Federal hükümet tarafından yapılan yeni bir analize göre, her yıl 250.000 kadar insan acil serviste yanlış teşhis konulduğu ve doktorların inme, sepsis ve zatürree gibi ciddi tıbbi durumları tespit edemediği için ölüyor.
Sağlık Araştırma ve Kalite Ajansı tarafından Perşembe günü yayınlanan çalışma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki hastane acil servislerine yıllık 130 milyon ziyarette kabaca 7.4 milyon kişiye yanlış teşhis konulduğunu tahmin ediyor. Sonuç olarak yaklaşık 370.000 hasta ciddi zarar görebilir.
Johns Hopkins Üniversitesi’nden ajansla sözleşmeli araştırmacılar, acil servisteki teşhis hatalarının oranını ölçmek ve doktorların hata yapma olasılığının en yüksek olduğu ciddi durumları belirlemek için yirmi yıllık çalışmalardan elde edilen verileri analiz ettiler. Çalışmaların çoğu Avrupa ülkeleri ve Kanada’daki olaylara dayanıyordu ve bu da ABD tıp kuruluşlarının bazı yetkililerinin araştırmacıların vardığı sonuçları eleştirmesine yol açtı.
Bu hatalar nispeten nadir olmakla birlikte, inme hastalarının odanın dönmesinden şikayet etmesi gibi tipik olmayan semptomlarla başvuran kişilerde ortaya çıkma olasılığı daha yüksektir.
Bir doktor, nefes darlığı çeken genç bir kadının kalp krizi geçirdiğini veya sırt ağrısı çeken birinin omurilik apsesi olabileceğini hemen düşünmeyebilir.
Johns Hopkins Üniversitesi’nde nörolog ve Armstrong Enstitüsü Teşhiste Mükemmeliyet Merkezi direktörü ve çalışmanın yazarlarından biri olan Dr. David E. Newman-Toker, “Bu, kimsenin dikkat etmediği odadaki fil” dedi.
Dr. Newman-Toker, bulguların, hataların nerede yapıldığına ve doktorların bunlardan kaçınmasına yardımcı olabilecek tıbbi eğitim, teknoloji ve desteğe daha yakından bakma ihtiyacının altını çizdiğini söyledi. “Bu, suçu acil servis doktorlarının ayaklarına atmakla ilgili değil” dedi.
Araştırmaları gözden geçirirken, araştırmacılar ayrıca kadınların ve beyaz olmayan insanların yanlış teşhis konma riskinin kabaca yüzde 20 ila 30 daha yüksek olduğunu buldular. Society to Improve Diagnosis in Medicine’in CEO’su Jennie Ward-Robinson, bu sonuçların şaşırtıcı olmasa da, deva’yı iyileştirme çabasının bir parçası olarak acil serviste farklı hastaların nasıl değerlendirildiğini ele alma ihtiyacına işaret ettiğini söyledi. “Eşitlik temel olmalı ve temel olmalıdır” dedi.
Acil servis doktorlarını temsil eden tıp dernekleri çalışmayı şiddetle eleştirdi. Amerikan Başkanı Dr. Christopher S. Kang, “İncelenen literatürden yanıltıcı, eksik ve hatalı sonuçlar çıkarmanın yanı sıra, rapor, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki acil tıp uygulamasını yanlış bir şekilde karakterize eden ve gereksiz yere küçük düşüren bir üslup taşıyor” dedi. Acil Tıp Fakültesi’nden yapılan açıklamada.
Dr. Kang, “Tüm tıbbi uzmanlıklarda olduğu gibi, acil durum devasının tanısal doğruluğunda iyileştirmeye yer var” diye ekledi. “Acil tıp uygulayan hepimiz kendimizi devayı iyileştirmeye ve teşhis hatasını azaltmaya adadık.”
Doktorlar teşhis hatalarını ele almanın zor olduğunu söylüyor. Ulusal Tıp Akademisi tıbbi hataları 20 yılı aşkın bir süre önce kritik bir sorun olarak tanımlamış olsa da, hasta güvenliğini artırmaya yönelik çabaların çoğu, örneğin bir hastanın yanlış ilacı alması veya çalışırken enfeksiyon geliştirmesi gibi, tanımlanması daha kolay hatalara odaklanmıştır. Raporun tamamını görmemiş olan San Francisco’daki California Üniversitesi’nde tıp başkanı olan Dr. Robert Wachter, hastanede olduğunu söyledi. Teşhis hataları sorunun çok büyük bir parçası” dedi.
Dr. Wachter, raporun her yıl meydana geldiğini öne sürdüğü ölümlerin “çok endişe verici bir sayı” olduğunu söyledi. Çalışmanın bulgularının önceki tahminlerden daha yüksek olduğunu belirtti.
Araştırmacılar, genel hata ve zarar oranları tahminlerini bulmak için büyük ölçüde Amerika Birleşik Devletleri dışında, Kanada, İspanya ve İsviçre gibi ülkelerde yürütülen çalışmalara güvendiler. Ancak Dr. Kang, bu çalışmalara güvenmenin bulguları çarpıtmış olabileceğini ve araştırmacıların hata sayısını abartmasına yol açmış olabileceğini savundu. “Tıbbi uzmanlık dallarının çoğu Batılı ülkelerde benzer eğitime sahipken, acil tıpta böyle bir eğitim yok” dedi.
Çalışmanın yazarları, özellikle Amerika Birleşik Devletleri’ndeki acil servislere bakarak daha fazla araştırma yapılması gerektiğini kabul ettiler. Aynı zamanda çalışmanın yazarlarından biri olan Johns Hopkins acil tıp doktoru Dr. Susan M. Peterson, “Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan çalışmalara ihtiyacımız var” dedi. “Literatürde büyük bir boşluk var.”
Ancak doktorların önemli bir teşhisi gözden kaçırma eğiliminde olduklarında daha fazla dikkat göstermenin faydasını da vurguladı. Son yıllarda, halk sağlığı kampanyaları, daha iyi teşhis testleri ve konuyu ele almak için kardiyologlar ve acil tıp doktorları arasındaki işbirliğini içeren ortak çaba nedeniyle doktorların kalp krizlerini tespit etmede çok daha iyi hale geldiğini söyledi.
Uzmanlar ayrıca, çalışmanın aşırı kalabalıkla uğraşan telaşlı bir doktorun bir hastada neyin yanlış olduğuna dair hızlı bir karar vermesi gereken acil servislerde yapılan hatalara odaklandığını, yanlış teşhis konusunun ise tüm doktorların ortak sorunu olduğunu vurguladı.
Society to Better Diagnosis in Medicine’in yönetim kurulu başkanı ve Mass, Springfield’daki Baystate Health’in baş kalite sorumlusu olan bulaşıcı hastalık uzmanı Dr.
Araştırmacılar, eğitim hastanelerinin hatalara daha az eğilimli olduğunu bulmuşlardır. Akademik bir tıp merkezinde çalışan acil servis doktorları, atipik semptomları olan hastalara aşina olan bir uzmana danışabilir ve daha geniş bir test yelpazesi sunmak veya hastaları daha uzun süre tutmak için daha fazla kaynağa sahip olabilirler. yanlış.
Çalışma ayrıca doktorların belirli hastalıkları gözden kaçırma olasılığının daha yüksek olduğunu öne sürdü. Örneğin spinal apsesi olan bir hasta, kalp krizi geçiren birinden daha sık yanlış teşhis edilir.
Bazı doktorlar, cevabın sadece daha fazla test yapmak olmadığı konusunda uyarıyorlar. Wachter, “Bu gerçekten karmaşık bir kalibrasyon sorunu,” dedi. “Cevap, tüm bu şeyler için herkesi her zaman test edelim olamaz” dedi.
Johns Hopkins araştırmacıları, en ölümcül hatalardan nasıl kaçınılacağını anlamak için daha fazla çaba gösterilmesi gerektiğini söylüyor, buna doktorların nasıl eğitildiği ve ne tür teknolojilerin onları olası bir gözden kaçan teşhis konusunda uyarmaya yardımcı olabileceği de dahil. Newman-Toker, “Bu sürekli bir çaba olacak ve bu da kaynak ve destek gerektiriyor” dedi.
Dr. Peterson, devayı iyileştirmedeki rolüne rağmen teşhisin nasıl iyileştirileceğine yeterli para harcanmadığını söyledi. “Birçok araştırma doları tedaviye odaklanıyor” dedi. “Bu teşhisten biraz daha seksi.”
Sağlık Araştırma ve Kalite Ajansı tarafından Perşembe günü yayınlanan çalışma, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki hastane acil servislerine yıllık 130 milyon ziyarette kabaca 7.4 milyon kişiye yanlış teşhis konulduğunu tahmin ediyor. Sonuç olarak yaklaşık 370.000 hasta ciddi zarar görebilir.
Johns Hopkins Üniversitesi’nden ajansla sözleşmeli araştırmacılar, acil servisteki teşhis hatalarının oranını ölçmek ve doktorların hata yapma olasılığının en yüksek olduğu ciddi durumları belirlemek için yirmi yıllık çalışmalardan elde edilen verileri analiz ettiler. Çalışmaların çoğu Avrupa ülkeleri ve Kanada’daki olaylara dayanıyordu ve bu da ABD tıp kuruluşlarının bazı yetkililerinin araştırmacıların vardığı sonuçları eleştirmesine yol açtı.
Bu hatalar nispeten nadir olmakla birlikte, inme hastalarının odanın dönmesinden şikayet etmesi gibi tipik olmayan semptomlarla başvuran kişilerde ortaya çıkma olasılığı daha yüksektir.
Bir doktor, nefes darlığı çeken genç bir kadının kalp krizi geçirdiğini veya sırt ağrısı çeken birinin omurilik apsesi olabileceğini hemen düşünmeyebilir.
Johns Hopkins Üniversitesi’nde nörolog ve Armstrong Enstitüsü Teşhiste Mükemmeliyet Merkezi direktörü ve çalışmanın yazarlarından biri olan Dr. David E. Newman-Toker, “Bu, kimsenin dikkat etmediği odadaki fil” dedi.
Dr. Newman-Toker, bulguların, hataların nerede yapıldığına ve doktorların bunlardan kaçınmasına yardımcı olabilecek tıbbi eğitim, teknoloji ve desteğe daha yakından bakma ihtiyacının altını çizdiğini söyledi. “Bu, suçu acil servis doktorlarının ayaklarına atmakla ilgili değil” dedi.
Araştırmaları gözden geçirirken, araştırmacılar ayrıca kadınların ve beyaz olmayan insanların yanlış teşhis konma riskinin kabaca yüzde 20 ila 30 daha yüksek olduğunu buldular. Society to Improve Diagnosis in Medicine’in CEO’su Jennie Ward-Robinson, bu sonuçların şaşırtıcı olmasa da, deva’yı iyileştirme çabasının bir parçası olarak acil serviste farklı hastaların nasıl değerlendirildiğini ele alma ihtiyacına işaret ettiğini söyledi. “Eşitlik temel olmalı ve temel olmalıdır” dedi.
Acil servis doktorlarını temsil eden tıp dernekleri çalışmayı şiddetle eleştirdi. Amerikan Başkanı Dr. Christopher S. Kang, “İncelenen literatürden yanıltıcı, eksik ve hatalı sonuçlar çıkarmanın yanı sıra, rapor, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki acil tıp uygulamasını yanlış bir şekilde karakterize eden ve gereksiz yere küçük düşüren bir üslup taşıyor” dedi. Acil Tıp Fakültesi’nden yapılan açıklamada.
Dr. Kang, “Tüm tıbbi uzmanlıklarda olduğu gibi, acil durum devasının tanısal doğruluğunda iyileştirmeye yer var” diye ekledi. “Acil tıp uygulayan hepimiz kendimizi devayı iyileştirmeye ve teşhis hatasını azaltmaya adadık.”
Doktorlar teşhis hatalarını ele almanın zor olduğunu söylüyor. Ulusal Tıp Akademisi tıbbi hataları 20 yılı aşkın bir süre önce kritik bir sorun olarak tanımlamış olsa da, hasta güvenliğini artırmaya yönelik çabaların çoğu, örneğin bir hastanın yanlış ilacı alması veya çalışırken enfeksiyon geliştirmesi gibi, tanımlanması daha kolay hatalara odaklanmıştır. Raporun tamamını görmemiş olan San Francisco’daki California Üniversitesi’nde tıp başkanı olan Dr. Robert Wachter, hastanede olduğunu söyledi. Teşhis hataları sorunun çok büyük bir parçası” dedi.
Dr. Wachter, raporun her yıl meydana geldiğini öne sürdüğü ölümlerin “çok endişe verici bir sayı” olduğunu söyledi. Çalışmanın bulgularının önceki tahminlerden daha yüksek olduğunu belirtti.
Araştırmacılar, genel hata ve zarar oranları tahminlerini bulmak için büyük ölçüde Amerika Birleşik Devletleri dışında, Kanada, İspanya ve İsviçre gibi ülkelerde yürütülen çalışmalara güvendiler. Ancak Dr. Kang, bu çalışmalara güvenmenin bulguları çarpıtmış olabileceğini ve araştırmacıların hata sayısını abartmasına yol açmış olabileceğini savundu. “Tıbbi uzmanlık dallarının çoğu Batılı ülkelerde benzer eğitime sahipken, acil tıpta böyle bir eğitim yok” dedi.
Çalışmanın yazarları, özellikle Amerika Birleşik Devletleri’ndeki acil servislere bakarak daha fazla araştırma yapılması gerektiğini kabul ettiler. Aynı zamanda çalışmanın yazarlarından biri olan Johns Hopkins acil tıp doktoru Dr. Susan M. Peterson, “Amerika Birleşik Devletleri’nde yapılan çalışmalara ihtiyacımız var” dedi. “Literatürde büyük bir boşluk var.”
Ancak doktorların önemli bir teşhisi gözden kaçırma eğiliminde olduklarında daha fazla dikkat göstermenin faydasını da vurguladı. Son yıllarda, halk sağlığı kampanyaları, daha iyi teşhis testleri ve konuyu ele almak için kardiyologlar ve acil tıp doktorları arasındaki işbirliğini içeren ortak çaba nedeniyle doktorların kalp krizlerini tespit etmede çok daha iyi hale geldiğini söyledi.
Uzmanlar ayrıca, çalışmanın aşırı kalabalıkla uğraşan telaşlı bir doktorun bir hastada neyin yanlış olduğuna dair hızlı bir karar vermesi gereken acil servislerde yapılan hatalara odaklandığını, yanlış teşhis konusunun ise tüm doktorların ortak sorunu olduğunu vurguladı.
Society to Better Diagnosis in Medicine’in yönetim kurulu başkanı ve Mass, Springfield’daki Baystate Health’in baş kalite sorumlusu olan bulaşıcı hastalık uzmanı Dr.
Araştırmacılar, eğitim hastanelerinin hatalara daha az eğilimli olduğunu bulmuşlardır. Akademik bir tıp merkezinde çalışan acil servis doktorları, atipik semptomları olan hastalara aşina olan bir uzmana danışabilir ve daha geniş bir test yelpazesi sunmak veya hastaları daha uzun süre tutmak için daha fazla kaynağa sahip olabilirler. yanlış.
Çalışma ayrıca doktorların belirli hastalıkları gözden kaçırma olasılığının daha yüksek olduğunu öne sürdü. Örneğin spinal apsesi olan bir hasta, kalp krizi geçiren birinden daha sık yanlış teşhis edilir.
Bazı doktorlar, cevabın sadece daha fazla test yapmak olmadığı konusunda uyarıyorlar. Wachter, “Bu gerçekten karmaşık bir kalibrasyon sorunu,” dedi. “Cevap, tüm bu şeyler için herkesi her zaman test edelim olamaz” dedi.
Johns Hopkins araştırmacıları, en ölümcül hatalardan nasıl kaçınılacağını anlamak için daha fazla çaba gösterilmesi gerektiğini söylüyor, buna doktorların nasıl eğitildiği ve ne tür teknolojilerin onları olası bir gözden kaçan teşhis konusunda uyarmaya yardımcı olabileceği de dahil. Newman-Toker, “Bu sürekli bir çaba olacak ve bu da kaynak ve destek gerektiriyor” dedi.
Dr. Peterson, devayı iyileştirmedeki rolüne rağmen teşhisin nasıl iyileştirileceğine yeterli para harcanmadığını söyledi. “Birçok araştırma doları tedaviye odaklanıyor” dedi. “Bu teşhisten biraz daha seksi.”