ANI YAŞAMA ARZUSU
FARKINDA OLMASAKTA ELİMİZDE Kİ TEK GERÇEK YAŞADIĞIMIZ ‘AN’
Danışanlarımın en epey gözden kaçırdığı durum bu olsa gerek. En hayli karşılaştığı sorularından başında ‘Gelecek korkusu yaşıyorum.’ ya da ‘ bunu haketmedim’ üzere telaffuzlar gelmektedir. Aslına bakarsak öteki bir vakit diliminde (geçmiş olaylar ya da gelecek) ki olayları, şahısları düşünerek geçiyor vaktimiz… Otokontrol düzeneğimiz o kadar yüksek ki, geçmişte bitmiş olayları yada gelecekte yaşanmamış olayları denetim etmeye çalışıyoruz… Bu durumun bize güzel geleceğini düşünüyoruz lakin bilakis korku seviyemizi arttırmaktadır.
Unuttuğumuz şey geçmişin bittiği gerçeğidir. Cümleye bakarsak biraz enteresan dimi. Geçmiş esasen bitmiş olacak. Pekala bu biçimde biz niye bitmiş bir olayı düşünerek ya da sorun ederek günümüzü ortasında bulunduğumuz anı cezalandırıyoruz. Evet geçmişi düşünüp ondan ders çıkarmak hoş, lakin geçimişi düşünüp kendi ortasında yine tekrar yaşamak hoş olmadığı üzere zordurda… 1 sene evvelki hadisedeki öfke hissini bir sene boyunca taşıyıp, olay her aklına geldiğinde tıpkı öfkeyle karşılık veriyorsak, biz o olayı bitiremememiş ve geçmişte bırakamamışızdır. Günümüze taşımak için harikulade gayret harcayıp, ortasında bulunduğumuz anın gerektirdiği hisleri geri plana atıp o öfkeyle yaşamaya devam etmişiz. Geçmişten ders çıkarıp anı kurtarabiliriz, pekala geçmişse gidip düzeltebilir miyiz? Yanıtının hayır olduğunu bildiğimiz bir durumda yaptığımız şey ise ‘keşke şu biçimde deseydim’ ya da ‘keşke şu biçimde yapsaydım’ üzere telaffuzlarla pişmanlık hissini arttırmak oluyor.
Evet birde meçhul olan denetimi elimizde olmayan bir geleceğimiz var. Tüm planlarımızı ona bakılırsa yapıp onların gerçekleşmesini beklediğimiz bir geleceğimiz. Pekala meçhul olan bir vakte nasıl yatırım yapılır? Ne yaparsak gelecekten istediğimiz durumları elde edebiliriz. Karşılığı çalışarak olacak üzere. Pekala ne vakitte çalışmak? Artık suanda çalışmak bize istediğimizi verebilir. Güzel bir gelecek yalnızca şuan yaptıklarımızın kararı olacaktır. Yaptığımız her olumlu davranışın kararınu gelecekte düzgün bir biçimde alacağımız üzere, olumsuz davranışlarımın kararında berbat sonuçlar alabiliriz. bu biçimde geleceği düşünmek yerine ortasında bulunduğumuz anı hakikat biçimde kıymetlendirmemiz gerekiyor. Anı yaşamak bize hayli şey kazandıracak.
FARKINDA OLMASAKTA ELİMİZDE Kİ TEK GERÇEK YAŞADIĞIMIZ ‘AN’
Danışanlarımın en epey gözden kaçırdığı durum bu olsa gerek. En hayli karşılaştığı sorularından başında ‘Gelecek korkusu yaşıyorum.’ ya da ‘ bunu haketmedim’ üzere telaffuzlar gelmektedir. Aslına bakarsak öteki bir vakit diliminde (geçmiş olaylar ya da gelecek) ki olayları, şahısları düşünerek geçiyor vaktimiz… Otokontrol düzeneğimiz o kadar yüksek ki, geçmişte bitmiş olayları yada gelecekte yaşanmamış olayları denetim etmeye çalışıyoruz… Bu durumun bize güzel geleceğini düşünüyoruz lakin bilakis korku seviyemizi arttırmaktadır.
Unuttuğumuz şey geçmişin bittiği gerçeğidir. Cümleye bakarsak biraz enteresan dimi. Geçmiş esasen bitmiş olacak. Pekala bu biçimde biz niye bitmiş bir olayı düşünerek ya da sorun ederek günümüzü ortasında bulunduğumuz anı cezalandırıyoruz. Evet geçmişi düşünüp ondan ders çıkarmak hoş, lakin geçimişi düşünüp kendi ortasında yine tekrar yaşamak hoş olmadığı üzere zordurda… 1 sene evvelki hadisedeki öfke hissini bir sene boyunca taşıyıp, olay her aklına geldiğinde tıpkı öfkeyle karşılık veriyorsak, biz o olayı bitiremememiş ve geçmişte bırakamamışızdır. Günümüze taşımak için harikulade gayret harcayıp, ortasında bulunduğumuz anın gerektirdiği hisleri geri plana atıp o öfkeyle yaşamaya devam etmişiz. Geçmişten ders çıkarıp anı kurtarabiliriz, pekala geçmişse gidip düzeltebilir miyiz? Yanıtının hayır olduğunu bildiğimiz bir durumda yaptığımız şey ise ‘keşke şu biçimde deseydim’ ya da ‘keşke şu biçimde yapsaydım’ üzere telaffuzlarla pişmanlık hissini arttırmak oluyor.
Evet birde meçhul olan denetimi elimizde olmayan bir geleceğimiz var. Tüm planlarımızı ona bakılırsa yapıp onların gerçekleşmesini beklediğimiz bir geleceğimiz. Pekala meçhul olan bir vakte nasıl yatırım yapılır? Ne yaparsak gelecekten istediğimiz durumları elde edebiliriz. Karşılığı çalışarak olacak üzere. Pekala ne vakitte çalışmak? Artık suanda çalışmak bize istediğimizi verebilir. Güzel bir gelecek yalnızca şuan yaptıklarımızın kararı olacaktır. Yaptığımız her olumlu davranışın kararınu gelecekte düzgün bir biçimde alacağımız üzere, olumsuz davranışlarımın kararında berbat sonuçlar alabiliriz. bu biçimde geleceği düşünmek yerine ortasında bulunduğumuz anı hakikat biçimde kıymetlendirmemiz gerekiyor. Anı yaşamak bize hayli şey kazandıracak.