Bir Alman şair ve romancı sanat şarkılarına yanıt veriyor; bu nasıl olacak? Şiir Evi ve Alman Operası “Şarkılar ve Şairler” serisini bir araya getiriyor. Bu Çarşamba, Berlinli yazar Alban Nikolai Herbst’ün kendi metinleriyle yanıt verdiği, geç ve geç romantizmin İngilizce şarkıları duyulacak. Kendisine soruyoruz: Bu şiir ve müzikle tanışmanız nasıl oldu?
Tam tersine sanat müziğine yabancı değilim. Ancak modern dizeler, izleyicinin eski dizelere karşı duygusal bir yakınlık hissetmesine ve aynı zamanda onlardan keyif almasına da olanak sağlamalıdır. Çatlakları kapatmadan, yalnızca ses estetiği açısından değil, aynı zamanda değişen dil jesti açısından da köprü kurulması gereken bir yüzyılı aşkın süre var. O dönemden korkunç savaşlarla ayrıldık, Auschwitz vardı.
Özel
Kişiye
Alban Nikolai Sonbahar (burada 2009’dan bir fotoğraf) 1955’te Refrath’ta doğdu, felsefe okudu, komisyoncu olarak çalıştı ve şu anda Berlin’de yaşıyor. “Wolpertinger ve Mavi” adlı romanıyla Grimmelshausen Ödülü’ne layık görüldü. Son zamanlarda “Béart’ın Göğüsleri” şiir dizisi ve “Akıl Karmaşası” romanının yeni baskısı yayınlandı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Bununla birlikte, AE Housman’ın şiirleri özellikle ritmik-müzikal yoğunluğunu korumuştur: her zaman homoerotik özlemle yankılanırlar. Oscar Wilde’ı düşünün, Viktorya dönemi İngiltere’sinde bu tehlikeliydi. Büyük Britanya’da ünlü olmasına rağmen Housman burada o kadar tanınmıyor ki şiirlerinden hiçbiri Almancaya çevrilmedi. Ben de metinlerin sorunsuz bir şekilde notalara aktarılabileceği şekilde bunu kendim yapmaya başladım. Ama opera benim versiyonlarımı istemedi, yani istediler ama parasını ödemeden. Önemli değil. Çünkü John Parr ve ben geceyi güzelleştirmek için farklı bir yaklaşım bulduk. Ama spoiler vermeyeceğim, seyirciler bir şeyler almalı deneyim.
Öyle ki, çok heteroseksüel bir adam olan ben, Housman’ın özlem şiirleriyle ne kadar iyi empati kurabildiğime hayret ettim. Böylece mühürlerim artık durdurulmuş olsa da Olumsuz getiriliyor, ama yine de müziğe uyarlanmış şiirleri, çoktan başka yerde yayınlanmış olan şiirlerimle duyusal bir şekilde birleştiriyorum. Ve kim bilir? Belki bir gün benim uyarlamalarımı kullanmaya cesaret edecek bir opera ya da konser salonu olur. Ancak çarşamba günü şarkılar, şiirlerim gibi “sadece” acının tatlılığıyla, melankoliyle ilgili olacak… aslında bugün ne olduğumuzla ilgili olacak hüzün adına. Purcell’in zaten bestelediği şarkı.
Şarkılar ve şairler: Bir İngiliz Pastorali. 11 Ekim Çarşamba, Alman Operası
Tam tersine sanat müziğine yabancı değilim. Ancak modern dizeler, izleyicinin eski dizelere karşı duygusal bir yakınlık hissetmesine ve aynı zamanda onlardan keyif almasına da olanak sağlamalıdır. Çatlakları kapatmadan, yalnızca ses estetiği açısından değil, aynı zamanda değişen dil jesti açısından da köprü kurulması gereken bir yüzyılı aşkın süre var. O dönemden korkunç savaşlarla ayrıldık, Auschwitz vardı.
Özel
Kişiye
Alban Nikolai Sonbahar (burada 2009’dan bir fotoğraf) 1955’te Refrath’ta doğdu, felsefe okudu, komisyoncu olarak çalıştı ve şu anda Berlin’de yaşıyor. “Wolpertinger ve Mavi” adlı romanıyla Grimmelshausen Ödülü’ne layık görüldü. Son zamanlarda “Béart’ın Göğüsleri” şiir dizisi ve “Akıl Karmaşası” romanının yeni baskısı yayınlandı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Bununla birlikte, AE Housman’ın şiirleri özellikle ritmik-müzikal yoğunluğunu korumuştur: her zaman homoerotik özlemle yankılanırlar. Oscar Wilde’ı düşünün, Viktorya dönemi İngiltere’sinde bu tehlikeliydi. Büyük Britanya’da ünlü olmasına rağmen Housman burada o kadar tanınmıyor ki şiirlerinden hiçbiri Almancaya çevrilmedi. Ben de metinlerin sorunsuz bir şekilde notalara aktarılabileceği şekilde bunu kendim yapmaya başladım. Ama opera benim versiyonlarımı istemedi, yani istediler ama parasını ödemeden. Önemli değil. Çünkü John Parr ve ben geceyi güzelleştirmek için farklı bir yaklaşım bulduk. Ama spoiler vermeyeceğim, seyirciler bir şeyler almalı deneyim.
Öyle ki, çok heteroseksüel bir adam olan ben, Housman’ın özlem şiirleriyle ne kadar iyi empati kurabildiğime hayret ettim. Böylece mühürlerim artık durdurulmuş olsa da Olumsuz getiriliyor, ama yine de müziğe uyarlanmış şiirleri, çoktan başka yerde yayınlanmış olan şiirlerimle duyusal bir şekilde birleştiriyorum. Ve kim bilir? Belki bir gün benim uyarlamalarımı kullanmaya cesaret edecek bir opera ya da konser salonu olur. Ancak çarşamba günü şarkılar, şiirlerim gibi “sadece” acının tatlılığıyla, melankoliyle ilgili olacak… aslında bugün ne olduğumuzla ilgili olacak hüzün adına. Purcell’in zaten bestelediği şarkı.
Şarkılar ve şairler: Bir İngiliz Pastorali. 11 Ekim Çarşamba, Alman Operası