8 saniye sineması ruhsal analizi

Felaket

New member
27 Şubat 2015 tarihinde gösterime giren dramatik bir biyografi sineması olan “8 Saniye”nin başrolünde kendisini canlandıran Esra İnal oynamaktadır. Özgürlük, farklılık, affetmek ve değişim temaları üzerinde durulan sinemada Esra İnal’ın zorlayıcı hayatı işlenmiştir. “Gerçeği yaşar, düşlerde buluşuruz!” sloganı doğrultusunda hayallerin ve travmatik tesirlerinin günlük yaşantımızda ve psikoloji dünyamızda ne üzere değişimlere yol açtığını görmekteyiz. Düşlerin gerçeğin izdüşümü olduğu söylenen sinemada bilinçaltı-rüya görme alakasının verildiği görülmektedir. Gerçekten düşler geçmişimizde gördüğümüz, duyduğumuz her şeyin dışavurumudur.

İnsanın kendisi üzere olmadığı bir yerde var olamayacağını savunan sinema; “Bir kediye kuş ol diyebilir miyiz? Ya da kuşa uçma…” üzere örneklemlerle farklılıklarımızı kabul etmemiz gerektiğini bize fısıldıyor. Ayrıyeten toplumsal kuralların toplumun kendini kandırma biçimi; geleneklerin ise bir aldanış ve özgürlüğün kısıtlanması hali olduğunu söylüyor. Buradan yola çıkarak Esra İnal’ın Freudyan yaklaşıma göre ID’inin baskın olduğu söylenebilir.

İnsanın yaşadığı dehşetler ve zorluklar aşılmaz sanılan mahzurları daha kolay aşmamızı sağlar. İnsanın umudunu körükler. Sinemada de bu doğrultuda biroldukça sahneye yer verilmiştir. Esra İnal’ın intihar sahnesinde de bunu görmekteyiz. İnsanın varoluşunu hissettiği iki anı şöyleki özetliyor sinema: Biri âşık olduğunda başkası vefatı atlattığında. Şöyle ki varoluş özünde saldırganlığı yani mevti işler. Vefatı varoluş ile birleştirmek Freudyan yaklaşımın sinemadaki bir başka yansımasıdır.

Mutsuz olan biroldukca insanın yalnızlıktan yahut mahalle baskısından susmak istediğini belirten sinema bu tarafıyla Freudyan yaklaşımın “süperego baskınlığı”na örnektir. Lakin şu da bilinmelidir ki insanın yaşadığı ruhsal sorunlar etrafına yanlış algılamasına niye olabilir. Yani mutsuz insan etrafını yanlış anladığı için de susuyor olabilir.

bir süre akıl hastanesinde yatan Esra İnal, topluma çok ölçüde muhalif olmanın yani ID’i ağır olarak kullanmanın bir süre daha sonra akıl hastanesine sürükleyebileceğin bir örneğidir. Bu doğrultuda süperegoyu ve ID’in yanlışsız kullanmasına yönelik ruhsal takviye epey kıymetlidir. Birey egosuyla haz ile toplum baskısı içinde dengeyi kullanmalı ve egoyu ön plana çıkarmalıdır.

Ne olmamız isteniyorsa ona zorlanıyoruz. Toplum bize bir dayatma içerisinde. Özgürlük anlayışı zedelenmiş. Shakespeare’in de dediği üzere: Ödlekler geçmiş başa, mertlik bozulmuş. halbukiki kendimizi diğerlerine değil bir daha kendimize emanet etmeliyiz.

Kendimizi bulma uğraşımız çocukluğumuza inerek ve onu içselleştirerek gerçekleştirebiliriz. Unutmamak gerekir ki kendimizle bağdaşlaşmak ve kendimizi affetmemiz için sadece 8 saniyemiz var. Toplumu bir kenara bırakarak içsel potansiyelimizi net bir biçimde ortaya koymamız hem bizim tıpkı vakitte toplumun ruh ve vücut sıhhati açısından daha yararlı olacaktır.
 
Üst