Sanatçı Nicolas Bruno, gerçeküstü (sürreal) ve kavramsal fotoğrafçılık tekniklerini kullanarak uyku felci deneyimlerini belgeliyor.
“Kendi kabuslarını işkence gibi görebilirsin. Bu kötü deneyim en iyi kalpli insanların bile başına gelebilir” diyen Nicolas Bruno, 7 yaşından beri kabuslar görüyor.
Bruno 15 yaşına geldiğinde bir rüya günlüğü tutmaya karar verir. Böylece kabuslarında gördüklerini sembollere dönüştürmeye başarır ve onları fotoğrafçılık yoluyla tekrar yaratmaya başlar. “İşimde su çok önemli bir unsurdur. Suyun altında olmak uykuda olmak, suyun üstünde olmak ise uyanık olmak anlamına gelir. Uyanık ve uykuda iken sıkışıp kalmanız durumunda uyku felci denen durum oluşur.”
NICOLAS BRUNO KİMDİR?
New York’ta 1993 yılında doğan fotoğraf sanatçısı, 7 yaşında görmeye başladığı kabuslardan ve halüsinasyonlardan kurtulabilmek için onları gözlemlemeyi ve yazmayı seçmiştir. İşkence gördüğü korkunç hayalleri ve halüsinasyonları durdurmak için tüm hatırladıklarını not etmiş ve hissettiklerini kelimelerle açıklamaya çalışmıştır.
Uyku felci deneyimlerinin öyküsünü anlatan fotoğraflar yaratmaya başlayan sanatçı, bu fotoğrafları hem bir terapi hem de bir iletişim aracı olarak kullanmıştır.
Fotoğrafları bazen kabuslarının gerçek ifadeleri olmuştur. Bazense hissettiği korkunç duyguların yaratıcı görselleştirmeleridir. Görüntülerde hem saldırgan hem de kurban rolündedir.
“Kendi kabuslarını işkence gibi görebilirsin. Bu kötü deneyim en iyi kalpli insanların bile başına gelebilir” diyen Nicolas Bruno, 7 yaşından beri kabuslar görüyor.
Bruno 15 yaşına geldiğinde bir rüya günlüğü tutmaya karar verir. Böylece kabuslarında gördüklerini sembollere dönüştürmeye başarır ve onları fotoğrafçılık yoluyla tekrar yaratmaya başlar. “İşimde su çok önemli bir unsurdur. Suyun altında olmak uykuda olmak, suyun üstünde olmak ise uyanık olmak anlamına gelir. Uyanık ve uykuda iken sıkışıp kalmanız durumunda uyku felci denen durum oluşur.”
NICOLAS BRUNO KİMDİR?
New York’ta 1993 yılında doğan fotoğraf sanatçısı, 7 yaşında görmeye başladığı kabuslardan ve halüsinasyonlardan kurtulabilmek için onları gözlemlemeyi ve yazmayı seçmiştir. İşkence gördüğü korkunç hayalleri ve halüsinasyonları durdurmak için tüm hatırladıklarını not etmiş ve hissettiklerini kelimelerle açıklamaya çalışmıştır.
Uyku felci deneyimlerinin öyküsünü anlatan fotoğraflar yaratmaya başlayan sanatçı, bu fotoğrafları hem bir terapi hem de bir iletişim aracı olarak kullanmıştır.
Fotoğrafları bazen kabuslarının gerçek ifadeleri olmuştur. Bazense hissettiği korkunç duyguların yaratıcı görselleştirmeleridir. Görüntülerde hem saldırgan hem de kurban rolündedir.