlenebileceği şekliyle anlatıyor: “Haziran ayının ortalarında / gündüz, gece soluyoruz / çim kokusu, bugün her şey / bizim için samana dönüşüyor. ” Şairin elinde mis kokulu saman birdenbire narkotik bir lirik yapıya, kesintili kafiyelerden oluşan bir şarkıya dönüşür. Evet, Lorenc’in dünyası parıldıyor, Sorbça ve Almanca olmak üzere iki dilde fısıldıyor, örneğin, “Sorbça’da kolij denilen” düğümlü bir tarlanın ortasında yabani otları temizleyen bir kadının nasıl dışkıladığına dair muzip bir tanım verildiğinde.
Kafanın yarısı ölüyor
Bazen şiirlerde parabolik bir düzlem vardır. Örneğin, “tek taraflı ıhlamur ağacı”, iki gövdeli bir ağaç, “tacının yarısını kaybetme / ölmezse / bölünmenin yarasından” tehlikesiyle karşı karşıya: bu, Alman-Alman tarihine bir gönderme mi? yoksa ıhlamur ağacı, Alman ve Sorbyalı şair “Zwiesel” Lorenc’in kendisi için bir benzetme mi, diye soruyor Michael Krüger bilgili sonsözünde.
Yeni şiirler: Durs Grünbein Berlin’ine bakıyor – bu “eski cinayet bölgesi”
1938’de Yukarı Sorbya’nın Schleife kasabasında doğan Lorenc, on dört yaşında Sorbca öğrendi ve kısa süre sonra sadece Almanca değil, Sorbça da şiirler yazmaya başladı. Özellikle 1961’de Sorbian şiirleriyle ilk çıkışını yaptığı ve 1966’da Yukarı Lusatia’daki küçük bir nehrin adı olan ikinci şiir cildi “Struga” iki dilli olarak yayınlandığından beri dikkate değer. Leipzig’de Slav çalışmaları okuduktan sonra Lorenc, Yukarı Lusatia’da tekrar yaşadı.
Gerhard Wolf için ölüm ilanı: Şairin arkadaşı
Ayrıca sonuna kadar Sorbca yazdı: Hochkirch’teki mezarlığın bir parçası olan “Zugigen Winkel”deki ailesinin mezarını ziyaret eden yaşlı bir adam veya “çocukluğunda” kafası kesilmiş bir horoz hakkında. 2017’de ölen Kito Lorenc artık bunu kendi başına yapamayacak durumda olduğundan, son Sorbian şiir cildindeki şiirler şimdi Róža Domašcyna, Ilma Rakusa ve Kerstin Hensel tarafından Almanca’ya çevrildi. Özel bir liyakat olan yeni ciltte, orijinal ve Almanca olarak okuyabilirsiniz. Bu, kitaba adını veren şiiri içerir: “Zamanı değildi”. İçinde Lorenc, Sorbca kimliğinin geçmişte bastırılmasını, saklanan yaşamı ve gerçek olmayan bir zamanın hayaletinin Sorbca’nın dilbilgisel bir biçimi olan “ikili”deki sessizliği anlatıyor.
“It was not the time” sizi altmış yıllık parlak şiirlerle Lorenc’i yeniden keşfetmeye davet ediyor: örneğin “Big Popanz’a Karşı”daki dil oyunları veya “Flurbereinigung”daki zerafet sözleri. Bununla birlikte, şiirinin basso sürekliliği, Lorenc’in bir zamanlar Johannes Bobrowski’ye adadığı mısralarla tanımlanabilir: “kunduzun enderliği / eseri: vahşi / acı ağaçları / kesilmiş, duvarlara örülmüş / aşk”.
Kito Lorenc: Zamanı değildi. şiirler Seçme ve Michael Krüger’in sonsözüyle. Wallstein, Göttingen 2023, 163 sayfa, 22 Euro
Arşiv açılışı, kitap tanıtımı ve okuması 21 Mart Salı, 19:00, Academy of Arts, Pariser Platz