Yürek ister zira sevmek ve aşık olmak memnunluk, sevinç ve sevinç üzere olumlu hisleri bize yaşatırken birlikteinde öfke, keder, incinme üzere olumsuz bir his yumağı daha getirir. Bu yüzden kolay değildir aşık olmak ve sevmek.
Hepimiz severiz aşık olmayı ve sevmeyi. Lakin sevmek ve aşık olmanın getirdiği daha doğrusu getirebileceği olumsuz hisleri istemeyiz. Çok zorlanırız. Bu sıkıntı hislerin yanında bir de sorumluluk getirir birlikteinde. Sevgi ve aşk sorumluluğu bir anlık olan bir şey değildir. “Seni seviyorum” yahut “Sana aşığım” dediğimizde bizim ağzımız ile ötekinin kulağı içinde bir mukavele oluşmuştur artık. Bu mukavele gereği sevgimize sahip çıkmak, aşkımızı sürdürmek için daima olarak emek vermek ve alakamızı korumak ya da geliştirmek için sorumluluk alırız. Bu yüzden kolay değildir sevmek ve aşık olmak.
Bu güç hisleri ve sorumluluğu almak istemeyen bireyler yakınlaşmaktan uzak durmaktadır. Bir manada kendini korumak için. Zira sevdiğimizde yahut aşık olduğumuzda reddedilmeyi, hayal kırıklığına uğramayı, kendini kaybetmeyi, terk edilmeyi ve sevilmeye bedel görülmemeyi göze alırız. Bunları göze alamadığımızda da sevgiden ve aşktan uzak duruyoruz ya da sevgi ve aşka kendimizi veremiyoruz. Daima az ve daima eksik yaşıyoruz sevgimizi ve aşkımızı ya da aşklarımızı…
Tıpkı hayat üzere duygusal dünyamız da tezatları birlikte barındırır. Olumlu ve olumsuz hisler birebir taraftadır aslında kimi vakit onlar kimi vakit başkaları ön plana çıkabilir. ötekinin görünmesini sağlayan da aslında tezatının varlığı değil mi?
Seçim bizim, ya kaygılarımıza kapılıp olumlu hisleri da fazlaca yaşamaktan uzak dururuz ya da kaygılarımızı göze alıp sevgi ve aşkımızı tabanına kadar yaşarız. Hepsi bir istikrar halinde cereyan ediyor sonuçta…
Aşkınıza ve sevginize sahip çıktığınız, olumlu ve olumsuz hislerinize da sahip çıkıp geliştiğiniz bir hayat dileğiyle…
Hepimiz severiz aşık olmayı ve sevmeyi. Lakin sevmek ve aşık olmanın getirdiği daha doğrusu getirebileceği olumsuz hisleri istemeyiz. Çok zorlanırız. Bu sıkıntı hislerin yanında bir de sorumluluk getirir birlikteinde. Sevgi ve aşk sorumluluğu bir anlık olan bir şey değildir. “Seni seviyorum” yahut “Sana aşığım” dediğimizde bizim ağzımız ile ötekinin kulağı içinde bir mukavele oluşmuştur artık. Bu mukavele gereği sevgimize sahip çıkmak, aşkımızı sürdürmek için daima olarak emek vermek ve alakamızı korumak ya da geliştirmek için sorumluluk alırız. Bu yüzden kolay değildir sevmek ve aşık olmak.
Bu güç hisleri ve sorumluluğu almak istemeyen bireyler yakınlaşmaktan uzak durmaktadır. Bir manada kendini korumak için. Zira sevdiğimizde yahut aşık olduğumuzda reddedilmeyi, hayal kırıklığına uğramayı, kendini kaybetmeyi, terk edilmeyi ve sevilmeye bedel görülmemeyi göze alırız. Bunları göze alamadığımızda da sevgiden ve aşktan uzak duruyoruz ya da sevgi ve aşka kendimizi veremiyoruz. Daima az ve daima eksik yaşıyoruz sevgimizi ve aşkımızı ya da aşklarımızı…
Tıpkı hayat üzere duygusal dünyamız da tezatları birlikte barındırır. Olumlu ve olumsuz hisler birebir taraftadır aslında kimi vakit onlar kimi vakit başkaları ön plana çıkabilir. ötekinin görünmesini sağlayan da aslında tezatının varlığı değil mi?
Seçim bizim, ya kaygılarımıza kapılıp olumlu hisleri da fazlaca yaşamaktan uzak dururuz ya da kaygılarımızı göze alıp sevgi ve aşkımızı tabanına kadar yaşarız. Hepsi bir istikrar halinde cereyan ediyor sonuçta…
Aşkınıza ve sevginize sahip çıktığınız, olumlu ve olumsuz hislerinize da sahip çıkıp geliştiğiniz bir hayat dileğiyle…